حضرت آیت الله بهجت (ره) در فرمایشاتشان اشاره میکنند: در روايت آمده است:

«أَلصَّلاةُ خَيْرُ مَوْضُوعٍ، فَمَنْ شآءَ اسْتَقَلَّ، وَ مَنْ شآءَ اسْتَكْثَرَ.» (1) نماز، بهترين چيزى است كه [در اسلام] وضع شده است، پس هر كس كه خواست كمتر و يا بيشتر [نماز مستحبّى] بخواند.

شايد اين كرامتى باشد براى خصوص مسلمان‏ها كه به آن‏ها اجازه داده شده است هر جا و هر وقت كه خواستند بدون هيچ رادع و مانع و حاجز و حاجب و بدون اجازه از هيچ دربان و نگهبان، به حضور خداوند كه پادشاه پادشاهان است بار داده شوند.

البته نمازهاى واجب از جهت وقت محدوديّت زمانى دارند كه بايد در اوقات معيّن ادا شوند، ولى در مكان آن محدوديّت و تعيين خاصّى وجود ندارد.

_________________________________________

1. بحارالانوار، ج 79، ص 308؛ مستدرك الوسائل، ج 3، ص 43 و 47.

*********************************************

*بخشی از دفتر خاطراتم بوی شما را میدهد؛ آن روزها تنها اسمی از شما شنیده بودم، اما چه دیوانه وار عاشقتان بودم. آن روزها فقط سیزده سالم بود … این دلبستگی ای کاش جاویدان شود

*چهار سال گذشت؛ اسلام، جامعه روحانیت و حوزه، مسجد فاطمیه و همه ما از وجود شما بی بهره شدیم …
روحت شاد العبد؛ آشیخ محمد تقی بهجت فومنی (ره)

سوال:چرا اگر زكات ندهيد باران نمي‌آيد؟ كشور كانادا اصلاً مسلمان نيست اصلاً زكات هم نمي‌دهند، صبح تا شب هم باران مي‌آيد.

جواب: شما كه چاي مي‌خوري، اگر وسط چاي خوردن عطسه كني. دستت تكان مي‌خورد، از اين نعلبكي و استكان چاي سه قطره سه جا مي‌چكد. يكي به عينك مي‌چكد. يكي به لباست مي‌چكد، يكي به فرش مي‌چكد. خود شما سه برخورد مي‌كني.
اول: اگر به عينكت چكيد، سريعاً دستمال كاغذي درمي‌آوري پاك مي‌كني. چون عينك شيشه است زود پاك مي‌كني.
دوم: اگر به لباس چكيد مي‌گويي: مي‌رويم خانه با دست يا با ماشين لباسشويي مي‌شوييم.
سوم: اگر به فرش چكيد، مي‌گوييد: باشد شب عيد! شب عيد كه قالي‌ها را مي‌شوييم. منتهي هرچه ديرتر باشد سخت‌تر است.
كيفر هرچه به قيامت بيفتد خطرش بيشتر است.
اول:برخورد فوری.«وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ»(شوري/30) شما چون ايمان داريد، خلافي كرديد چوب مي‌خوريد. يعني مؤمن هستيد، شيشه‌اي و شفاف هستيد، خوب هستيد. خدا زود حال شما را مي‌گيرد، كسي كه همه نمره‌هايش بيست است اگر يكبار نمره‌ي 15 گرفت، دبير مي‌گويد: بيا ببينم. تو كه همه نمراتت بيست بود. چرا پانزده شدي؟ ولي آنكسي كه هر روز نمره‌ي صفر مي‌گيرد، آن هم صفر اندازه‌ي در قوري، اين ديگر توبيخ ندارد. اين از اول تا آخر صفر است. يعني خلاف كنند فوري خدا مچشان را مي‌گيرد. آدم‌هاي فاسق را براي بعد مي‌گذارد. آيه‌ي خوب‌ها اين بود.
دوم:کیفر با فاصله.آيه‌ي بدها اين است. «وَ جَعَلْنا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِداً» (كهف/59) يعني عجله نكنيد، براي هلاكت آنها وعده گذاشتيم. بگذار جاويد شاه بگويند، سال 57 هم مرگ بر شاه مي‌گويند. هي نگو شاه كه اينقدر جنايت مي‌كند پس چرا اينقدر خوش است؟! بابا صبر كن. بگذار مبارك جنايت كند، بعد مي‌گيرند او را مثل گربه در قفس مي‌كنند.
سوم:وعده ی قیامت.يك آيه‌ي ديگر مي‌گويد: اصلاً در دنيا كارشان نداريم مثل صدام. تا پاي اعدام هم نگاه مي‌كند. نه در قفس برود و هيچي! قرآن مي‌گويد: «أَنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ» (آل‌عمران/178) .پس سؤال: شما كه مي‌گويي: اگر خلاف كنيد خدا حالتان را مي‌گيرد.

((درسهایی از قرآن 91/10/14))

روایت زیبایی از دیدار امام هادی علیه السلام با علی بن مهزیار اهوازی است که طی آن، یک ساعت شنی که وی برای امام آورده به کار انداخته می شود. در این دیدار امام چند جمله فارسی می فرماید که لطیف است. شب بیست و یکم رمضان جاری که مقاله «اهواز قدیمی ترین شهر شیعی ایران»‌را می نوشتم، روایتی در باره امام هادی علیه السلام و دیدار علی بن مهزیار اهوازی با آن حضرت در سال ۲۲۸ دیدم. این روایت را سابقا دوست عزیزم جناب آقای مدرسی به بنده گوشزد کرده بودند.
روایت یاد شده در باره امام هادی علیه السلام و درخواست آن حضرت از علی بن مهزیار برای آوردن یک ساعت شنی است. این زمان علی بن مهزیار در اهواز می زیسته و امام در سامرا در گوشه از قصر سلطنتی تحت کنترل و نظارت بوده است. راوی روایت یاد شده، ابراهیم بن مهزیار است که در این دیدار خود محضر امام را درک کرده است. نفر سوم در این دیدار، مسرور غلام علی بن مهزیار بوده است. البته از روایت روشن است که علی بن مهزیار نزد امام عزیز بوده و چند ساعت متوالی نزد آن حضرت مانده است.
روایت یاد شده در دو منبع کهن آمده است.

نخست بصائر الدرجات، ص ۳۳۷ که آن روایت را به صورت مفصل از همین ابراهیم بن مهزیار نقل کرده است. مجلسی روایت مزبور را در بحار: ۵۰/۱۳۱ آورده است.
دوم به صورت مختصر در مناقب ابن شهر آشوب: ۴/۳۳۲ (و از آنجا در بحار: ج ۴۹، ص ۸۹) که از علی بن مهران نقل شده و کوتاه شده روایت قبلی است. طبعا علی بن مهران راوی این حدیث است و به احتمال نام راوی اصلی که ابراهیم بن مهزیار است و خود در این ملاقات حضور داشته، از آن افتاده است. به علاوه، قسمت آخر روایت در «مناقب» ابهام دارد.

اصل روایت:‌

حسن بن علی سرسونی از ابراهیم بن مهزیار روایت کرده است که گفت: امام هادی علیه السلام نامه ای به علی بن مهزیار نوشت و از او خواست تا ابزاری که ساعات را تعیین کند ـ اصطلاحا در این روایت «مقدار» ـ برای ایشان تهیه کند. ما این وسیله را تهیه کرده، در سال ۲۲۸ برای ایشان بردیم. وقتی به سیاله رسیدیم، ابن مهزیار نامه ای نوشته و خبر آمدن خود را به امام اطلاع داده، از ایشان اجازه گرفت تا نزد آن حضرت رفته و وقت ملاقات را تعیین کند. همین طور برای ابراهیم [بن مهزیار]‌ هم اجازه گرفت. امام اجازه دادند بعد از ظهر خدمت آن حضرت برسیم. رسیدن ما در یک روز تابستانی بسیار گرم بود. مسرور غلام علی بن مهزیار هم همراه ما بود.

وقتی به قصر نزدیک شدیم بلال، غلام امام، در انتظار بود. گفت: داخل شوید: وارد حجره شدیم، در حالی که دچار تشنگی شدیدی بودیم. نشستیم. یکی از غلامان در حالی که کوزه آب خنکی داشت، پیش آمد. از آن آب خوردیم. امام علی بن مهزیار را خواست و تا بعد از عصر نزد آن حضرت بود. سپس مرا خواست. سلام کردم و اجازه خواستم دست امام را ببوسم. حضرت دستش را داد، من بوسیدم. امام مرا دعا کرد و نشستم، آنگاه برخاسته و خداحافظی کردم. وقتی از در خانه بیرون آمدم، مرا صدا کردند و فرمودند: ای ابراهیم. عرض کردم: لبیک یا سیدی. فرمود: صبر کن. من همچنان ایستاده بودم، در حالی که مسرور، غلام ما هم با من بود. امام دستور داد مقدار [یعنی ساعت] را نصب کنند [بکار بیندازند]. حضرت آمد، تختی برای آن حضرت گذاشتند نشست. یک تخت هم برای علی بن مهزیار در سمت چپ امام گذاشتند که روی آن نشست. من در کنار ساعت بودم. یک سنگ افتاد. مسرور [به فارسی] گفت: «هشت». امام فرمود: ثمانیه؟ گفتیم: بلی ای سرور ما. آنگاه ما بیرون آمدیم. امام به علی بن مهزیار فرمودند: فردا صبح مسرور را نزد من بفرست. ابن مهزیار او فرستاد. وقتی وارد شده بود، امام [به فارسی به وی]‌ فرموده بودند: «بار خدایا چون» ؟ مسرور گفته بود: «نیک یا سیدی» . در این وقت [شخصی به نام] نصر [از آنجا] گذشت. امام [به فارسی] به مسرور فرمود: «در ببند» او در را بست. آنگاه عبای خود را روی من انداخت تا مرا از نصر پنهان کند و سپس آنچه می خواست از من پرسید. بعد از آن امام با علی بن مهزیار دیدار کرده و فرمود: همه اینها از ترس نصر [که لابد یکی از مراقبان بوده] بود. علی بن مهزیار گفت: ترس من بیشتر از عمرو بن قرح است.

از این روایت چند نکته روشن می شود

۱٫ نخست این که ساعت شنی در این موقع وجود داشته و این که امام از یکی از یارانش در اهواز خواسته است که آن را برای ایشان بیاورد، روشن می شود که اهواز دست کم یکی از مراکزی بوده که با ساخت این نوع ساعت آشنا بوده است.

۲٫ نکته دوم این است که مردم اهواز و دست کم جماعت علی بن مهزیار که اصل وی از هندیجان فارس بوده، به فارسی سخن می گفته اند.

۳٫ فارسی دانی امام که در این روایت بسیار زیبا نقل شده است، به طوری که وقتی مسرور ساعت «هشت» را می گوید، امام تعبیر «ثمانیه» را بکار می برد. جمله بعدی فارسی گویی امام، احوال پرسی آن حضرت از مسرور است با عبارت: «بار خدایا چون» ؟ مسرور پاسخ می دهد «نیک یا سیدی». سومین مورد فارسی گویی این که وقتی صبح فردای آن روز باز مسرور خدمت امام می آید، حضرت به او می فرماید: در ببند. بدین ترتیب سه کلمه و جمله فارسی در عبارت بکار رفته است.

ترکيه براي اولين بار در جهان ، موزه اي را با موضوعيت زندگي پيامبر اکرم (ص) داير مي کند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، در اين موزه با جمع آوري لوازمي که در دوران پيامبر اکرم استفاده مي شد و با ساخت مدل ، اماکني که پيامبر (ص) در آنها زندگي مي کرد يا در دوران حيات خود به نوعي از اين مکان ها عبور کرده بود بر پا مي شود.
به نظر مي رسد مهم ترين مکان هايي که شبيه سازي مي شود خانه کعبه و مسجد النبي باشد.
محمد کايا رئيس اوقاف ترکيه گفت:‌ «اين موزه در سال 2016 و در چارچوب طرح بزرگي با نام« السلام عليک ايها النبي» در منطقه ايوب استانبول و در فضايي به مساحت 3500 متر مربع افتتاح مي شود و هدف اصلي از ساخت آن معرفي زندگي رسول خدا (ص) و شناساندن دوران حيات ايشان به مردم است».

به گزارش پايگاه خبري «اخبار العالم» ترکيه، در اين موزه 5 هزار قطعه از لوازمي که در دوران پيامبر وجود داشت در کنار نمونه هاي از لباس پيامبر، غار حرا، مسير مهاجرت پيامبر از مکه به مدينه، موقعيت جغرافيايي غزوه هاي پيامبر(بدر، احد و خندق) و استفاده از بهترين فناوري صوتي و تصويري جهت پخش داستان هاي مرتبط با رسول خدا به نمايش گذاشته مي شود.

همزمان با اولین پنجشنبه ماه رجب، مراسم ویژه لیلة الرغائب در آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) برگزار می‌شود. این مراسم معنوی پنجشنبه، 26 اردیبهشت ماه، بعد از نماز مغرب و عشا در مصلای بزرگ ری برگزار خواهد شد. در این مراسم گرجی قاری قرآن کریم، به تلاوت آیات قرآن می‌پردازد، حجت الاسلام و المسلمین حسینی سخنرانی و صالحی خوانساری دعای کمیل را قرائت خواهند کرد.

«لیلة الرغائب» شبی است که در آن عطاء و بخشش پروردگار بسیار است و بندگان با رو آوردن به بارگاه باری‌تعالی و خشوع در برابر بزرگی او، شایسته دریافت انعام و عطا و بخشش بی‌کرانه خداوند می‌شوند.

همچنین همزمان با شب شهادت امام هادی(ع)، مراسم زیارت جامعه کبیره در آستان مقدّس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) برگزار می‌شود. این مراسم معنوی دوشنبه 23اردیبهشت ماه، بعد از نماز مغرب و عشاء در مصلای بزرگ ری برگزار خواهد شد.

در این مراسم منصور نورایی به قرائت دعا و مرثیه‌خوانی می‌پردازد. زیارت شریف جامعه کبیره، دانشنامه معارف اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است که توسط امام هادی(ع) نقل شده است.