امام خامنه ای (حفظه الله) :
لُبّ و جوهر حادثه عاشورا اين است كه در دنيايى كه همه جاى آن را ظلمت و فساد و ستم گرفته بود،
حسين‌بن‌على عليه‌السّلام براى نجات اسلام قيام كرد و در اين دنياى بزرگ، هيچ‌كس به او كمك نكرد!
حتّى دوستان آن بزرگوار.
بسم الله
از وقتی قرار شد که امسال برای تبلیغ ماه محرم به مدرسه برویم ، من اعلام آمادگی کردم و خیلی زیاد شوق داشتم. سابقا با بچه های دبیرستان کار کردم و دوست داشتم با آنها کلنجار بروم و سوالاتشون رو پاسخ بدم. (برای اینکه یکم از حسِ درونی من که همیشه دوست داشتم معلم بشم ، اغناء میشد)
توی ارزیابی انجام شده الحمدلله وضعیت قابل قبولی داشتم و همه ذهنیتم این بود که میرم به اون مدرسه مورد نظرم و همه چی خوب پیش خواهد رفت. تا اینکه با تک تک دوستانم تماس گرفتند و به همه محل مورد نظر رو اعلام کردند اما من …اما من به قول معروف یکی از اون مدرسه های جهنمی !!! نصیبم شد . اونم با بیشترین مدت زمان تبلیغ ! گله ها و غرغرهام نتیجه نداشت و منم دیگه زود تسلیم شدم و گذاشتم رو حساب توفیق اجباری و حکمت خدا. حالا منو بگو که تا الان با بچه جماعت سر و کله نزده بودم و نمیدونستم باید چیکار کنم. اصلا چه جور مباحثی براشون جذابه … شخصی مثل من که اغلب قبل از ارائه ها و برنامه ها فاقد استرس کامل بود، حالا دائم نگران این بودم که چه خواهد شد …
عکس تزئینی ست!
با معاون پرورشی دبستان هماهنگ کردم و بالاخره صبح امروز - شنبه - رفتم مدرسه . ساعت اول به خاطر یکسری مسایل موندم دفتر مدرسه. خیلی دیدنی بود. بچه ها دونه دونه گریه کنان میومدن دفتر که دلمون درد میکنه و حالت تهوع داریم. طفل معصوم ها چنان اشک میرختند که دلم ریش میشد. فکر کنم ویروسی چیزی گرفتند بودند .
خلاصه ساعت دوم شد و من رفتم کلاس ششمی ها ! اولین کلاس میتونم بگم عالی بود و همه چی خیلی خوب پیش رفت. بچه ها کاملا همکاری کردند و جالب تر اینکه تمایل داشتند دوباره این جلسه تکرار بشه و آخر جلسه یه سینه زنی کوتاه و دعا هم داشتیم . البته آخرای کلاس بود که ارزیابمون اومدند و بچه ها خدایی سنگ تموم گذاشتند.
هرچقدر کلاس قبل ایده آل بودند ، کلاس ششمی ها دوم آتیش پاره بودند. یعنی جوری که نصف بیشتر وقت گذشت به اینکه بگم حرف نزنید. من به هر حربه ای متوسل شدم تا ساکت بشن اما فایده نداشت. بهشون میگم درباره قیامت سوال بپرسید طرف بلند شده خاطره فلان کس که بی ربطه رو تعریف میکنه !! آخ امان از دست این بچه ها… اما خدایی بچه های خوب هم داشتند.
اما کلاسی که ساعت آخر رفتم پنجم بودند و معلمشون حسابی از قبل آمادشون کرده بود (خدا خیرش بده) . این کلاس هم خوب بود. منتها بدیش این بود که نیم ساعت بیشتر نبود و خیلی سخت بحث رو جمع کردیم.
تازه فهمیدم که معلم دبستانی ها بودن چقدر سخته. این از اولین روز… حالا برای رزوهای بعدمون دعا کنید.
إنّ الحسين أعداؤه ثلاثة:
العدو الأوّل: اولئك الذين قتلوا جسد الحسين. هؤلاء ظالمون، ولكن تأثير ظلمهم قليل لأنّهم قتلوا الجسد…
العدو الثاني: اولئك الذين حاولوا إزالة آثار الحسين. فهدموا قبره و حرقوا الأرض التي دفن فيها و منعوا مأتم الحسين…
أما القسم الثالث من الأعداء: فهم الذين أرادوا تشويه أهداف الحسين، تجميد واقعة كربلاء في ذكراه، حصر ذكرى الحسين في بكاء و الحزن…
إذن، الثلث الثالث من الأعداء اولئك الذين يحاولون أن يُعدموا روح ذكرى عاشوراء و جوهر وجود الحسين…
—
دشمنان حسين سه دسته اند:
دسته اول: كساني كه حسين راكشتند. آنها ظالمند، اما تأثير ظلمشان اندك است؛ چون فقط جسم حسين را كشتند.
دسته دوم: كساني كه تلاش كردند آثار حسين را از بين ببرند. مثلاً قبر او را نابود كردند يا زميني را كه در آن دفن شده بود را آتش زدند و از اقامه عزاى او جلوگيري كردند.
دسته سوم: كساني كه ميخواهند اهداف حسين را. مشوّه كنند. كساني كه ميخواهند واقعه كربلا را در برگزاري مراسم و مراسم را در حزن و گريه خلاصه كنند.
اين دسته سوم كساني هستند كه تلاش ميكنند روح عاشورا و گوهر وجود حسين علیه السلام را نابود كنند.
کتاب ” محاضرات للإمام موسی الصدر ، عاشوراء “
بسم الله
دیروز خیلی اتفاقی دعوت شدم برای انجام یکسری امور برم کهف الشهداء. طبق برنامه امروز اونجا بودم .به جرات میگم امروز روز شگفت انگیزی بود.
ارباب رزق شب اول محرمم رو داد. اتفاقات عجیبی افتاد . البته بهتره بگم چیزایی عجیبی شنیدم که به نظرم یه معرفتی بود برام.
قبل شروع ایام خیلی دلم میخواست معرفتی حاصل بشه . شکر لله نتیجه داد تا حدی.
بی هیچ روضه ای و نوایی …
اینک من با روضه درونم گریه میکنم برایت ارباب…
عکس : امروز 25/آبان/91
سیاهی محرم - کهف الشهداء
وقتى تأمّل مى كنيم مى بينيم همه ى قضاياى امام حسين ـ عليه السّلام ـ در يك روز واقع شد و وقتى مردم كوفه و بصره از قضيّه ى قتل آن حضرت ـ عليه السّلام ـ مطّلع شدند، ناراحت شدند و از ابتلاى آن حضرت و شهادت اسارت اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ ، خدا مى داند كه اهل ايمان چه قدر ناراحت بودند، به حدّى كه گويا باورشان نمى شد. در طول اين مدّت دل اهل ايمان خون بود. امّا ما بيش از هزار سال است كه گرفتاريم و حضرت حجّت ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ گرفتار است و دشمن ها نمى گذارند بيايد و او را حبس كرده اند. آيا حبسى از اين بالاتر كه نتواند خود را در هيچ آبادى نشان دهد و خود را معرّفى كند!
در اين ما فوق هزار سال كه آن حضرت در زندان است، خدا مى داند كه قلوب اهل ايمان چه قدر خون است. آيا شايسته است كه حضرت غائب ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ در مصايب و گرفتارى شبيه قضيّه ى حسين بن على ـ عليه السّلام ـ به اين مدّت طولانى گرفتار باشد و ما برقصيم و شادى كنيم؟!
آیت الله بهجت ره
