زکام (سرماخوردگی) یکی از بیماری‌های رایج و فراگیر فصل‌های پاییز و زمستان است. گرچه به نظر می‌رسد که یک بیماری ساده باشد، اما اگر در درمان آن سهل انگاری شود امکان دارد عوارض ناگواری در پی داشته باشد.ضرورت دارد که افراد و خانواده‌ها راه‌های پیشگیری و درمان زکام در طب اسلامی که بسیار ساده و کم هزینه و موثر است را بدانند و با به کار بستن آن از مراجعه به پزشک و داروهای شیمیایی و آنتی بیوتیک‌ها بی نیاز شوند.

امام رضا(ع) در سفارشی برای ایمنی از زکام می‌فرمایند:”هر کس می‏‌خواهد در همه زمستان از زکام ایمن بماند، هر روز، سه لقمه عسل با موم آن بخورد . . . و نرگس ببوید؛ چرا که از زکام، ایمنی می‏‌دهد. سیاه‏دانه نیز چنین است اما اگر زکام در تابستان پیش آید، در هر روز، یک خیار بخورد و از نشستن در آفتاب، خودداری ورزد1″.

امام صادق(ع) نیز درباره این که زکام چگونه درمان می‌شود؟ فرمودند: “پنبه‏‌ای را به روغن بنفشه آغشته می‏‌کنی و به هنگام خفتن در نشیمنگاهت می‏‌گذاری به خواست خداوند، برای زکام، سودمند است2″.

هم‌چنین در کتاب طبّ الأئمّة(ع) - به نقل از ابراهیم بن ابی‏ یحیی، از امام صادق(ع) آمده است: از زکام نزد امام (ع) اظهار ناراحتی کردم.

فرمود: «کرده‏‌ای از کرده‏‌های خداوند، و سربازی از سربازان خداست که خداوند، آن را به پیکار با بیمارانی در تن تو برانگیخته، تا آن را از جای برکَنَد. پس چون آن را از میانْ برکَنْد، بر تو باد به وزن یک دانگ شونیز و نیم‏دانگ کُندُس، که آرد گردد و به بینی رانده شود. این کار، زکام را از میان می‏‌بَرَد. اگر هم می‏‌توانی هیچ درمانی برایش به کار نگیری، این کار را بکن؛ چرا که آن، منافعی بسیار دارد.

یکی از راه‌های پیشگیری و درمان این بیماری رعایت سنت نبوی در وضو گرفتن است. خصوصا سنت استنشاق و استنثار. (یعنی آب به بینی فرو بردن و به شدت آن را بیرون ریختن) که رسول الله (ص) بسیار به آن تاکید نموده و دستور مبالغه کردن در آن را داده و خودشان نیز چند بار این کار را انجام می‌داده، حتی در غیر از هنگام وضو گرفتن نیز به آن سفارش نموده است.

همچنین پیامبر (ص) به مسواک زدن مخصوصا در هنگام وضو گرفتن و پاک کردن دهان توصیه کرده است.

امروزه حکمت این توصیه‌ها و تاکیدات رسول اکرم (ص) را بهتر درک می‌کنیم. با توجه به اینکه راه‌های مهم ورودی بدن دهان و بینی می‌باشد لذا پاک نگه داشتن آن تاثیری جدی در پیشگیری از بیماری‌ها به ویژه سرماخوردگی دارد، زیرا بسیاری از میکروب‌ها و ویروس‌ها و ذرات معلق آلاینده از آن طریق وارد می‌شوند. ضمن اینکه هم اکنون کشف شده که در بینی میکروب‌هایی جای می‌گیرند که با هیچ چیز از بین نمی‌روند به جز با آب، مخصوصا آب خنک.
____________________________________________
منابع:

1- طبّ الإمام الرضا علیه‏‌السلام، صفحه 37 وص 38 ، بحار الأنوار، جلد 62 ، صفحه 324 دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 334

2- مکارم الأخلاق، جلد 2 ، صفحه 210 ، حدیث 2533 ، بحار الأنوار، جلد 62 ، صفحه 184 ، حدیث 4 دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 334

3- ما بین المعقوفین أثبتناه من بحار الأنوار. طبّ الأئمّة لابنی بسطام، صفحه 64 ، بحار الأنوار، جلد 62 ، صفحه 183 ، حدیث 1 ، دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 334 معنای این واژه در ج1 ، ص291 آمد. کُندُس یا کُندُش، نام فارسی یک گیاه است. درباره آن از فیروزآبادی چنین نقل کرده است: کُندس: ریشه‏‌های گیاهی است که درونش زرد و لایه بیرونش سیاه است. چون به صورت گَرد درآید و در بینی دمانده شود، شخص به عطسه می‏‌آید، چشمان خسته، فروغ تازه می‏‌یابد و شبْ کوری از میان می‏‌رود.

با حضور شهردار منطقه20 و رئیس کانون مداحان کشور از پیرغلامان و خادمان پیشکسوت اهل بیت (ع) این منطقه تقدیر شد.

به گزارش روابط عمومی شهرداری منطقه 20 تهران، در آستانه اربعین حسینی و با حضور عظیم بابایی شهردار منطقه 20، مصطفی خرسندی رئیس کانون مداحان کشور و رئیس شورای امر به معروف و نهی از منکر شهرداری تهران، معاون امور اجتماعی و فرهنگی و مدیران ارشد شهرداری منطقه 20 ، رئیس تبلیغات اسلامی شهرری و مداحان پیشکسوت از پیرغلامان حسینی و خادمان اهل بیت (ع) این منطقه تقدیر شد.

عظیم بابایی شهردار منطقه 20 حضور پیرغلامان و خادمان اهل بیت(ع) را منشا خیر و برکت برای شهر برشمرد و تصریح کرد: حضور در منازل این بزرگواران که مملو از عطر روحانیت و معنویت است توفیقی است که نصیب ما شده است.

وی با اشاره به موقعیت مذهبی شهرری خاطرنشان کرد: این تقدیر به پاس توفیق و خدمتگزاری صادقانه و خالصانه ی این عزیزان که عمر شریف خود را در جهت احیای مجالس عزاداری و مرثیه سرایی سرور و سالار شهیدان صرف کرده اند انجام شده است.

بابایی با اشاره به نقش ارزشمند و روحانی پیرغلامان و مداحان اهل بیت(ع) برای آنان آرزوی توفیق روز افزون و سلامتی کرد.

این حضور که همراه با مداحی و مرثیه سرایی حضرت امام حسین(ع) بود از پیرغلامانی همچون حاج محمدعلی حاج ابوالقاسمی دولابی، فضل اله ربیع پور و سید غلامرضا میرنظامی تقدیر شد.

هر روز حداقل یکی دو تا خبر میخونم که فلان کس رفت

اما چند نفر با اهدای اعضای بدنش زندگی دوباره گرفتند …

خانم/ آقا ی محترم

یک سوال ساده:

شما تو این سایت عضوید؟

http://ehda.ir/

یکی از برگزیدگان جشنواره فیلم «عمار» گفت: زمانی که فیلم‌های «فتنه»، «سنگسار ثریا» و چند اثر ضد اسلامی و ضد نظام دیگر را دیدم، ترغیب شدم که در جواب آن‌ها فیلمی بسازم که بر مخاطب جهانی تاثیرگذار باشد.
محمدرضا طباطبایی کارگردان فیلم «11=1+1» از آثار برگزیده سومین جشنواره فیلم «عمار» در گفت‌وگویی درباره ساخت این فیلم بیان کرد: می‌خواستم با یک پاسخ منطقی، تاثیری هر چند کوچک بر مخاطب جهانی به ویژه مخاطب آمریکایی داشته باشد. به همین دلیل داستان فیلمنامه دو سرباز دو قلو را نوشتم. این دو برادر بعد از واقعه 11 سپتامبر وارد عراق می‌شوند؛ یکی از این برادرها علاقه‌ای به جنگیدن ندارد و از جنگ فرار می‌کند و فیلم، داستان زندگی خصوصی این دو برادر سرباز و جنایات و مرگ آنها را روایت می‌کند.

این مستندساز ادامه داد: این فیلم که مراحل تولید آن یک سال طول کشید از سوی سازمان هنری رسانه‌ای اوج مورد حمایت قرار گرفت.

بر اساس این گزارش، فیلم «11=1+1» پیش از این در بخش ملی و بین‌الملل جشنواره فیلم کوتاه و در بخش بین‌الملل جشنواره دینی رویش برگزیده شده بود و سومین جایزه خود را در سومین جشنواره فیلم «عمار» کسب کرد.

دو اثر دیگر به نامهای «و دیگر هیچ نبود…» و «11=1+1» از تولیدات خانه فیلم داستانی سازمان هنری رسانه‌ای اوج در اختتامیه سومین جشنواره فیلم عمار موفق به کسب جوایز برتر بخش داستانی شدند.

«هبه» آن است که انسان چیزی را که ملک خود اوست به رایگان ملک دیگری کند و به او ببخشد.
در هبه صیغه خاصی لازم نیست، و اگر هبه کننده مال خود را به قصد هبه به کسی بدهد و او هم به همین قصد بپذیرد صحیح است.

در هبه کننده چند شرط معتبر است:
1 و 2- بالغ و عاقل باشد؛
3 و 4- سفیه نباشد؛ یعنی از کسانی نباشد که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می کنند و نیز توسط حاکم شرع از تصرف در اموالش منع نشده باشد؛
5- از روی قصد و اختیار هبه کند، پس اگر هبه کننده از روی اکراه و اجبار هبه کند، صحیح نیست.

کسی که به او هبه می شود اگر صغیر یا دیوانه باشد، قبول خود او کافی نیست، بلکه باید ولیّ او هبه را از طرف او بپذیرد.
در هبه علاوه بر پذیرفتن، قبض و اقباض شرط است، یعنی اگر چیزی را کسی به دیگری ببخشد و او هم قبول کند، لیکن تحویل او داده نشده باشد، هبه صحیح نیست.
اگر هبه کننده یا کسی که به او هبه شده، قبل از تحویل دادن و تحویل گرفتن بمیرند، هبه باطل می شود و ملک به مالک اول آن برگردانده می شود.

هبه از عقود جایز است، یعنی هبه کننده یا هبه گیرنده می تواند هبه را فسخ نموده و از هبه منصرف شود، مگر در پنج مورد که هبه لازم می شود و دیگر حق برگشت برای هبه کننده نیست:

1- در مقابل هبه ای که کرده، چیزی هبه شده باشد که «هبه معوّضه» می گویند؛
2- به اقارب و خویشان هبه شده باشد؛
3- هبه به قصد قربت داده شده باشد، مثل صدقاتی که انسان قربهً الی الله می دهد؛
4- مال هبه شده به حال اول خود باقی نباشد یا به وسیله معامله ای، انتقال داده شده باشد؛
5- یکی از دو طرف هبه بمیرند که هبه لازم می شود

اگر کسی از دیگری طلب داشته باشد می تواند گذشت کند و قبول بدهکار شرط نیست و این را ابراء می گویند؛ یعنی بریّ نمودن ذمّه دیگری و در اینجا موقعی که ببخشد، بعداً نمی تواند از بخشش خود برگردد و قبض و اقباض در آن شرط نیست.

جهیزیه ای که پدر یا مادر به دختر خود می دهند، اگر به فرزند خود صلح نموده و یا بخشیده باشند، در صورت بخشش اگر تحویل داده اند، بعداً ملک دختر است و دیگرحق برگشت ندارند.

یکی از ثمرات این بحث در اینجا ظاهر می شود که اگر دختر از دنیا برود، جهیزیه از باب ارث به کلیه وارث زن می رسد و پدر یا مادر دختر حق ندارند به عنوان اینکه چون جهیزیه را ما به دختر داده ایم به خودمان برگردانده شود، بلکه ملک دختر شده، و هر کس از دختر ارث می برد، از جهیزیه نیز سهم دارد. نتیجتاً بین ورّاث تقسیم می گردد که شوهر هم یکی از وراث محسوب می شود.
الحمدلله رب العالمین.

____________________________________________________

پی‌نوشت‌ها:

1. البته فروعی بر «خیار عیب» مترتب است که علاقه مندان برای آگاهی بیشتر، می توانند به کتابهای مفصل فقهی مراجعه کنند.
منبع:حیدری نراقی، علی محمد؛ (1382) آیین تجارت از دیدگاه اسلام: (آداب کسب و تجارت)، قم: مهدی نراقی، چاپ ششم