یکی از روایاتی که در زمینه ثواب گریه بر امام حسین علیه ‏السلام نقل شده روایت ریان بن شبیب از حضرت ثامن الائمه امام رضا علیه ‏السلام است و چون سند روایت بسیار جالب است زیرا بیست و نه نفر روایت حدیث همگی از محدثین بزرگ و دانشمندان عالی مقامند لذا سند و متن آن را بتمامه نقل می‏کنیم:

ثقة المحدثین مرحوم حاج شیخ عباس قمی از استادش، علامه نوری، از استادش شیخ مرتضی انصاری، از ملا احمد نراقی، از علامه بحرالعلوم، از وحید بهبهانی، از استادش مولی محمد اکمل، از علامه محمد باقر مجلسی، از پدرش محمد تقی مجلسی، از شیخ بهائی، از پدرش شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی حارثی، از شیخ زین‏الدین شهید ثانی، از استادش علامه میسی، از علامه محمد بن داود عاملی، از علی بن محمد مکی، از پدرش شهید اول، از فخرالمحققین محمد بن علامه حلی، از پدرش جمال‏الدین حسن بن مطهر علامه حلی، از محقق صاحب شرایع، از فقیه نسابه فخار بن معد موسوی حائری، از محدث جلیل شادان بن جبرائیل، از شیخ المحدثین عمادالدین ابوجعفر طبری آملی، از ابوعلی حسن ملقب به مفید ثانی فرزند شیخ طوسی، از پدر بزرگوارش محمد بن حسن طوسی، از شیخ مفید محمد بن نعمان، از شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه قمی، از علی بن ابراهیم قمی، از پدرش ابراهیم بن هاشم، از ریان بن شبیب، روایت می‏کنند: قال دخلت علی أبی‏ الحسن الرضا صلوات الله علیه فی اول یوم من المحرم فقال لی:

«روز اول محرم خدمت امام رضا علیه‏ السلام رسیدم فرمود: یا ابن شبیب أصائم انت پسر شبیب،«روزه داری؟» عرض کردم نه فقال: ان هذا الیوم هو الیوم الذی دعا فیه زکریا ربه عزوجل فقال: «رب هب لی من لدنک ذریه طیبة انک سمیع الدعاء [1] .

بدرستی که این روز روزی است که زکریا پروردگارش را خواند و گفت: «پروردگارا فرزند پاکیزه ‏ای به من عطا کن که تو شنونده دعائی». فاستجاب الله له و امر الملائکة فنادت زکریا و هو قائم یصلی فی المحراب ان الله یبشرک بیحیی فمن صام هذا الیوم ثم دعا الله عزوجل استجاب الله له کما استجاب لزکریا علیه‏السلام.«پس خدا دعایش را اجابت فرمود و بامر پروردگار فرشته ‏ها زکریا را که در محراب عبادت ایستاده بود مخاطب قرار داده و گفتند که خدا ترا مژده می‏دهد به یحیی.

پس کسی که روزه بدارد این روز او سپس دعا کند خدا دعایش را مستجاب می‏فرماید چنان که دعای زکریا علیه‏السلام را مستجاب فرمود».«سپس فرمود: پسر شبیب، به درستی که محرم ماهی است که اعراب جاهلیت به خاطر احترامش ظلم و ستم و کشت و کشتار را در آن ماه حرام کرده بودند و این امت با این که به حرمت این ماه آشنایی و شناخت داشت مع هذا احترام پیامبر خود را رعایت نکرد و در این ماه فرزندان پیامبر خود را کشتند و زنانشان را اسیر نمودند و اموالشان را غارت کردند پس خدا هرگز آن‏ها را نیامرزد.»

«پسر شبیب، اگر می‏ خواهی برای چیزی گریه کنی پس برای حسین بن علی بن ابی‏طالب (ع) گریه کن که او را ذبح کردند همان طور که گوسفند را ذبح می ‏کنند و از اهل بیت او هیجده نفر را با او به شهادت رساندند که در روی زمین مثل و مانند نداشتند، و به تحقیق هفت آسمان و زمین برای شهادت آن حضرت گریه کردند، و چهار هزار فرشته برای یاری او از آسمان فرود آمدند، اما وقتی رسیدند که حسین کشته شده بود لذا این فرشتگان پریشان‏ مو و گردآلود اطراف قبر حسین معتکفند تا قائم ما قیام کند آنگاه او را یاری خواهند کرد و شعار آنها یا لثارات الحسین است ای انتقام گیرندگان خون حسین .«پسر شبیب، پدرم برایم حدیث فرمود از پدرش، از جدش که وقتی جدم حسین بشهادت رسید از آسمان خون و خاک سرخ بارید.»

«پسر شبیب: اگر برای حسین چنان گریه کنی که اشک‏هایت بر گونه‏ هایت جاری شود خداوند تمام گناهان کوچک و بزرگ تو را می ‏آمرزد اندک باشد یا بسیار.» «پسر شبیب، اگر تو را خوشحال می‏ کند که به هنگام ملاقات با خدا گناهی نداشته باشی پس حسین علیه ‏السلام را زیارت کن، پسر شبیب، اگر می‏ خواهی در غرفه‏ های بهشتی با پیامبر اکرم(ص) باشی بر قاتلان حسین لعنت فرست».

پسر شبیب، اگر می‏ خواهی ثواب شهدای کربلا نصیبت شود هنگامی که یاد شهدای کربلا را می‏کنی بگو: کاش من هم با آن‏ها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهره‏مند می‏گشتم.»پسر شبیب اگر خواهی که در بهشت با ما باشی در بالاترین درجه‏ ها و مرتبه ‏ها پس به حزن و اندوه ما محزون و اندوهناک باش و به خوشحالی و شادی ما شاد و خوشحال، و ولایت و دوستی ما را بپذیر، که اگر مردی سنگی را دوست خود گیرد و به او تولی جوید خدا در روز قیامت او را با آن سنگ محشور فرماید [2] .

پی نوشت:
1- آیه 38، سوره آل عمران .
2- بحار ج 44 / ص 285 نفس المهموم ص 26 .

منبع : وبلاگ شبیر

با فرارسیدن ماه محرم الحرام و ایام سوگواری شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرچم گنبد بارگاه نورانی حضرت سیدالکریم(ع)، تعویض و به رنگ مشکی درآمد.

عقیق:پرچم گنبد بارگاه ملکوتی حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) در مراسمی خاص با حضور جمعی از مردم خداجوی و خادمان آستان مقدس با مرثیه سرائی و عزاداری تعویض گردید.

بنابراین گزارش در این مراسم پرچم حرم مطهر حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) به نشانه آغاز ماه محرم تعویض شده و پرچم مشکی تا پایان ماه صفر بر گنبد بارگاه منور حضرت سیدالکریم(ع) برافراشته است.

لازم به ذکر است مراسم تعویض پرچم گنبد حرم مطهر حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) چندین بار در سال انجام می شود که به صورت رسمی چهار بار در آغاز ماه محرم، ایام فاطمیه، شهادت حضرت امیرالمومنین(ع) و وفات حضرت سیدالکریم(ع) صورت می گیرد.

منبع:شبستان

هنوز کربلا جریان دارد…

و اگر اهل عاشورا باشی به وضوح می بینی که

امام عشق تنهاست

و شمر لعین زمانه “امان” آورده است برای علمدار که:

«با ما باش، در امان باش»!!!

زهی خیال باطل

کربلا دیگر تکرار نخواهد شد

قامت کمان کند که دوتا تیر آخرش
یک دم سپر شوند برای برادرش

خون عقاب در جگر شیرشان پر است
از نسل جعفرند و علی این دو لشکرش

این دو ز کودکی فقط ایینه دیده اند
آیینه ای که آه نسازد مکدرش

واحیرتا که این دو جوانان زینبند؟
یا ایستاده تیغ دو سر در برابرش

با جان و دل دو پاره جگر وقف می کند
یک پاره جای خویش و یکی جای همسرش

یک دست گرم اشک گرفتن ز چشمهاش
مشغول عطر و شانه زدن دست دیگرش

چون تکیه گاه اهل حرم بود و کوه صبر
چشمش گدازه ریخت ولی زیر معجرش

زینب به پیشواز شهیدان خود نرفت
تا که خدا نکرده مبادا برادرش…

زینب همان شکوه که ناموس غیرت است
زینب که در مدینه قرق بود معبرش

زینب همان که فاطمه از هر نظر شده است
از بس که رفته این همه این زن به مادرش

زینب همان که زینت بابای خویش بود
در کربلا شدند پسرهاش زیورش

گفتند عصر واقعه آزاد شد فرات
وقتی گذشته بود دگر آب از سرش…

حمیدرضا برقعی

آیت الله اراکی فرمود:

شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت
پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟
با لبخند گفت: خیر
سؤال کردم چون چندین فرقه ضاله را نابود کردی؟
گفت: نه
با تعجب پرسیدم
پس راز این مقام چیست؟
جواب داد: هدیه مولایم حسین است!
گفتم چطور؟
با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند؛ چون خون از بدنم میرفت تشنگی بر من غلبه کرد سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان! ۲ تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! از عطش حسین حیا کردم ، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد
آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین آمد و گفت:

به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی این هدیه ما در برزخ، باشد تا در قیامت جبران کنیم.

منبع : کتاب آخرین گفتارها