قابل توجه حجت الاسلام روحانی، رئیس جمهور محترم، آقای ظریف، وزیر محترم امور خارجه و تیم جدید مذاکره کننده در پرونده هسته‌ای، پیشنهاد می‌کنم قبل هرگونه تماس تلفنی از پیش برنامه‌ریزی شده یا نشده! و یا نشستن سر هر میزی در این رابطه، آیات ۵۱ و ۵۲ سوره‌ی مبارکه‌ی مائده را بخوانید.
همین!

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿مائده -۵۱).
اى کسانى که ایمان آورده‌اید، یهود و نصارى را دوستان [خود] مگیرید [که] بعضى از آنان دوستان بعضى دیگرند و هرکس از شما آنها را به دوستى گیرد، از آنان خواهد بود. آرى، خدا گروه ستمگران را راه نمى‌نماید.

فَتَرَ‌ى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَ‌ضٌ یُسَارِ‌عُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَن تُصِیبَنَا دَائِرَ‌ةٌ ۚ فَعَسَى اللَّـهُ أَن یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ‌ مِّنْ عِندِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّ‌وا فِی أَنفُسِهِمْ نَادِمِینَ ﴿مائده - ۵۲).
مى‌بینى کسانى که در دلهایشان بیمارى است، در [دوستى] با آنان شتاب مى‌ورزند. مى‌گویند:«مى ترسیم به ما حادثه‌ی ناگوارى برسد». امید است خدا از جانب خود فتح [منظور] یا امر دیگرى را پیش آورد، تا [در نتیجه آنان] از آنچه در دل خود نهفته داشته‌اند پشیمان گردند.

منبع : بچه های قلم

مراسم دعای توسل، دعای کمیل، دعای ندبه و محفل انس با قرآن کریم براساس برنامه‌های حرم مطهر، این هفته نیز در آستان مقدس حضرت سیدالکریم (ع) برگزار می‌شود.
مراسم دعای توسل توسط محمد صادقی ذاکر اهل بیت عصمت و طهارت (ع) سه شنبه 16 مهرماه بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء در مصلای بزرگ ری برگزار می‌شود.

بنابر این گزارش مراسم دعای کمیل توسط حمید سمنانی پنجشنبه 18 مهرماه، بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء در مصلای بزرگ ری برگزار می‌شود.

مراسم معنوی دعای ندبه نیز جمعه 19 مهرماه از ساعت هفت صبح توسط علی بهتوئی در مصلای بزرگ ری آغاز می‌شود.

همچنین محفل انس با قرآن کریم جمعه شب پس از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء در مصلای بزرگ ری با حضور قاریان ممتاز و بین‌المللی، رحیم خاکی و سعید پرویزی و اجرای برنامه توسط حافظ کل قرآن کریم حسن فراهانی برگزار می‌شود.

دومين نقش كعبه بعد از قبله بودن، در آن است كه اين هدف (يعني رضاي خداوندي و اخلاص براي او) همه تلاش و كوشش انسان و حركت و سمت و سوي آن را فرا مي‌گيرد و طواف، سمبلي از اين مفهوم و معناست.

قبله، انسان را در نماز متوجه خدا مي‌كند كه البته وظيفه دشوار و سختي است ولي اين وظيفه و نقش در مورد قبله، تمام سعي و تلاش و كوشش و حركت انسان را شامل نمي‌شود. انسان نماز مي‌خواند، تلاش و كوشش مي‌كند، براي كسب روزي به سير و سفر مي‌پردازد، ازدواج مي‌كند، آموزش مي‌بيند، آموزش مي‌دهد، به بازار مي‌رود و هزار و يك كار انجام مي‌دهد و در تمامي اين فعاليت‌ها، تنها در پي روزي و لذت و برآوردن نيازهاي خويش البته جز در معصيت خدا - است و مادامي كه اين حركت‌ها در معصيت الهي نباشد، اشكالي هم ندارد.

ولي بخش بزرگي از تلاش و كوشش و حركت و سعي او در خارج از گستره رضاي الهي و خشنودي خدا به رغم عدم تضاد با آن قرار دارد و بدين ترتيب رضاي خداوندي و اخلاص براي خدا، تمامي سعي و كوشش‌هاي انسان را در برنمي‌گيرد؛ اين حالت نيز مشكلي ايجاد نمي‌كند. گو اين كه حركت به سوي خداي را كند مي‌سازد؛ حركت انسان هنگامي به سوي خداست كه در نماز رو به خدا ايستاده است ولي وقتي از نماز فارغ شد، اين حركت به سوي خدا نيز متوقف مي‌شود و به كارهاي روزمره زندگي مي‌پردازد. جوامع معاصر مسيحي، چنين هستند، روي آوردن به خدا، تنها بخش بسيار اندكي از شخصيت مردم و حركت آنان را در ساعتي چند از روزهاي يكشنبه در كليساها در برمي‌گيرد؛ وقتي اين مدت را در كليسا سپري كردند و به ساير بخش‌هاي زندگي خويش پرداختند، از خدا روي مي‌گردانند و به كارهاي حلال يا حرام ديگري مي‌پردازند.

«طواف» به ما مي‌آموزد كه مي‌توان در تمامي حركت‌ها و تلاش‌ها و سعي و كوشش‌هاي انسان در بازار و خانه و مسجد و مدرسه و ميدان جنگ و عرصه صلح و بي آنكه كمترين لطمه يا صدمه‌اي به فعاليت و حركت وي وارد شود رضاي خداوندي و خشنودي او را در نظر گرفت.
حداقل چيزي كه در اين مورد مي‌توان گفت اين است كه حركت انسان به سوي خدا، كُند و ناپيوسته است و چنين حركتي نمي‌تواند انسان را به لقاءالله رهنمون سازد.

«طواف» به ما مي‌آموزد كه مي‌توان در تمامي حركت‌ها و تلاش‌ها و سعي و كوشش‌هاي انسان در بازار و خانه و مسجد و مدرسه و ميدان جنگ و عرصه صلح و بي آنكه كمترين لطمه يا صدمه‌اي به فعاليت و حركت وي وارد شود رضاي خداوندي و خشنودي او را در نظر گرفت.

در «طواف» سرّي نهفته است كه مي‌خواهد اخلاص را به انسان آموزش دهد كه به جنبه دشوارِ رابطه انسان با خداوند متعال اشاره دارد. در طواف، انسان دوره كاملي را به گرد كعبه طي مي‌كند كه در آن، انسان با شانه راست خود محيط دايره كاملي را از شرق تا غرب و از جنوب تا شمال و در همه اين سوها، طي مي‌كند؛ هيچ نقطه‌اي روي اين محيط، طي نشده بر جاي نمي‌ماند. اين محيط برابر با ۳۶۰ درجه است و هيچ جهت هندسي را وسيعتر و فراختر از ۳۶۰ درجه (يعني محيط دايره) نمي‌شناسيم. در همان حالي كه شانه راست انسان بر گرد محيط اين دايره حركت مي‌كند، شانه چپ بر مركز دايره كه همان كعبه است ثابت مي‌ماند و طي اين حركت دَوَراني، تكان نمي‌خورد. در اين ثابت ماندن و بي حركتي در كنار آن حركت همه جانبه (شانه چپ و شانه راست) معناي عميقي در زندگي انسان مسلمان نهفته است؛ انسان مي‌تواند به تمامي فعاليت‌هاي مباحي كه ديگران در عرصه‌هاي مختلف زندگي انجام مي‌دهند، بپردازد بي آن كه حتي يك لحظه از توجه به رضاي الهي و تحقق خواست خدا، غفلت ورزد؛ براي خدا به بازار رود، براي خدا درگير عرصه‌هاي مختلف زندگي شود. براي خدا، ازدواج كند و روزي خانواده خود را تأمين نمايد. براي خدا در عرصه‌هاي سياسي فعاليت كند. برزمد و دفاع كند، اگر دوستي و محبتي ورزيد و يا اگر كينه و نفرتي پيدا كرد براي خدا باشد. اگر خوشحال شد يا به خشم آمد در هر دو حالت براي خدا باشد.

انسان در اين حركت گسترده و فراگير، از هيچ يك از حركت‌ها و فعاليت‌هايي كه مردم در عرصه امور مباح مي‌پردازند، فرو نمي‌ماند و در هيچ بخش از اين فعاليت‌هاي همه جانبه، از جلب رضاي خداوندي، منحرف نمي‌گردد و در اين صورت است كه خالص و مخلصانه براي خدا كار كرده و هيچ شائبه‌اي در نيت تقرّب الهي وي، وجود نخواهد داشت.

خداوند متعال درباره حضرت موسي بن عمران (عليه السلام) كليم و پيامبرخود مي‌فرمايد:

وَاذْكُرْ فِي الكَتابِ مُوسي اِنّه كانَ مُخْلِصاً وَ كانَ رَسُولا نَبِيّ (۲)؛ «و در اين كتاب، موسي را ياد كن او بنده‌اي مخلص و فرستاده‌اي پيامبر بود.»

وَ ما تُجْزَوْنَ اِلاّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُون. اِلاّ عِبادَ الله الُْمخْلَصِينَ (۳)؛ «جز در برابر اعمالتان كيفر نخواهيد ديد. مگر بندگان مخلص خدا.»

انسان مي‌تواند به تمامي فعاليت‌هاي مباحي كه ديگران در عرصه‌هاي مختلف زندگي انجام مي‌دهند، بپردازد بي آن كه حتي يك لحظه از توجه به رضاي الهي و تحقق خواست خدا، غفلت ورزد؛ براي خدا به بازار رود، براي خدا درگير عرصه‌هاي مختلف زندگي شود. براي خدا، ازدواج كند و روزي خانواده خود را تأمين نمايد. براي خدا در عرصه‌هاي سياسي فعاليت كند. برزمد و دفاع كند، اگر دوستي و محبتي ورزيد و يا اگر كينه و نفرتي پيدا كرد براي خدا باشد. اگر خوشحال شد يا به خشم آمد در هر دو حالت براي خدا باشد.
فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقَبَةُ الْمُنْذِرِينَ. اِلاّ عِبادَالله الُْمخْلَصِينَ (۴)؛ «پس بنگر كه سرانجام آن بيم يافتگان چگونه بود. جز بندگان مخلص خدا.»

تعبير «مخلص» و «مخلَصين» به فتح لام، در اين آيات به معناي خالص و كس يا كساني است كه خويشتن و نيت خويش را از هر گونه شائبه غير الهي، پاك و خالص گردانده است. »

در تفسير آيه: اِلاّ مَنْ أتَي اللهُ بِقَلْب سَلِيم (۵)؛ «مگر آن كس كه با قلبي رَسته از شرك، به نزد خدا بيايد.»

به نقل از امام جعفر صادق (عليه السلام) سفيان ابن عيينه روايت كرد كه از آن حضرت درباره آيه فوق پرسيدم، فرمود:

قلب سليم، قلبي است كه وقتي به پيشگاه خدا مي‌رسي، جز او (يعني خدا) كسي در آن نيست. هر قلبي كه در آن شرك يا شكي وجود داشته باشد، رد مي‌شود. قلب‌هاي سليم از آن جهت، در دنيا زهد پيشه كردند كه دل‌هايشان تنها به آخرت و مسايل عقبي، بپردازد. (۶)

يكي ديگر از ويژگي‌هاي طواف، جنبه اجتماعي آن است. خداوند متعال همواره دوست دارد كه بندگانش به صورت دسته جمعي به ديدارش آيند و در صفوف به هم فشرده و دست در دست هم و در كنار يكديگر، رو به سوي وي آورند و توده‌هاي مؤمن به صورت انبوه و گروهي، به سويش روان شوند.

عبادت جمعي و گروهي باعث خوشايندي بيشتر و تقرّب فزونتر به خداوند متعال و مايه پذيرش بيشتر از سوي حق تعالي است.

در طواف، اين خصلت اجتماعي كاملا آشكار است. چه، خداوند متعال مؤمنان را به طواف خانه خدا طي روزهاي مشخص و محدودي از سال فرا مي‌خواند؛ مؤمنان در اين ايام به گرد حرم جمع مي‌شوند و فشرده مي‌شوند و در اين ازدحام و انبوهي، مخلصانه به درگاه خداوند روي مي‌آورند. اين يكي از درس‌هاي شگفت و با اهميت «طواف» است.

_________________________________________

پي‌نوشت‌ها:
۱_( حج: ۲۹.)
۲ _(مريم: ۵۱.)
۳ صافات: ۳۹ و ۴۰.)
۴_( الصافات: ۷۴-۷۳.)
۵_(شعراء: ۸۹.)
۶_( اصول كافي: كتاب «الايمان والكفر»، باب الإخلاص، حديث ۵. (اصل عربي))
منبع:حج

تنها چند روز پس از نابیناشدن طلبه ناهی از منکر، زن محجبه‌ای به دلیل انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر، مورد ضرب و شتم برخی از زنان بدحجاب سمنانی قرار گرفت.

به گزارش سایت قم فردا، متاسفانه برای چندمین بار است که در گوشه و کنار این مرز و بوم، اتفاقات ناگوار و دلخراشی همچون تعرض به آمرین به معروف و ناهیان از منکر رخ می دهد که با مسامحه دستگاه قضایی، نیروی انتظامی و دیگر ارگان ها، این معضل رو به فزونی رفته است.

این برای چندمین بار متوالی و این بار در مرکز شهر سمنان است که شاهد ضرب و شتم یک بانوی محجبه آمر به معروف و ناهی از منکر هستیم.

چند روز پیش بود که در یکی از شهرهای استان سمنان یک طلبه آمر به معرف و ناهی از منکر ،مورد ضرب و شتم زنان بدحجاب قرار گرفت.

در اصل هشتم قانون اساسی کشورمان نیز تاکید بر احیای فریضه امر به معروف به وضوح دیده می شود. اهمیت این اصل در نظر نویسندگان قانون اساسی، علاوه بر فقدان سابقه و پیش نویس از متن مذاکرات، نبودن مخالف جدی و تصویب فوری آن با پنجاه رأی موافق در مقابل سه رأی مخالف و دو رأی ممتنع در شانزدهمین جلسه (22 شهریور ماه 1358) آشکار می‌شود.

با توجه به تاکیدات قرآن کریم و قانون اساسی بر لزوم تحقق فرضیه “امر به معروف و نهی از منکر"، جای این سوال وجود دارد که چرا اکثر مردم نسبت به انجام این فریضه واجب دینی بی‌تفاوت و یا کم تفاوت شده و به سادگی از کنار آن عبور می‌کنند.

ضرب و شتم آمر به معروف و ناهی از منکر!

به تازگی با خبر شدیم روز سه شنبه هفته گذشته و برای چندمین بار متوالی در شهر سمنان شاهد ضرب و شتم یکی از بانوان پرسنل یکی از بیمارستان های سمنان به دلیل امر به معروف و نهی از منکر بودیم.

این بانوی محجبه و دغدغه مند در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی قم فردا به شرح حادثه پرداخته است؛

“مثل همیشه در محل کارم در بیمارستان … سمنان مشغول کارم بودم که شاهد حضور دو خانم بسیار بدحجاب بودم. پس از چند دقیقه از حضور آنها در بیمارستان متوجه شدم که کسی به آنها متذکر نمی شود که رعایت حجاب را داشته باشندو لذا برای اجرای فریضه الهی امر به معرف و نهی از منکر به سمت آنها رفتم.

پس از نزدیک شدن به آنها به یک نفرشان که همراه با یک مرد دیگر بود ، گفتم ” خانم خودت را بپوشان این چه وضعیه که برای خودتان درست کرده اید خواهشاً حجابتان را رعایت کنید ” این حرف من برای او بسیار سنگین و ناراحت کننده تمام شد به طوری که از جایش بلند شد و شروع به هتاکی و فحاشی کرد.

چند نفر از مردم پس از آنکه صدای بلند این زنان را شنیدند به سمت ما آمدند و ماجرا را پرسیدند که متاسفانه برخی از آنها از آن دو زن بدحجاب حمایت کردند و به من گفتند که به سر کارم بروم و به اعتقادات کسی کاری نداشته باشم.

من هم که خودم از ناصحین آمر به معروف و ناهی از منکر در شهر سمنان هستم ، وظیفه شرعی و اعتقادی خودم دانستم و به آنان گفتم که این وظیفه همه مردم است که امر به معروف و نهی از منکر را در قبال افرادی که به سمت گمراهی می روند انجام دهند.

پس از این جمله ام آن دو خانم بد حجاب من را به حیاط بیمارستان کشیدند و در آنجا من را مورد ضرب و شتم قرار دادند و باعث تاسف است که کسی هم معترض آنها نشد به جز یکی از همکارانم که به کمک آمد و از من دفاع کرد و واقعاً باعث تاسف بود که مردم فقط تماشاگر این اتفاق بودند.

این دو زن بد حجاب به همراه یک نفر مرد که همراهشان بود پس از اینکه بنده را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند دهان به هتاکی و فحاشی با صدای بلند گشودند و به حجاب و اسلام و … توهین کردندو پس از آن، یک نفرشان سیلی محکمی به گوش من زد که از آن روز تا به حال از گوشم در ساعت هایی از روز خون می آید و احساس سنگینی و ناشنوایی دارم.

در آن شرایط همکارم کمکم کرد که به داخل بیمارستان برگردم. آن دو زن بدحجاب هنوز در حیاط بیمارستان بودند وقتی به محل کارم رسیدم به سرعت با پلیس 110 تماس گرفتم و خواستار آن شدم که گروهی را به محل بیمارستان اعزام کنند اما متاسفانه دیر آمدند.

ضاربین و هتاکان که از تماس من با پلیس مطلع شده بودند به سرعت از بیمارستان خارج شده و فرار کردند و وقتی پلیس پس از تاخیر بسیار زیاد به محل رسید فقط گزارشی را نوشت و بسیار عادی از کنار مسئله گذشت که حتی از آن روز به بعد هم یک تماس با من نگرفته و موضوع را پیگیری نکرده اند.

بنده از ضرب و شتم از سوی آن زنان بدحجاب ناراحت نیستم اما از توهین ها و فحاشی هایی که به اسلام و زنان چادری کردند بسیار ناراحتم و همچنین از مسئولینی که این موضوع را پیگیری و مورد بررسی قرار نداده اند.

این بانوی آمر به معروف و ناهی از منکر در پایان سخنان خود از مسئولین خواست که با مواردی از این نوع به شدت برخورد کرده و بسترساز احیای فریضه امر به معرف و نهی از منکر در جامعه شوند.

انتقاد از به حاشیه رانده شدن امر به معروف و نهی از منکر

چندی پیش آیت‌الله آملی لاریجانی رئیس قوه قضائیه پس از مجروح شدن دو طلبه آمر به معروف در تهران با اشاره به اصل هشتم قانون اساسی گفت: “اینکه همه دستگاه‌ها از جمله قوه قضاییه در مسئله امر به معروف و نهی از منکر وظایفی بر عهده دارند، قطعی است اما با اینکه قانون اساسی تصریح داشته که حدود و کیفیت امر به معروف و نهی از منکر را قانون مشخص می‌کند، متاسفانه قوه مقننه این کار را زمین گذاشته است.”

وی افزود: “متاسفانه در طول عمر انقلاب، روسای جمهور آمده‌اند و به قوای دیگر تذکر داده‌اند اما در مورد این اصل زمین مانده به کسی تذکر نداده‌اند، در حالی که این مسئله از مصادیق مهم تذکر قانون اساسی است.”

تعرض به زن محجبه آمر به معروف که مدتی پیش توسط اراذل و اوباش در پیش چشم مامورین مورد ضرب و شتم قرار گرفت و حمله گروهی به طلبه ناهی منکر در شرق تهران در چند سال پیش و حمله با آلت قتاله به چند روحانی و پیش نماز مسجد که درصدد مقابله با بداخلاقی ها در محله خود بودند تنها نمونه هایی از حقایق تلخی است که به مدد غفلت برخی از دستگاه ها رقم می خورد و این بار هم نوبت به این بانوی آمر به معروف و نهی از منکر رسیده که خود را فدای دین و ارزش های اعتقادی اش کند تا دست کم او و افرادی چون او، شرمنده امام و شهدا و همه جانبازان انقلاب نباشند.

کتاب «مطلع عشق» گزیده‌ای از رهنمودهای مقام معظم رهبری به زوج‌های جوان یکی از جدیدترین کتاب‌هایی است که توسط موسسه فرهنگی و پژوهشی انقلاب اسلامی منتشر شده است.
این کتاب گزیده‌ای از رهنمودهای مقام معظم رهبری به زوج‌های جوان است. این کتاب با دستخطی از معظم له خطاب به جوانان عزیز درباره پیوند مبارک دل‌ها و جسم‌ها شروع می‌شود و پس از آن ناشر در سخنان کوتاهی از اهمیت انتشار این کتاب گفته است.

سپس این کتاب پس از دیباچه شامل 4 کلام و 7 رهنمود می‌شود. کلام اول تا چهارم این کتاب چنین است: ازدواج ناموس طبیعت، دستور شریعت، کانون گرم خانواده، غروب عشق و قحطی عاطفه در غرب، حقوق متقابل زن و شوهر.

کلام‌های کتاب در واقع ره توشه نظری ازدواج و بنیان خانواده به حساب می‌آیند و در کلام‌ها با دانستی‌های ضروری درباره ازدواج و خانواده آشنا می‌شویم و رهنمودها هم مهارت‌های زندگی شیرین را در پرتو آموزه‌های اسلامی می‌آموزد.

رهنمودهای مقام معظم رهبری که در هفت بخش به زوج‌های جوان در این کتاب سامان داده شده است، نیز به شرح زیر است: همسفر تا بهشت، بالاتر از واقعیت، هنر تقسیم کار، سازش و سازگاری، زندگی شیرین، هشدارها و یادآوری ها و آسان گیری.

سخن آخر این کتاب نیز «جلسه عقد به پایان می‌رسد!» است.

این کتاب که به همت محمدجواد حاج علی اکبری گردآوری و تدوین شده است، مقدمه‌ای هم به قلم این نویسنده دارد که درباره محتوای کتاب توضیح داده است. حاج علی اکبری در ابتدا خاطرنشان کرده است که این مجموعه شامل سخنان رهبر عالی قدر در جلسات عقد در یک دهه گذشته است که ایشان اسرار کامیابی در زندگی مشترک را صمیمانه به عروس و دامادهای جوان تذکر داده‌اند.

در ابتدای هر بخش نیز فراهم آورنده کتاب با اشاره‌ای که نوشته است که به انتقال بیشتر مفهوم‌های آمده در کتاب کمک کند. مخاطب این کتاب بیشتر جوان‌ترها و زوج‌های جوان هستند اما بخش مهمی از رهنمودهای رهبر انقلاب در این کتاب خطاب به بزرگترها و پدر و مادرهای جوان‌ترها است که به استحکام زندگیشان کمک کنند. در ادامه با هم مروری داریم بر محتوای کتاب و رهنمودهای معظم له برای زندگی‌های شیرین‌تر و محکم‌تر.

**چه کسی گفته ازدواج‌های دوران جوانی ماندگار نیست؟

جوان‌ها در سنین مناسب، وقتی از دوران جوانی خارج نشده‌اند ، در همان حال گرمی و شور و شوق باید ازدواج کنند. این برخلاف برداشت و تلقی خیلی از افراد است که خیال می‌کنند ازدواج‌های دوران جوانی، ازدواج‌های زودرس است و ماندگار نیست. درست برعکس است، این طور نیست. اگر درست صورت بگیرد، ازدواج‌های بسیار ماندگار و خوبی هم خواهد بود و زن و شوهر در چنین خانواده‌ای کاملا با هم صمیمی خواهند بود.

**وقتی که مزدوج می‌شوید شکر کنید

این مرحله از زندگی را که وارد زندگی مزدوج می‌شوید و تشکیل خانواده می‌دهید یکی از نعمت‌های بزرگ الهی به حساب بیاورید و آن را شکر بگزارید. همه آنچه که ما داریم از خداست و ما بنا من نعمة فمن الله اما توجه به این نعمت خیلی اهمیت دارد. خیلی از نعم را انسان توجه ندارد. بعضی‌ها ازدواج می‌کنند همه نوع خوبی هم گیرشان می‌آید، زندگی شیرین و خوبی را هم می‌گذرانند ولی نمی‌فهمند که این چه نعمت بزرگی است، چه حادثه تعیین کننده و مهمی در زندگی است. وقتی نفهمیدند، شکر آن را هم به جا نمی‌آورند و از رحمت الهی که با شکر متوجه انسان می‌شود، محروم می‌مانند.

**در خانواده چگونه رفتار کنیم؟

از هرچیری که محیط خانواده را متشنج و دچار افسردگی و هیجان‌های بی‌مورد نماید، اجتناب کنید. هم زن و هم مرد بنا را بر سازش و همزیستی و همراهی بگذارند. آنچه در خانواده خیرات وجود دارد، مال زن و شوهر است و در نهایت مال فرزندان است، مال یک طرف نیست. اگر خدای ناکرده در خانواده بی محبتی و عدم اطمینان و صمیمیت باشد، رنجش مال هر دو طرف است.

در استحکام بنیان خانواده خود زن و شوهر بیشترین نقش را دارند. با گذشت خودشان، با همکاری خود، با مهربانی و محبت و اخلاق خوب خودشان می‌توانند این بنا را ماندگار و این سازگاری را همیشگی بکنند.

**زن گل است نه کارپرداز شما

در روایات داریم المراة ریحانه، زن گل است. حالا شما ببینید اگر مردی با یک گل با خشونت و بی‌اعتنایی رفتار کند و پاس گل بودن او را ندارد، چه قدر ظالم و بد است. مثل تحمیل کردن، زیاده روی کردن، زیاده خواهی کردن مردها از زنها، توقعات بی‌جا و زیادی

المراة ریحانه و لیست بقهرمانه. قهرمان یعنی همین کارپرداز امور زندگی… این زن کارپرداز شما نیست که همه کارهای زندگیتان را روی دوش او بگذارید و بعد هم از او مواخذه کنید. نه! این یک گلی است در دست شما… حتی اگر دانشمند یا سیاستمدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی او گل است.

** دو شریک و دو رفیق

این طور هم نیست که بگوییم همه جا خانم باید از آقا تبعیت کند؛ نخیر. چنین چیزی نه در اسلام داریم و نه در شرع. الرجال قوامون علی النساء معنایش این نیست که زن بایست در همه امور تابع شوهر باشد. نه! یا مثل برخی از این اروپا ندیده‌های بدتر از اروپا و مقلد اروپا، بگوییم زن بایستی همه کاره باشد و مرد باید تابع باشد. نه این هم غلط است. بالاخره دو تا شریک و دو تا رفیق هستید. یک جا مرد کوتاه بیابد، یک جا زن کوتاه بیاد. یکی این جا از سلیقه و خواست خود بگذرد، دیگری در جای دیگر تا بتوانید با یکدیگر زندگی کنید.

**کمک واقعی به همسر چیست؟

غمخوار هم باشید….کمک واقعی این است که دو نفر غمها را از دل هم بر طرف کنند. هر کسی در دوره زندگیش گرفتاری و مشکل و غمی پیدا می‌کند و ممکن است دچار ابهام و تردید شود. آن دیگری در چنین موقعیتی باید به کمک همسرش بشتابد و به او کمک کند. غم را از دل او بر دارد .او را راهنمایی کند و اشتباه و خطای او را بر طرف کند.

منبع: رجا نیوز