باسمه تعالي

1. کتاب «خلاصه مباحث سلوک عاشورایی»، گزیده‌ای از مباحث مطرح شده توسّط حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(حفظه الله تعالی) است که در ایّام محرّم و صفر سالهای اخیر در جلسات عمومی ایراد گردیده است. این مباحث، بررسی عالمانه و دقیق و چندبُعدی گوشه هایی از حرکت عظیم و جهانی حضرت اباعبدالله الحسین ع  است که در نوع خود کم نظیر بوده و در برخی موارد، کاملاً بی سابقه است.

2. مخاطب اصلی این اثر نفیس -که اوّلین مجموعه در نوع خود میباشد- عالمان دینی، خطبا و مبلّغانی هستند که در ایّام سوگواری محرّم و صفر، وظیفة سنگین تبلیغ دین و احیای معارف اهلبیت  را بر عهده دارند. لذا مطالب، صرفاً دسته‌بندی شده و از هرگونه تفصیل و تطویل آن خودداری گردیده است تا با توجّه به مختصر بودن،استفاده از آن راحت باشد.

3. توصیه میگردد محقّقان و مبلّغان محترم، هربحثی را که انتخاب میکنند، از ابتدا تا انتها مطالعه کرده و سپس متناسب با زمان و تعداد جلساتی که در اختیار دارند، مباحث را ارائه نمایند.

4. از آنجا که این مباحث خلاصه ای از سخنرانی های یک فقیه جامع الشرایط، محقّقی نکته‌سنج و عالمی عامل است، باید توجّه نمود که تمامی مطالب و تقسیم‌بندی‌های آن، از اتقان کامل برخوردار بوده و مبانی آن تفصیلاً در آثار معظّم‌له مورد بررسی قرار گرفته است.
لذا توصیه میگردد که قبل از هرگونه تغییر در محتوای مطالب، به اصل آنها مراجعه شده و تفصیلات مطالب مورد بررسی قرار گیرد.

5. صوت و متن مباحث، که به‌عنوان مستند این مجموعه محسوب میگردد، با عنوان «سلوک عاشورایی» توسّط مؤسسة پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی(دفتر حفظ و نشر حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی) منتشر شده است.

6. امید است که مبلّغان و منبریان محترم، با استفاده از مطالب این مجموعه و بیان زوایای مختلف و مغفول‌عنه قیام و انقلاب امام حسین8 بتوانند در تبیین معارف اسلامی و بالا بردن سطح بینش و نگرش دینی مردم، موفّق باشند.

تلفن مرکز پخش: 5- 77652134

«هبه» آن است که انسان چیزی را که ملک خود اوست به رایگان ملک دیگری کند و به او ببخشد.
در هبه صیغه خاصی لازم نیست، و اگر هبه کننده مال خود را به قصد هبه به کسی بدهد و او هم به همین قصد بپذیرد صحیح است.

در هبه کننده چند شرط معتبر است:
1 و 2- بالغ و عاقل باشد؛
3 و 4- سفیه نباشد؛ یعنی از کسانی نباشد که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کنند و نیز توسط حاکم شرع از تصرف در اموالش منع نشده باشد؛
5- از روی قصد و اختیار هبه کند، پس اگر هبه کننده از روی اکراه و اجبار هبه کند، صحیح نیست.

کسی که به او هبه می شود اگر صغیر یا دیوانه باشد، قبول خود او کافی نیست، بلکه باید ولیّ او هبه را از طرف او بپذیرد.
در هبه علاوه بر پذیرفتن، قبض و اقباض شرط است، یعنی اگر چیزی را کسی به دیگری ببخشد و او هم قبول کند، لیکن تحویل او داده نشده باشد، هبه صحیح نیست.
اگر هبه کننده یا کسی که به او هبه شده، قبل از تحویل دادن و تحویل گرفتن بمیرند، هبه باطل می شود و ملک به مالک اول آن برگردانده می شود.

هبه از عقود جایز است، یعنی هبه کننده یا هبه گیرنده می تواند هبه را فسخ نموده و از هبه منصرف شود، مگر در پنج مورد که هبه لازم می شود و دیگر حق برگشت برای هبه کننده نیست:

1- در مقابل هبه ای که کرده، چیزی هبه شده باشد که «هبه معوّضه» می گویند؛
2- به اقارب و خویشان هبه شده باشد؛
3- هبه به قصد قربت داده شده باشد، مثل صدقاتی که انسان قربهً الی الله می دهد؛
4- مال هبه شده به حال اول خود باقی نباشد یا به وسیله معامله ای، انتقال داده شده باشد؛
5- یکی از دو طرف هبه بمیرند که هبه لازم می شود

اگر کسی از دیگری طلب داشته باشد می تواند گذشت کند و قبول بدهکار شرط نیست و این را ابراء می گویند؛ یعنی بریّ نمودن ذمّه دیگری و در اینجا موقعی که ببخشد، بعداً نمی تواند از بخشش خود برگردد و قبض و اقباض در آن شرط نیست.

جهیزیه ای که پدر یا مادر به دختر خود می دهند، اگر به فرزند خود صلح نموده و یا بخشیده باشند، در صورت بخشش اگر تحویل داده اند، بعداً ملک دختر است و دیگرحق برگشت ندارند.

یکی از ثمرات این بحث در اینجا ظاهر می شود که اگر دختر از دنیا برود، جهیزیه از باب ارث به کلیه وارث زن می رسد و پدر یا مادر دختر حق ندارند به عنوان اینکه چون جهیزیه را ما به دختر داده ایم به خودمان برگردانده شود، بلکه ملک دختر شده، و هر کس از دختر ارث می برد، از جهیزیه نیز سهم دارد. نتیجتاً بین ورّاث تقسیم می گردد که شوهر هم یکی از وراث محسوب می شود.
الحمدلله رب العالمین.

____________________________________________________

پی‌نوشت‌ها:

1. البته فروعی بر «خیار عیب» مترتب است که علاقه مندان برای آگاهی بیشتر، می توانند به کتابهای مفصل فقهی مراجعه کنند.
منبع:حیدری نراقی، علی محمد؛ (1382) آیین تجارت از دیدگاه اسلام: (آداب کسب و تجارت)، قم: مهدی نراقی، چاپ ششم

نیمه ی اول دی ماه، مصادف است با سال گشت عملیات «کربلای چهار». به همین مناسبت یادی می کنیم از شهدای مظلوم و غریب این عملیات.چند روزی به عملیات کربلای4 مانده بود. .عکس زیر یادگاری است که چند روز قبل از عملیات مزبور برداشته شده است. شصت و چهار نفر در این عکس دیده می شوند. جنگ که به پایان رسید، فقط سی و دو نفر از این بچه ها، در این دنیا ماندگار شده بودند که اکثر آن ها در همین عملیات «کربلای چهار» خلعت شهادت پوشیدند. شهیدانی که در عکس می بینید عبارتند از:

مجید پیله فروشها، پرویز اسفندیاری، مهرداد خانبان، علی جاویرمهر، فلاح انبوهی، شالباف، رضا وهابی، ابراهیم کرمی، محمدرضا کبیری، حسین اسماعیلی، محسن امامقلی، قاسم جمالی، حسین عبادی، مجید روغنی، محمود احمدی، عبادی، داوود خلیلی، رضا پیله فروشها، رحیم صحراکارنیا، احمد اللهیاری، سید باقر علمی، محمد کیامیری، علیرضا جوادی، اکبر اسدی، اصغر مافی، اسماعیل مرندی، سید علی حسینی، امیر باقریان، محسن زرینی، صادق صالحی، جعفر سقائیان، پرویز اسفندیاری. عباس عطاری

شادی روحشان صلوات

جماعتي جاه طلب و دنياپرست دست رد بر سينه دشمن نزدند و
به قول شيمون پرز به نيابت از دشمنان،
به جنگ جمهوري اسلامي آمدند.

اینان نزد ملت منفورتر از دشمنان آشکار این نظام مقدس هستند.
دروغ بزرگ اصلاح طلبي اين جماعت، در روز 9 دی، مهر باطل خورد.

آن روز، يوم الفصل و روز جدايي صف ها بود.
بصيرت و بيداري از نهم دي يوم اللّهي ساخت تا بار دیگر صفين تكرار نشود
و كار به حكميت تحميلي و غلبه جبهه شكست خورده نفاق نيانجامد. (+)