پس از آن که حضرت زینب «علیهاالسلام» با خطبه پر شکوه و بلند آوازه خود در مجلس یزید از فاجعه روز عاشورا پرده برداشت، وجدان های غافل و خواب آلوده، به خود آمدند و جوش و خروشی در مردم شام پدیدار گشت.

سخنان روشن گرانه زینب «علیهاالسلام» و امام سجاد «علیه السلام»، اساس تفکر در حادثه کربلا را در ذهن ها بنا نهاد و مردم شام تا اندازه ای حقیقت را دریافتند و این آغاز حرکت جدیدی در تکمیل قیام عاشورا بود.

آغاز رسوایی حاکمیت

یزید با مشوّش شدن افکار عمومی مردم شام بر اثر جنایت های خود که با وفات حضرت رقیه «علیهاالسلام» شدت گرفته بود، مصلحت را در آن دید که از شدت فشار بر اهل بیت «علیهم السلام» بکاهد و آنان را از بند اسیری آزاد کند. او آنان را مخیّر گذاشت که به مدینه باز گردند یا در شام بمانند. امام سجاد «علیه السلام» و حضرت زینب «علیهاالسلام» تصمیم گرفتند که پس از برپایی مجلس عزای عمومی، شام را به مقصد مدینه ترک کنند؛ زیرا از هنگام شهادت امام حسین «علیه السلام» و یارانش، اهل بیت «علیهم السلام» نتوانسته بودند برای آنان عزاداری کنند و دشمن، آنان را از این کار باز داشته بود. یزید بر خلاف میل باطنی اش ناچار شد این شرط را بپذیرد؛ زیرا به خوبی می دانست برپایی سوگواری از سوی قهرمان کربلا؛ حضرت زینب «علیهاالسلام» پایه های حکومت استبداداش را سست خواهد کرد.

با این حال، به دلیل تدابیری که برای جلوگیری از موج فزاینده اعتراض ها و نارضایتی های مردم اندیشیده بود، ناگزیر این شرط را پذیرفت. یزید در مرکز شهر، خانه ای را برای عزاداران در نظر گرفت و دستور داد زنان شام برای تسلیت گویی به حضرت زینب «علیهاالسلام» و برپایی مجلس عزا (که البته زیر نظر جاسوسان بود) در آن خانه حضور یابند. با انتشار این خبر در شهر، تمامی زنان هاشمی با لباس سیاه در مجلس حضور یافتند و به زینب «علیهاالسلام» تسلیت گفتند.

زنان بنی امیه و بنی مروان نیز با زینت و زیورشان به مجلس آمدند و به زینب «علیهاالسلام» تسلیت گفتند. البته شنیدن مصیبت های کربلا که از زبان دختر علی «علیه السلام» بیان می شد، انقلابی شگرف در دل شان ایجاد کرد و آنان نیز با پوشیدن لباس سیاه، ابراز هم دردی کردند.
هفت روز در شام مجلس عزاداری بر پا شد. شام روحیه انقلابی گرفته بود و نزدیک بود سیل خروشان انتقام و نارضایتی، حکومت یزید را در هم بشکند.

شام در آستانه انقلاب

این شهرِ خاموش و ماتم زده، دیگر مانند چند روز پیش نبود که اسیران بدان وارد شدند. مردم شام کم کم سیاست رسوا شده تبلیغات سوء یزید را علیه این خاندان شناخته بودند. چهره شهر تغییر کرده بود؛ مردمی که چندی پیش از کاروان اسیران با آتش و خاکستر استقبال کرده بودند، اینک با شرمندگی و احترام با اسیران رفتار می کردند.

مردم شام با درک برخی واقعیت ها در آستانه استحاله ای بزرگ قرار گرفته بودند. آسمان اندیشه آنان که با اسلام تحریف شده معاویه و ترور شخصیت علی «علیه السلام» و خانواده اش، سیاه و غبارآلود شده بود، با خطبه های توفنده زینب «علیهاالسلام» و امام سجاد «علیه السلام» آفتابی و روشن شد. این موج ناخشنودی به سرای خاموش یزید نیز رسوخ کرده بود و تنها خروج اهل بیت «علیهم السلام» بود که می توانست آسایشی کوتاه، آن هم در شام برای او ایجاد کند. از این رو، کاروان اسیران را از شام خارج کرد.

گامی به سوی اربعین

شتران آماده حرکتند و یزید برای حفظ شوکت پوشالی و به نمایش گذاشتن دست و دل بازی خود به جهت فریب مردم، دستور داده است محمل ها را زینت کنند! اما زینب «علیهاالسلام» با دیدن هودج های بزک شده فرمود: زیورها را از محمل شتران باز کنند و محمل ها را سیاه پوش سازند. مردم شام به بدرقه آمده اند، ولی خجالت و شرمندگی از نگاه هایشان می بارد. با شرمساری و سر افکندگی، رکاب زینب «علیهاالسلام» و کودکان را گرفتند و آنان را بر هودج های سوگ نشاندند. بانگ جرس بلند شد. زینب «علیهاالسلام» سر از کجاوه بیرون آورد و به عنوان آخرین پیام به شامیان فرمود:

ای مردم شام! ما از این شهر می رویم، ولی در آن ویرانه امانتی از ما پیش شما باقی می ماند. جان شما و جان این امانتِ لطمه خورده! هرگاه کنار قبرش رفتید، آبی بر مزار کوچکش بپاشید و چراغی کنارش روشن کنید که او در این شهر غریب است.

کاروان آهسته آهسته گام بر می دارد و از شهر و نگاه های غم گرفته مردم دور می شود. زینب «علیهاالسلام» و بانوان کاروان تا مسافت های دور، به بیرون از کجاوه های شان می نگریستند و به یاد رنج هایی که در این شهر دیدند و برخی فرزندان امام را در این شهر از دست دادند اشک می ریختند؛ دخترک زخم دیده و کتک خورده ای که جایش در محمل زینب «علیهاالسلام» خالی است، ولی خاطره اش همراه کاروان است.

پژوهشی تاریخی بر سر موضوع اربعین

تاریخ نگاران شیعه و سنی بحث زیادی سر موضوع اربعین اول سید الشهداء «علیه السلام» نموده اند، که آیا کاروان اسیران کربلا، اربعین اول به این سرزمین آمده اند یا نه. دسته ای بر این عقیده اند که اربعین اول نتوانسته اند به کربلا بیایند؛ زیرا آنان این فرصت را نداشته اند که ضمن آن همه سختی های راه، اعم از گرسنگی و تشنگی، گردانیده شدن در انظار مردم، توقف در شهرها و… در اربعین اول خود را به مزار شهیدان کربلا برسانند.

دسته ای دیگر بر این باور هستند که اسیران کربلا اربعین اول، به زیارت شهیدان کربلا در این سرزمین آمده اند و دلایلی هم بر اثبات مدعای خویش ذکر نموده اند، از جمله آن ها این که: «با احتساب خروج آن ها روز یازدهم محرم از کربلا اگر کاروان روز اول صفر به شهر شام رسیده باشد، حدود هفده یا هجده روز سفر کربلا به شام طول کشیده است. آنان که هجده روز توانسته اند از کربلا به شام بیایند آن هم با وجود سختی های بسیار، چه طور نتوانسته اند در همین فاصله زمانی از سوم صفر تا بیستم صفر که اربعین امام و شهدا است، خود را به کربلا برسانند؟. اما هر چه باشد مقصد نهایی کاروان مدینه بوده است.

منبع : خبرانلاین

یکی از عوامل غیبت امام زمان(عج) گناهان ما است که در این مورد نیز به چند روایت اکتفا می شود:

الف- حضرت حجت(عج) ضمن توقیع شریف به شیخ مفید،مرقوم فرموده اند:
« تنها چیزی ک باعث مخفی شدن ما از آنها است، کارهای ناپسندی است که انجام می دهند و خبرش به ما می رسد».

ب- حضرت امام باقر(ع) فرمودند: بنی فاطمه اگر او را بشناسد، بخاطر حرص قطعه قطعه خواهند کرد، که مفاد حدیث برگشت به گناهان شیعه دارد.

ج- از حضرت امیرالمومنین(ع) روایت شده: بدانید که زمین از حجت الهی خالی نیست، ولی به زودی خدا مردم را، بخاطر ظلم و ستم و اسرافی که بر خود روا می دارند،به آن حجت نابینا می کند.

د- در ضمن توقیع شریف فرموده اند: نادانان و جاهلان شیعه و احمقان آنها، که دینشان به اندازه بال مگسی ارزش ندارد، ما را اذیت می کنند.
پس بر مشتاقان دیدار یار، لازم است که از انجام کارهای خلاف شرع دوری کنند،چون خبر اعمال ما،به محضر مبارک امام عصر(ع) ابلاغ می شود، پس این گناهان، حجاب بین ما و تشرف خدمت آن حضرت است.

پی نوشت:
گلچینی از گلستان محمدی،ص۳۹۷و۳۹۸.
منبع:افکار

انسان بعد از مرگ دارای احکامی است. یکی از آن احکام، این است که بدن او بعد از مردن و قبل از تمام شدن غسل‌های سه‌گانه نجس است و انجام غسل‌های سه‌گانه برای میت مسلمان لازم است و با انجام این غسل‌ها طاهر و پاکیزه می‌گردد.[1]
در مورد علت این حکم، ابتدا باید در نظر داشت که این حکم نجاست مربوط به جسم و بدن است؛ اما روح و جان انسان که اساس انسانیت انسان است، مشمول این حکم نیست؛ بنابراین عبارت پرسش باید تغییر کند و بجای عبارت؛ چرا انسان بعد از مرگ نجس است؟ باید پرسید؛ چرا بدن انسان بعد از مرگ نجس است؟

علت نجس بودن بدن انسان بعد مرگ این است که از نظر مباحث فقهی، بدن انسان بعد از مرگ، مردار به شمار می‌آید؛ و از نظر فقهی مردار یکی از نجاسات است.[2]
علاوه بر این، در روایاتی که بیان می‌کند بدن میت باید به غسل‌های سه‌گانه غسل داده شود،[3] شاید بتوان دلیل نجاست میت را نیز به دست آورد.

اما به هر حال از نظر از فلسفۀ احکام هر چند درک و شناخت فلسفۀ احکام کار بسیار مشکلی است، بلکه باید گفت فراتر از آگاهی و اندیشه انسان‌های عادی است؛ از این‌رو در این‌گونه موارد باید به سراغ علوم وحیانی و فرا طبیعی رفت.
در خصوص نجاست بدن انسان پس از مرگ نیز هر چند در روایتی مستقل علت آن بیان نشده است؛ اما همانگونه که اشاره شد، در مورد علت لزوم غسل میت و مس میت روایاتی وجود دارد که شاید بتوان علت نجس شدن بدن میت را نیز از آنها به دست آورد.
توضیح این‌که در پاره‌ای از روایات چنین آمده است:
«علّت غسل میّت این است که او را غسل دهند تا پاکیزه شود و از آلودگی‌ها (و میکروب‌ها) و امراضى که داشته و آنچه به او رسیده است از انواع ناخوشی‌ها پاک گردد؛ زیرا او با فرشتگان ملاقات می‌کند و با اهل آخرت همنشین می‌گردد، پس چه نیکو است که بر خدا که وارد می‌‏شود و پاکان را که ملاقات می‌‏کند و آنان با او تماس می‌‏گیرند و او با ایشان تماس حاصل می‌کند، با طهارت و پاک باشد تا مورد درخواست رحمت و شفاعت واقع شود.
علّت دیگر آن‌که آن منی‌ای (نطفه)که از آن آفریده شده و در هنگام مرگ از بدن او خارج می‌‏شود و جنب می‌گردد، پس غسل براى آن است.
اما علّت غسل مسّ میّت طاهر شدن غسل دهنده است از آنچه بدو رسیده از چرک و پلیدی‌هاى میت؛ چرا که شخصی که از دنیا رفت و روح از او مفارقت نمود، بیشتر آفت‌ها در پیکر او باقى می‌ماند؛ لذا باید پس از تماسّ با او، خود را تطهیر کرد و او را نیز تطهیر نمود».[4]
دلایلی که در روایت فوق بیان شد، می‌تواند دلیل نجاست میت نیز بشمار آید.

_______________________________________

[1]. امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج‌1، ص 313 به بعد، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[2]. همان، ص 67 و 69.
[3]. شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلى تحصیل مسائل الشریعة، ج 2، ص 477 به بعد، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، 1409ق.
[4]. «وَ عِلَّةُ غُسْلِ الْمَیِّتِ أَنَّهُ یُغَسَّلُ لِأَنَّهُ یُطَهَّرُ وَ یُنَظَّفُ مِنْ أَدْنَاسِ أَمْرَاضِهِ وَ مَا أَصَابَهُ مِنْ صُنُوفِ عِلَلِهِ لِأَنَّهُ یَلْقَى الْمَلَائِکَةَ وَ یُبَاشِرُ أَهْلَ الْآخِرَةِ فَیُسْتَحَبُّ إِذَا وَرَدَ عَلَى اللَّهِ وَ لَقِیَ أَهْلَ الطَّهَارَةِ وَ یُمَاسُّونَهُ وَ یُمَاسُّهُمْ أَنْ یَکُونَ طَاهِراً نَظِیفاً مُوَجَّهاً بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِیُطْلَبَ بِهِ وَ یُشَفَّعَ لَهُ وَ عِلَّةٌ أُخْرَى أَنَّهُ یَخْرُجُ مِنْهُ الْمَنِیُّ الَّذِی‏ مِنْهُ خُلِقَ فَیُجْنِبُ فَیَکُونُ غُسْلُهُ لَهُ وَ عِلَّةُ اغْتِسَالِ مَنْ غَسَلَهُ أَوْ مَسَّهُ‏ فَطَهَارَةً لِمَا أَصَابَهُ مِنْ نَضْحِ الْمَیِّتِ لِأَنَّ الْمَیِّتَ إِذَا خَرَجَتِ الرُّوحُ مِنْهُ بَقِیَ أَکْثَرُ آفَتِهِ فَلِذَلِکَ یُتَطَهَّرُ مِنْهُ وَ یُطَهَّر». ابن بابویه، محمد بن على، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 89، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق. ابن بابویه، محمد بن على، من لا یحضره الفقیه،ج 1، ص 138، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ دوم، 1413ق. ابن بابویه، محمد بن على، علل الشرائع، ج 1، ص 268، قم، کتاب فروشى داورى، چاپ اول، 1385ش، 1966م.

منبع : اسلام کوئیست

مراسم عزاداری اربعین حسینی(ع) همزمان با اجتماع بی‌نظیر عزاداران در کربلا، در اقصی نقاط کشورمان با حضور عزاداران در مساجد، حسینیه‌ها، تکایا و امام‌زادگان برگزار شد.
در تهران نیز از ابتدای صبح مراسم عزاداری چهلمین روز شهادت حضرت امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان با مراسم عزاداری حدود سه هزار نفر از اعضای هیات‌های دانشجویانی که از مقابل دانشگاه تهران تا بیت رهبر انقلاب اسلامی را پیاده طی کردند تا با حضور در حسینیه امام خمینی(ره) و با حضور مقام معظم رهبری به عزاداری بپردازند، آغاز شد.

تمام موکب‌های مستقر در معابر آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع) از دقایق ابتدایی امروز فعالیت خود را آغاز کرده و پذیرای ده‌ها هزار نفر از عزاداران حسینی است.
اقشار مختلف مردم از سراسر تهران به سمت حرم حضرت عبدالعظیم (ع) روانه شده‌اند. زائران و عزاداران حسینی با شور و شعور باشکوهی شعار «لبیک یا حسین (ع)» را فریاد می زنند و به حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) وارد می‌شوند.

گفتنی است، مسیر اصلی پیاده‌روی عظیم اربعین تهران از میدان امام حسین (ع) آغاز شده است و در انتها به حرم سیدالکریم (ع) ختم می‌شود.

این روزها هر چه به آخر پاییز نزدیک می‌شویم، هوا تمایل بیشتری به زمستانه شدن پیدا می‌کند. آب و هوای خشک مجراهای تنفسی بینی را خشک می‌کند و ویروس‌ها و باکتری‌های بیشتری را به بدن ما راه می‌دهد.
به همین دلیل میزان ابتلا به سرماخوردگی، گلو درد، آب ریزش بینی و سرفه‌های آزاردهنده بسیاری از افراد را راهی بیمارستان می‌کند. برای درامان ماندن از میهمان ناخوانده زمستانی دمنوش‌های گیاهی را فراموش نکنید.

به گزارش روزنامه ایران، زردچوبه یکی از همان ادویه‌های گیاهی است که سرشار از کورکومین و روغن‌های فرار بوده و نقش حفاظتی و درمانی در افراد مبتلا به سرماخوردگی دارد. به محض اینکه در گلویتان احساس خارش کردید، برای جلوگیری از تشدید گلو درد و سرفه مخلوط زردچوبه و شیر گرم انتخاب خوبی است. برای تهیه چای زردچوبه، یک قاشق غذاخوری از پودر زردچوبه را در 4 فنجان آب بریزید و به مدت ده دقیقه روی اجاق بگذارید تا بجوشد سپس از یک صافی آن را رد کرده و با کمی عسل و لیمو مخلوط کنید. چای زردچوبه دارویی برای رهایی از سرفه‌های شدید است.

دمنوش گیاهی دیگری که برای درمان سرفه و آنفلوانزا توصیه می‌شود، ترکیبی از اثرات سودمند مواد مختلفی مانند فلفل، زنجبیل و دارچین است. 4حبه هل، 4 دانه فلفل سیاه، 4 گرم میخک، چند برش کوچک از زنجبیل تازه و یک قطعه کوچک از دارچین را در آب بریزید و بعد از اینکه جوشید دمنوش را از صافی رد کنید و آن را با کمی شیر و عسل بنوشید.