حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی در همایش پلیس، معنویت و نماز که در فرماندهی انتظامی استان قم برگزار شد، اظهار داشت: با وجود امنیت است که مردم به راحتی در مراکز دینی حاضر و مشغول عبادت می‌شوند و اگر نماز جمعه برگزار می‌شود دلیل آن امنیت است.

وی در ادامه با اشاره به اینکه حدود 20 هزار طلبه از 100 کشور در قم مشغول تحصیل هستند، افزود: وقتی طلاب خارجی در این شهر امن درس می‌خوانند و در اقصی نقاط جهان دین را تبلیغ می‌کنند پلیس در ثواب آن شریک است.

رئیس ستاد اقامه نماز با بیان اینکه کشور ایران در دنیا یکی از کشورهای قدرتمند محسوب می‌شود و همه کشورها روی آن حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند، ادامه داد: آمریکا از هیچ کشوری تمکین نمی‌کند اما در مقابل ایران سردرگم بوده و نمی‌داند چگونه رفتار کند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه کشور ایران یک کشور دارای ثبات و امنیت است، تاکید کرد: زندگی در چنین کشور امنی مرهون زحمات نیروی انتظامی است.

این مفسر قرآن کریم با تاکید بر اینکه نماز کارخانه آدم‌سازی است و تمام کمالات در خواندن نماز است، بیان داشت: نماز مانند شیر مادر است که تمام نیازهای بدن نوزاد با آن برطرف می‌شود.

پیوند: http://www.linkdin.ir/url/2757

وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يجعَل لَّهُ مخَرَجًا * وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحتَسِب
هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى‏كند، و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى‏دهد [ الطارق آيه 2 و 3 ]

داستانك:
بین اهل ایمان معروف است که یکی از علمای اهل سنت، که در بعضی از فنون علمی، استاد علامه حلی است کتابی در رّد مذهب شیعه امامیه نوشت و در مجالس و محافل آن را برای مردم می‌خواند و آنان را به شيعه بدبين ميكرد، و از ترس آن که مبادا کسی از علمای شیعه کتاب او را ردّ نماید، آن را به کسی نمی‌داد که نسخه‌ای بردارد.
علامه حلی همیشه به دنبال راهی بود که کتاب را به دست آورد و ردّ کند. ناگزیر رابطه استاد و شاگردی را وسیله قرار داد و از عالم سنی درخواست نمود که کتاب را به او امانت دهد.
آن شخص چون نمی‌خواست که دست ردّ به سینه علامه حلی بزند، گفت: «سوگند یاد کرده‌ام که این کتاب را بیشتر از یک شب پیش کسی نگذارم.»
مرحوم علامه همان مدت را نیز غنیمت شمرد. کتاب را از او گرفت و به خانه برد که در آن شب تا جایی که می‌تواند از آن نسخه بردارد.
مشغول نوشتن بود كه درب خانه به صدا در آمد و هنگامي كه علامه حلي در را باز كرد شخصي گفت : مي خواهم امشب مهمان شما باشم
علامه حلي گفت : بفرماييد ؛ اما امشب نمي توانم پذيرايي كنم و انشاء الله فردا در خدمتم
آن شخص را به اتاقي راهنمايي كرد و خود مشغول نوشتن شد، شب به نیمه آن رسید، خواب بر ایشان غلبه نمود.
وقتی از خواب بیدار شد، كتاب را كاملا نوشته شده ديد كه آخر آن نوشته شده بود:
کَتَبَه بخط الحجه [این نسخه را حجت نوشته است.]

منبع :نجم الثاقب ؛ باب هفتم ؛ حكايت 15 ؛ صفحه 452 [با تصرف و استفاده از متون ديگر]

حدیثی در منابع روایی وجود دارد که حکایت از رجعت حضرت زهرا (س) بعد از ظهور امام زمان (عج) دارد. داستان رجعت آن حضرت در ضمن روایتی طولانی که در پرسش مفضل از امام صادق (ع) مطرح شده، آمده است.

مفضل می گوید از امام صادق (ع) پرسیدم: آقا، آیا پیامبر (ص) و على (ع) با قائم (عج) خواهند بود؟ فرمود: آرى، و الله پیامبر و على (ع) ناگزیر می باید قدم روى زمین بگذارند…. اى مفضل! گویا مى ‏بینم که ما ائمه آن موقع جلوی پیامبر جمع شده و به آن حضرت شکایت مى ‏کنیم که امت بعد از وى چه به روز ما آوردند، و مى ‏گوییم امت، ما را تکذیب کردند؛

بى ‏اعتنایى، نفرین، لعنت و تهدید به قتل نمودند، حاکمان ستمگر آنها ما را از وطن بیرون آورده به پایتخت خود بردند و جمعى از ما را با سم و حبس کشتند. در این وقت پیغمبر سخت گریه می کند و می فرماید اى فرزندان من! هر چه به شما رسید بیشتر به جد شما رسید.

آن گاه فاطمۀ زهرا (س) مى ‏آید و از ظلم هایی که در حق او همسرش شده و غصب فدک‏، ملک خود توسط آنها، و رفتن به میان مهاجرین و انصار و ایراد خطبه ‏اش در خصوص غصب فدک، شکایت می کند. سپس نقل می کند که چگونه جمعى امیر المؤمنین(ع) را از خانه خود براى بیعت گرفتن در سقیفه بنى ساعده بردند،… .(1)

بنابر این، طبق این روایت که مفضل از امام صادق(ع) نقل می کند، حضرت فاطمه(س) نیز جزو رجعت کنندگان خواهند بود؛ لذا با این فرض، سؤال بعدی در مورد عکس و تصویر آن حضرت موضوعیت ندارد. اگر چه شرعاً ایرادی ندارد که تصویر با حجاب ایشان منتشر شود، در عین حال لزومی نیز برای چنین کار وجود ندارد.

____________________________________________

پی نوشت ها:

1_(مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۹ق؛ دوانى، على، مهدى موعود، (ترجمه ج ۵۱، بحار الأنوار)، ص ۱۱۶۶- ۱۱۶۷، اسلامیه، تهران، چاپ بیست و هشتم، ۱۳۷۸ش، «قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی‏…ثُمَّ تَبْتَدِئُ فَاطِمَة(ع) وَ تَشْکُو مَا نَالَهَا مِنْ أَبِی بَکْرٍ وَ عُمَرَ وَ أَخْذِ فَدَکَ مِنْهَا وَ مَشْیِهَا إِلَیْهِ فِی مَجْمَعٍ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ خِطَابِهَا لَهُ فِی أَمْرِ فَدَکَ وَ مَا رَدَّ عَلَیْهَا مِنْ قَوْلِهِ إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ لَا تُورَثُ وَ احْتِجَاجِهَا بِقَوْلِ زَکَرِیَّا وَ یَحْیَى ع وَ قِصَّةِ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ ع وَ قَوْلِ عُمَرَ هَاتِی صَحِیفَتَکِ الَّتِی ذَکَرْتِ أَنَّ أَبَاکِ کَتَبَهَا لَکِ وَ إِخْرَاجِهَا الصَّحِیفَةَ وَ أَخْذِهِ إِیَّاهَا مِنْهَا وَ نَشْرِهِ لَهَا عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ مِنْ قُرَیْشٍ وَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ سَائِرِ الْعَرَبِ وَ تَفْلِهِ فِیهَا وَ تَمْزِیقِهِ إِیَّاهَا وَ بُکَائِهَا وَ رُجُوعِهَا إِلَى قَبْرِ أَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ ص بَاکِیَةً حَزِینَةً تَمْشِی عَلَى الرَّمْضَاءِ قَدْ أَقْلَقَتْهَا وَ اسْتِغَاثَتِهَا بِاللَّهِ وَ بِأَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ تَمَثُّلِهَا بِقَوْلِ رُقَیْقَةَ بِنْتِ صَیْفِی‏ …».)

منبع:ظهور 12

در روايت آمده است كه از امام صادق (ع) سوال شد براي چه كعبه، كعبه ناميده شده است؟

آن حضرت فرمود: زيرا چهارگوش مي‌باشد.

سوال كننده پرسيد: براي چه چهارگوش مي‌باشد؟

امام (ع) فرمود: زيرا برابر بيت المعمور(1) است و آن چهار گوش مي‌باشد.

سائل پرسيد: براي چه بيت المعمور چهار گوش است؟

امام (ع) گفت: زيرا برابر عرش است و آن چهار گوش مي‌باشد. محضر مباركش عرض شد: چرا عرش مربع است؟ آن حضرت فرمود: زيرا كلماتي كه اسلام بر آن بنا شده چهار تا است و آنها عبارتند از: سبحان اللَّه و الحمدللَّه و لااله الّااللَّه و اللَّه اكبر».(2)

علامه محمدتقي مجلسي (ره) در شرح اين روايت و ارتباط اين چهار كلمه شريف با چهار گوش خانه كعبه چنين مي‌گويد:

«بيت المعمور مربع است؛ زيرا برابر عرش است كه مربع مي‌باشد و چرا عرش مربع است؛ زيرا كلماتي كه بناي اسلام بر آن نهاده شده، چهار كلمه است كه به آن «تسبيحات اربعه» گويند. » (3)

_____________________________________________

پي نوشت:
1_(بر طبق روايات «بيت معمور» خانه اي است در آسمان كه محل زيارت ملائكه است و فرشتگان آن را به عبادت آباد دارند.)
2_(شيخ صدوق، علل الشرائع، ج ۲، ص ۳۹۸.)
3_(روضه المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، محقق و مصحح: موسوي كرماني، حسين، اشتهاردي، علي پناه‏، ج ۴، ص ۳.)
منبع:حج