مدتیه که خودم به جهت کار با کودک و نوجوان خیلی دغدغه این رو دارم که ببینم باید چه ویژگی هایی دشاته باشم. گفتم بد نیست شما هم این مطلب رو بخونید.

خودسازی مربی و دلسوز بودن و مردمی بودن در کدام سوره‌ها و آیات آمده است؟

در آیات متعددی از قرآن، در توصیف ویژگی­های پیامبران، صفاتی برای آنان نقل شده است. با توجه به این‌که این بزرگواران برترین و والاترین مربیان و معلمان بشریت هستند، این صفات می‌‌تواند سرمشق خوبی برای دیگر افراد، در امر تربیت مردم باشد. مهم‌ترین ویژگی یک مربی خوب، دلسوز بودن او است که این حالت به اشکال گوناگون ظهور می‌‌کند. در ادامه با استفاده از آیات قرآن، به برخی از این صفات اشاره می‌‌شود:

1. هم‌دل بودن: اگر یک مربی دلسوز زیردستان خود نباشد، اهمیت زیادی برای آنان قائل نمی‌‌شود و عاقبت و سرنوشت آنها برایش ارزش زیادی نخواهد داشت. در توصیف پیامبر گرامی اسلام(ص) در قرآن آمده است: «لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ»[1]؛ از خود شما پیامبری به سویتان آمده که رنج کشیدن شما برایش سخت است.

2. علاقه‌‌مندی زیاد به رشد یافتن: مربی و معلم خوب کسی است که رشد و ترقی شاگردانش منتهای آرزویش باشد و در این کار سر از پا نشناسد. در ادامه آیه قبل، به عنوان وصف دیگر پیامبر(ص)، چنین می‌‌گوید: «حَرِیصٌ عَلَیْکُم»؛ او اشتیاق زیادی برای هدایت شما دارد.

3. مهربانی: مهربان بودن صفتی قلبی است که لازمه تربیت کردن است. مربی نامهربان راه به جایی نخواهد برد. از این‌رو در پایان آیه سابق چنین آمده است: «بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیم»؛ او نسبت به کسانی که راه حق را پذیرفته و اهل ایمان شده‌اند، بسیار مهربان است.

4. تلاش شبانه روزی: یک مربی واقعی که دلسوز باشد، شبانه روز در فکر امور مربوط به زیردستان خود بوده و از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌‌کند. زمان برای او مطرح نیست و هر وقت که لازم باشد، وظیفه خود را به جا می‌‌آورد. حضرت نوح در شرح وظیفه خود چنین می‌‌گوید: «قَالَ رَبّ‏ِ إِنىّ‏ِ دَعَوْتُ قَوْمِى لَیْلًا وَ نَهَارً»؛[2] خدایا من شبانه روز مردم را به سوی تو دعوت کردم.

5. غم‌‌خوار بودن: در توصیف حالات پیامبر گرامی اسلام(ص) در آیات متعددی قرآن آمده است که آن قدر غم‌‌خوار مردم بودند که به خاطر اصرار آنان بر گمراهیشان آن‌ قدر غمگین می‌‌شد که نزدیک بود از بین برود. در سوره شعراء آمده است: «لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ أَلَّا یَکُونُواْ مُؤْمِنِین »؛[3] نزدیک است که به خاطر ایمان نیاوردن مردم، به خاطر غم و اندوه خود را هلاک کنی.
_____________________________
[1]. توبه، 128.
[2]. نوح، 5.
[3]. شعراء، 3.

با توجه به اهمیت تعامل و گفتگو با برادران عراقی در طول مسیر پیاده روی اربعین آشنایی حداقلی با این زبان مهم می باشد. آقای سید مصطفی حیدری، جزوه «مکالمه های پرکاربرد و مفید عربی» که شامل مکالمه های پرکاربرد و مهم در سفر به عتبات و بخصوص پیاده روی اربعین باشد تهیه کردند.این جزوه شامل مکالمه های زیر می باشد:

مکالمه اول: بین زائر ایرانی و مسئول گذرنامه
مکالمه دوم:کنار پنجره / بین زائر و یکی از کارکنان
مکالمه سوم:بین زائر و راننده ی اتومبیل
مکالمه چهارم:بین زائر و مسئول هتل
مکالمه پنجم: بین زائر و یکی از رهگذران
مکالمه ششم: بین شما زائر و یکی از زائرین مسیر کربلا در یکی از مساجد
مکالمه هفتم: بین زائرمصطفی و صاحب یکی از مغازه ها
مکالمه هشتم: بین زائر و صرافی

دریافت جزوه در قالب PDF

روز نخست از رقابتهای کوراش قهرمانی جهان درحالی با کسب دو مدال طلا و برنز برای نمایندگان ایران به پایان رسید که سمیه حیدری به دلیل ناداوری از رسیدن به دیدار نهایی باز ماند. البته او در زمان دریافت مدال برنز خود، با تصویری از مقام معظم رهبری روی سکو رفت.
به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه مسابقات کوراش قهرمانی جهان که از شنبه در ترکیه آغاز شده است، شنبه شب سمیه حیدری در وزن 57- کیلوگرم به میدان رفت و موفق به کسب مدال برنز شد. اين اولين مدال بانوان در مسابقات کوراش قهرماني جهان بود.

وی دور نخست نماینده ارمنستان را با ضربه فنی شکست داد. سپس برابر ورزشکاری از نیوزلند صاحب برتری شد و به نیمه نهایی راه يافت. حیدری در این دیدار مقابل نماینده کره‌جنوبی، هرچند مبارزه‌ای برتر را به نمایش گذاشت و می‌توانست پیروز میدان باشد اما با قضاوت اشتباه داوران از رسیدن به دیدار نهایی بازماند و برنز گرفت.

حیدری در جدال با نماینده کره‌جنوبی سراسر حمله بود و بارها برای اجرای فن اقدام کرد که با فرار کره‌ای موفق به اجرای فن نشد و داور هم از دادن اخطار به حریف خودداری کردو البته داور این رقابت خیلی زود به حیدری اخطار داد تا بازنده میدان را ترک کرده و با توجه به شایستگی، نماینده ایران از رسیدن به دیدار نهایی محروم شود. حیدری بعد از کسب مدال برنز با چادر و در حالی که تمثالی از مقام معظم رهبری در دست داشت، روی سکوی سوم جهان ایستاد و جایزه خود را دريافت کرد.

همچنین بهزاد وحدانی هم موفق به کسب نخستین مدال طلای ایران در این رقابتها شد. وحدانی که در وزن 60- کیلوگرم به روی تاتامی رفته بود، موفق به شکست همه رقبا شد و عنوان قهرمانی و مدال طلا را از آن خود کرد.

این مسابقات به مدت دو روز در ترکیه جریان دارد.

علامه نحرير بهاء الدين سيد على بن سيد عبدالكريم نيلى نجفى كه جلالت شأنش بسيار و مناقبش بى شمار است و تلميذ شيخ شهيد و فخر المحققين است در كتاب ((انوار المضيئة)) در ابواب فضايل حضرت اميرالمؤمنين(ع) به مناسبتى اين حكايت را از والدش نقل كرده که:

در قريه نيله كه قريه خوشان باشد شخصى بود كه توليت مسجد آن قريه با او بود روزى از خانه بيرون نيامد، او را طلبيدند عذر آورد كه نمى توانم، چون تحقيق كردند معلوم شد كه بدن او با آتش سوخته غير از دو طرف رانهاى او تا طرف زانوها و ديدند درد و الم او را بى قرار كرده، سبب آنرا از او پرسيدند، گفت: در خواب ديدم كه قيامت برپا شده و مردم به داخل جهنم مى ريزند و من از آن كسانى بودم كه مرا به بهشت فرستادند همين كه رو به بهشت مى رفتم به پلى رسيدم كه عرض و طول آن بزرگ بود، گفتند كه اين صراط است پس از آن عبور كردم و هر چه از آن طى مى كردم عرضش كم، و طولش بسيار مى شد تا رسيد بجائى كه مثل تيزى شمشير شد، در زير آن نگاه كردم ديدم كه وادى بسيار بزرگى است و در آن آتش ‍ سياهى است، و در آن، جمره هايى مثل قله كوهها، و مردم بعضى نجات مى يابند و بعضى در آتش مى افتند.

و من شروع كردم به لرزيدن مثل كسى كه بخواهد بيفتد تا خود را رسانيدم به آخر صراط، به آنجا كه رسيدم نتوانستم خوددارى كنم كه ناگاه در آتش افتادم و در ميان آن فرو رفتم، پس خود را رساندم به كنار وادى و هر چه دست انداختم دستم به جايى بند نشد و آتش با قوت جريان خود، مرا به پايين مى كشيد و من استغاثه مى كردم، عقل از من پريده بود، پس ملهم شدم به آنكه گفتم: يا على بن ابى طالب، پس نظر افكندم ديدم مردى به كنار وادى ايستاده، در دلم افتاد كه او على بن ابى طالب(ع) است .

گفتم اى آقاى من، يا اميرالمؤ منين! فرمود: دست خود را بياور نزديك، پس دست خود را به جانب آن حضرت، دراز كردم پس ‍ دستم را گرفت و كشيد و مرا بيرون آورد و با دست خود آتش را از دو طرف رانم دور كرد. در اين محل وحشت زده از خواب جستم و اين حال خود را ديدم كه مى بينيد سالم نمانده بدن من از آتش مگر آنجائى كه امام دست ماليده؛ پس مدت سه ماه مرهم كارى كرد تا سوخته ها بهتر شد. و بعد از آن كم بود كه نقل كند اين حكايت را جهت احدى مگر آنكه تب مى گرفت او را .

پی نوشت:

منازل الآخره/شیخ عباس قمی

منبع:جام