غوره همان انگور نارس است که در روایات ما از آن به عنوان یکی از میوه های بهشتی یاد شده است. فواید انگور بی شمار است و تأثیرات روانی خارق العاده ای دارد و ضد افسردگی است .

این میوه، در زدودن غم و اندوه و رفع استرس و اضطراب ، موثر است و از آن فرآورده های غذایی مختلفی به دست می آید که شامل : کشمش ، شیره انگور ، روغن هسته انگور ، سرکه ، غوره و آبغوره است. غوره به علت داشتن اسیدهای آلی نظیر آسکوربیک و اسید تارتاریک و اسیدهای آلی دیگر هم به صورت غذا و هم بعنوان دارو مصرف می‌شود.
در طب سنتی از آب غوره به عنوان میوه ای قابض، رفع کننده ورم مخاط دهان و نرمی لثه ها یاد شده که بعلت وجود تارتارات اسید و پتاسیم در آن، برای سیاتیک و روماتیسم بسیار نافع بوده و برای تقویت معده و کبد و تصفیه کننده خون از آن استفاده می شود. غوره برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضد عفونی کننده بدن نیز هست. این میوه نارس، حرارت خون و صفرا در بدن را کم کرده و باعث از بین رفتن صفرا و بلغم موجود در معده می‌شود.

امام رضا (ع) در طب الرضا غلبه مزاج بلغم در فصل زمستان را محتمل برشمرده اند که با عنوان مزاج زمستانی از آن یاد می شود . از اینرو مطابق تدابیر غذایی امام رضا (ع) بر اساس ماهها و فصلها کسانی که طبع سرد دارند، نباید از غوره و فرآورده‌های آن استفاده کنند. ولی افراد گرم مزاج که مبتلا به بیماری های حرارتی می‌شوند می توانند از آن استفاده کنند چرا که غوره مزاج را سرد و خشک کرده و حرارت خون و صفرا در بدن را کم می کند و باعث از بین رفتن صفرا و بلغم موجود در معده می‌شود.از این رو کارشناسان طب اسلامی معتقدند فردی که به چاقی دموی مبتلا است برای لاغر کردن باید از مواد غذایی سرد و خشک استفاده نماید چرا که این افراد دارای طبیعتی گرم و تر هستند و برای لاغری باید به روش درمان به ضد استفاده کرد که مصرف غذاهای سرد و خشک می‌تواند موجب لاغری فرد شود و آبغوره یکی از غذاهای سرد و خشک است.

امام رضا (ع) همچنین در بخشی از رساله ذهبیه خطاب به مأمون همراه داشتن آب غوره را برای مسافر لازم دانسته می فرماید: … ان المسافر ینبغی له ان یتحرز بالحر اذا سافر و هو ممتلی من الطعام و لاخالی الجوف، ولیکن علی حد الاعتدالی و لیتناول من الاغذیه البارده مثل القریص و الهلام و الخل و الزیت و ماء الحضرم و نحو ذالک من الاطعمه الباره؛ بدان که همانا شخص مسافر باید در هنگام حرکت اعتدال هوا را در نظر داشته باشد وقتى در هواى گرم ناچار بمسافرت شد شکم خود را از طعام پر نکند و نیز با شکم خالى حرکت نکند اعتدال در شکم را رعایت کند در هواى گرم غذاى سرد و مرطوب بخورد از قریص(گوشت تازه) و هلام(گوشت بدون چربی) و سرکه و روغن زیتون و آب غوره و نظیر آنها استفاده کند. (1)
یکی از خواص آب غوره رفع تشنگی و تعدیل اشتها است و برای همین در عیون اخبار الرضا(ع) این سخن از امام رضا آمده است که شخص مسافر لازم است در حین مسافرت آب غوره و سرکه و زیتون خام بخورد. (2)
باید در نظر داشت که افرادی که به زخم معده و یا زیادی اسیدمعده مبتلا هستند و یا شش‌های آنها ناراحت است خوردن غوره برای آنان ممنوع می‌باشد.

پی نوشت ها:
1. بحار الانوار ـ ج 62 ـ باب آخر الرساله الذهبیه ـ ص 325
2. عیون اخبار الرضا، ج 2 ، ص 30

منبع: قدس

بین دخترهای مذهبی اغلب این بحث پیش می‌آید که «حاضری زن یه آخوند بشی؟»
جواب‌ها متفاوت‌اند. بعضی‌ها با وجود مذهبی بودنشان، تا اسم «آخوند» می‌آید، انگار برق گرفته باشدشان می‌گویند: «نع»! بعضی‌های دیگر صراحتا می‌گویند: «بعله». اما یک تعدادی هم جواب منطقی‌تر «بستگی داره» می‌دهند. بستگی به خود طرف دارد. به روحیات و خلقیاتش. مثل هر خواستگار دیگر که باید در موردش صحبت بشود و شرایطش بررسی شود.

اما اغلب آن‌هایی که جوابشان «نع» هست، مشکل‌شان نفس روحانیت نیست؛ لباس آخوندی است. آن هم نه مشکل خودشان، مشکل جامعه با این لباس. خب سخت است آدم همسر کسی بشود که به خاطر طرز تلقی مردم از لباسش، نتواند راحت توی جامعه حضور داشته باشد. یک عده توهین می‌کنند، یک عده هم آن‌قدر این لباس را افراطی مقدس می‌دانند که به قول دوستان حتی ساندویچ خوردن یک آخوند را هم در یک غذاخوری تقبیح می‌کنند.

این خیلی محدودیت می‌آورد. نمی‌خواهم به این بپردازم که بعضی از این محدودیت‌ها فی نفسه خوب، و بلکه لازم است. اما اینجا منظورم محدودیت در مسائل مباح و بی‌اشکال است که بعضی‌ها حساسیت بیخودی نسبت بهش دارند. محدودیت‌هایی که نمی‌گذارد آدم‌ها آن‌طور که دوست دارند تصمیم بگیرند و زندگی کنند.

بی‌تعارف بگویم، یک عده‌ی زیادی هم به خاطر مسائل اقتصادی، آن «نع» محکم را می‌گویند. خیلی از طلبه‌ها به خاطر شرایط تحصیل، وضع اقتصادی خوبی ندارند؛ یعنی حجم زیاد درس‌ها اجازه‌ی انجام کارهای درآمدزای آنچنانی به‌شان نمی‌دهد.

البته در این مورد طلبه‌ها دو دسته می‌شوند، آن‌هایی که سطوح را حضوری می‌گذرانند و آن‌هایی که غیرحضوری ادامه می‌دهند. دسته‌ی دوم طبعا زمان بیشتری دارند برای اینکه شغلی دست و پا کنند و فکری به حال درآمدشان کنند. شاید در مورد پایه‌های تحصیلی طلبه‌ها هم بعدا چیزهایی بنویسم.

ولی حالا مگر طلبه‌ها درآمدشان چقدر است که خیلی از خانواده‌ها راضی نمی‌شوند دختر به طلبه بدهند؟ اصلا طلبه مگر درآمد دارد؟ از کجا؟

به طلاب سهی از خمسی که به مراجع داده می‌شود، تعلق می‌گیرد. اگر کسی با دروس حوزه آشنایی داشته باشد، می‌داند که انصافا دروسش، دروس مشکلی است. اگر بخواهی خوب درس بخوانی، خیلی باید وقت بگذاری. فکر کنم اهمیت نهاد روحانیت در جامعه آن‌قدر روشن باشد که نیاز نباشد به بحث روی این بپردازیم که چرا به طلبه‌ها چیزی از خمس تعلق می‌گیرد و مثلا به دانشجوها تعلق نمی‌گیرد.

حالا مگر روی‌هم‌رفته به طلبه‌ها چقدر می‌دهند؟ حدودا ماهیانه از ۱۱۰ هزار تومان تا ۲۳۰ هزار تومان؛ بستگی به پایه‌ی تحصیلی‌شان دارد. تازه برای متأهل‌هایشان! دیگر خودتان حساب کنید ببینید ماهی ۲۰۰ تومان به کجای زندگی می‌رسد؟!

اما… با همه‌ی این سختی‌ها، خیلی‌ها دارند با طلبه‌ها زندگی می‌کنند و از زندگی‌شان هم راضی هستند. این حرف را همین‌طوری نمی‌گویم. نمونه‌هایش را دیده‌ام.

از پارسال که دانشجوی قم شدم، تازه فهمیدم که ما تقریبا هیچ چیز از زندگی طلبگی نمی‌دانیم. ضمن تشکر از نهادهای فرهنگی کشور که در مبهم بودن زندگی طلبگی از هیچ کوششی فروگذار نکرده‌اند!

کوثرانه

پیوند: http://zolfaqar.ir/?p=1985

خیلی از دوستان سایت ازم سوال میکنند که :خیلی علاقه داریم که بیاییم حوزه ولی نمیدونیم درس دانشگاه رو نصفه کاره ول کنیم و بیاییم حوزه یا درس رو تا آخر تموم کنیم و بعدش بیاییم حوزه.

تصمیم گرفتم این دفعه جواب این سوال رو از کتاب شهید مطهری بدم.

پس بد نیست عین مطلب شهید رو بخونیم:

امروز هم ما به‏ خواجه نصیرالدین ها، بوعلی سیناها، ملاصدراها، شیخ انصاری ها، شیخ‏ بهائی‏ها، محقق حلی‏ ها و علامه حلی‏ ها احتیاج داریم اما خواجه نصیرالدین قرن‏ چهاردهم نه خواجه نصیرالدین قرن هفتم، بوعلی قرن چهاردهم نه بوعلی قرن‏ چهارم، شیخ انصاری قرن چهاردهم نه شیخ انصاری قرن سیزدهم. یعنی همان‏ خواجه نصیر و همان بوعلی و همان شیخ انصاری با همه آن مزایای فرهنگی به‏ علاوه اینکه باید به این قرن تعلق داشته باشد و درد این قرن و نیاز این‏ قرن را احساس نماید.

من جریانی را اکنون لمس می‏کنم که برق امید را در قلبم بیش از پیش روشن می‏کند و آن اینکه می‏بینم عده ای از جوانان با ایمان ما که دوره دانشگاهی را طی کرده و یا مشغول طی کردن‏اند و عنقریب‏ گواهینامه دانشگاهی می‏گیرند، با من مشورت می‏کنند که به اصطلاح طلبه شوند و علوم اسلامی را بیاموزند. برخی چنان بیتابند که می‏خواهند تحصیلات‏ دانشگاهی را متوقف کنند و به جای آنها به تحصیل علوم اسلامیه بپردازند. من البته آنها را از اینکه تحصیلات دانشگاهی را متوقف کنند منع کرده و می‏کنم و گفته‏ ام بعد از پایان تحصیلات دانشگاهی به آن تحصیلات بپردازید و غالبا توصیه کرده‏ام که پس از پایان تحصیلات دانشگاهی قسمتی از وقت خود را صرف همان رشته بکنند که در آن رشته فارغ التحصیل شده‏اند و قسمت دیگر را صرف فراگیری علوم اسلامی، زیرا دوست ندارم از نظر زندگی نیازمند به‏ بودجه عمومی حوزه باشند.

گفتم نتیجه این شد که امروز عده ای لیسانسیه به تحصیلات علوم اسلامی رو آروده اند.در حقیقت اینها حلقه رابط علوم اسلامی و علوم عصری هستند و این پیوند مبارکی است ،سبب بارور شدن بیشتر فرهنگ پر مایه اسلامی میگردد… .

نتیجه اینکه «این فرهنگ غنی و عظیم اسلامی است که میتواند و باید پشتوانه نهضت واقع شود و هم علماء اسلامی متخصص در این فرهنگ عظیم و آگاه به زمان هستند که میتوانند و هم باید نهضت را رهبری نمایند».

نهضت های اسلامی در صد ساله اخیر - ص ۷۸،۷۹

فکر میکنم این صحبت شهید ،جواب خیلی از سوالات دوستان سایت باشه.

دوستانی که میخوان کل کتاب نهضت های اسلامی در صد ساله اخیر رو دانلود کنند اینجا کلیک کنند.

همه دوستان رو به خدای شهیدانِ مطهر میسپارم

یاعلی مددی

از آیت الله بهجت پرسیدند: داستان ها و قضایایى از کسانى که پیوسته زیارت عاشورا مى خواندند و به این صورت، متوسل مى شدند، گردآورى و چاپ شده است. نظر حضرت عالى در این باره چیست؟

ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است که حضرت صادق(ع) به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت کن. به درستى که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین مى کنم:
۱. زیارتش قبول شود. ۲. سعى و کوشش وى مشکور باشد ۳. حاجات او هرچه باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد.
اى صفوان! این زیارت را با این ضمان، از پدرم یافتم و پدرم از پدرش…تا امیرالمؤمنین(ع) و حضرت امیر نیز از رسول خدا (ص) و رسول خدا (ص) از جبرئیل و او هم از خداى متعال نقل می کند و هرکدام این زیارت را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده که: هرکس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وى را بپذیرم و خواسته اش هر چه باشد، برآورده سازم.
و از سند او استفاده مى شود که زیارت عاشورا از احادیث قدسى است و همین مطالب، سبب شده است که علماى بزرگ ما و استادان ما - با آن همه مشغولیت هاى علمى و مراجعاتى که داشتند - به خواندن آن مقید بودند تا جایى که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانى، از خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض ‍ روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند.

منبع:رسا

برای اینکه بدانیم ردّ مظالم چیست و باید کجا و به چه کسانی بدهیم دانستن دو نکته لازم است که به صورت خلاصه در زیر به آن اشاره می کنیم:
۱- معنی رد مظالم:
مظالم که جمع مظلمه است به اموالی می گویند که متعلق به دیگران است و بنا به دلیلی در دست ما مانده است.

۲- تکلیف ما با این اموال چیست؟
مظالم بر دو دسته است:

یا صاحبش را می شناسیم و در دسترس است که باید به سرعت به او بازگردانیم. به این بازگرداندن مال به صاحبش “ردّ مظالم” می گویند.

و یا اینکه صاحبش را نمی شناسیم یا از دسترس خارج است مثلاً از دنیا رفته است. در این صورت ابتدا باید تا جای ممکن تلاش کنیم تا صاحب مال را پیدا کنیم و این کار را را تا جایی ادامه بدهیم که ناامید شویم.

اگر به کل از پیدا شدن آن ناامید شدیم باید با اجازه مرجع تقلید مال را به فقرا صدقه بدهیم. به این بازگرداندن مال به فقرا بجای صاحب مال “ردّ مظالم” می گویند.

نکته دیگر اینکه حتماً لازم نیست خود ما برویم و از دفتر مرجع تقلید اجازه بگیریم و فقیری را پیدا کنیم. امروز کارها خیلی ساده شده است. شما کافی است با دفتر مرجعتان ارتباط داشته باشید و شماره حساب از آنجا بگیرید و مبلغ ردّ مظالم را به حساب دفتر واریز کنید و آنها خودشان به فقرای نیازمند بدهند.

منبع:فرهنگ