حجت الاسلام و المسلمین دکتر توانایی در گفتگو با خبرنگار هم اندیشی پیرامون مسئله وحدت حوزه و دانشگاه و وضعیت فعلی آن در کشور به نکاتی اشاره نمود:

قبل از پیروزی انقلاب اسلامی مبنای علوم، برگرفته از غرب و مبانی غربی بود و محور اصلی آن اومانیسم و مکاتب منحرف غربی وبه طور کلی خدافراموشی بود.

برهمین اساس در دانش های روز درحوزه علوم انسانی، بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی احساس نیاز به دین بوجود آمد.

و بایستی در این راستا شهید مفتح را مظهر وحدت حوزه و دانشگاه دانست. وحدت واقعی بین حوزه و دانشگاه این است که علوم انسانی که انسان در آن مطرح است، بایستی بر گرفته از وحی و سیره معصومین باشد.

اما می بینیم در رشته های علوم انسانی همچون حقوق، تاریخ و جامعه شناسی، همچنان اندیشه های لیبرالی غربی حضور دارد و تعالیم وحیانی در آنها قابل مشاهده نیست.

وحدت حوزه و دانشگاه این است که کسب علوم انسانی از طریق اندیشمندان حوزه و دانشگاه به رشته تحریر درآید.

مراد از وحدت حوزه و دانشگاه این نبود که تنها برای این امر مراکزی ایجاد شود. دانشگاه امام صادق(ع) هم در واقع همان دانشگاه مصطلح فعلی است ولی مسئولان آن به شایستگی توانسته اند تا حد زیادی محتوای دانشگاه را با اندیشه های وحیانی بیامیزند، ولی بسیاری از مطالب و محتواهای آموزشی و علمی غربی باقی مانده است.

به طور کلی روند مطلوبی در حال اجراست هرچند که همچنان با فقر منابع دینی روبرو هستیم و برای حل این مشکل باید این تفکر را نهادینه کرد که عقل از وحی جدا نیست.

منشأ کندی این حرکت این است که فقر اندیشه های دینی را در دانشگاه ها احساس می کنیم و نگاهی علم محور صرف بر فضای علمی دانشگاه ها حاکم است.

دو تغییر باید در دانشگاه ها صورت گیرد: یکی تغییر در علوم انسانی و دیگر تغییر در رشته های دانشگاهی.

اساس امر به معروف که عقلی تربیتی و فرادینی است در دانشگاه ها کم است و یا این که جریان ندارد. این اندیشه های علمی و دانش های نوین نتوانسته است انسان را به سمت خدا هدایت کند و مشاهده می شود انسان همچنان سرگردان است.

بایستی به روزی برسیم که از طریق علوم روز به خدا برسیم نه شیطان. البته تا حد زیادی وحدت حوزه و دانشگاه با دعوت صاحب نظران حوزوی در دانشگاه ها تحقق پیدا کرده است.

با توجه به قرار گرفتن در هفته پژوهش، واحد پژوهش مدرسه علمیه خواهران حضرت عبدالعظیم علیه السلام از جناب آقای خسروی، معاونت پژوهش استان تهران دعوت بعمل آورند .

ایشان با حضور خود در مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم (ع) در مورد انحای پژوهش روش هایی را ارائه فرمودند.

قابل ذکر است که طلاب سطح دو سطح سه این مدرسه علمیه در این جلسه شرکت داشتند.

در حاشیه این جلسه ، انواع کتابها و پایان نامه ها و نشریاتی که در زمینه پژوهش مورد استفاده قرار میگیرند نیز، برای آشنایی بیشتر طلاب نمایش داده شد.

برای دیدن عکس در سایز اصلی روی تصویر کلیک کنید

مردى صحرانشين از امام محمد باقر عليه ‏السلام پرسيد: آيا خداى را به هنگام عبادت ديده اى؟

امام باقر عليه ‏السلام فرمود: من خدايى را كه نديده باشم عبادت نمی‏ کنم.

مرد گفت: چگونه او را ديده اى؟

امام فرمود: چشم ها او را به ديدن آشكارا نديده است ولى قلب ها با حقيقت ايمان او را مشاهده كرده است.

متن حدیث:

قالَ أَعْرابىٌّ لِمُحَمَّدِ بنِ علىِّ بنِ الحُسين عليهم‏السلام: هَلْ رَأيتَ اللّه‏َ حينَ عَبَدْتَهُ؟ قـالَ: لَمْ أَكُنْ أَعْبُدُ مَنْ لَمْ أَرَهُ. قـالَ: كَيْفَ رَأَيْتَهُ؟ قـالَ: لَمْ تَرَهُ الاَْبْصـارُ بِمُشـاهَدَةِ الْعَيانِ، لكِنْ رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقيقَةِ الاْيمانِ.

«احقاق الحق، جلد12 صفحه 168»

شبکه دوم سیما شب شهادت امام محمد باقر(ع) مستند «الا یا اهل العالم» با موضوع پیاده روی جمعی از دانشجویان هنرمند با همراهی حجت الاسلام علیرضا پناهیان را پخش کرد که شاید کمی غافلگیرکننده بود چرا که رسانه ها مخاطب را عادت داده اند که به همه چیز تقویمی و ایامی نگاه کنند و امری خلاف این، برای مخاطب جذاب و دیدنی می نماید.

مستندی کوتاه، کم ادعا ولی با درون مایه های عمیق اعتقادی و فکری که در زمانی کم حرف های بسیار بزرگی برای گفتن داشت و شاید یکی دیگر از قابلیت های این مستند همین زمان کوتاه بود.

اما چرا باید سخن از کربلا و عاشورا را در محدوده زمان و مکانی خاص محدود کنیم که اگر غیر از این باشد مخاطب کمی با حیرت نگاه کند و مگر عاشورا و کربلا فراتر از زمان و مکان نیست و مگر نیاموخته ایم که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا».

عنوان مستند بسیار تامل برانگیز است. «الا یا اهل العالم» عنوانی که در ابتدا برای مخاطب انتخاب آن کمی سخت می نمایاند اما لحظاتی بعد تصویر عارف کامل، عبد صالح خدا، مرحوم حضرت آیت الله بهجت دیده می شود و توضیحات ایشان که امام زمان(عج) خودش را با سید الشهدا معرفی می کند به خوبی وجه تسمیه این عنوان را برای مخاطب جا می اندازد و چقدر به جا و درست که در انتقال این مفاهیم ظریف و حساس از سخنان عارفانه واصلِ بی ادعا استفاده شود. در کنار این، سخنان حجت الاسلام پناهیان درباره پیوند اربعین و ظهور از نکات بسیار دیدنی و شنیدنی این مستند بود که نگاهی متفاوت و جدید به اربعین حسینی ارائه می داد. ارتباطی که اگر به خوبی از سوی هنرمندان و کارگردانان و مستندسازان کشور درک شود می تواند آثار بسیار عمیق و البته جذابی نه فقط برای مخاطب ایرانی، که برای جهانیان به همراه داشته باشد.

به راستی چرا نهادهای فرهنگی ما از وزارت ارشاد تا حوزه هنری، سازمان تبلیغات و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و حتی صدا وسیما به بزرگترین اجتماع انسانی زیر این آسمان کبود، در اربعین حسینی که تا مرز 15 میلیون زائر می رسد اینقدر بی تفاوت هستند؟!

اگر رسانه ها و نهادهای فرهنگی بتوانند این بزرگترین اجتماع انسانی را به اهل عالم معرفی کنند آن وقت این سوال در ذهن اهل عالم پیش نمی آید که مگر چه اتفاقی در این نقطه از عالم افتاده است که این ها برای آن اینگونه غوغا به پا کرده اند؟

این سوال بزرگ را چه کسی باید برای اهل عالم مطرح و به آن پاسخ دهد؟

مستند «الا یا اهل العالم» آنقدر دلی ساخته شده است و بر دل می نشیند که مخاطب از برخی نقاط ضعف آن چشم می پوشد و بی شک ورود کارگردانان بزرگ کشور و هنرمندان آزاده و انقلابی به آثار داستانی و مستند با موضوع اربعین می تواند فصل جدیدی بر روی مخاطب داخلی و جهانی بگشاید، باید بنشینیم و ببینیم قسمت دوم این مستند چه حرف ها و تصاویری برای مخاطب با خود به همراه دارد، شاید آن وقت بتوان به نقاط ضعف و قوت بیشتری از این مستند اشاره کرد.

اما یک سوال: اگر کمپانی صهیونیستی آمریکایی هالیوود هرساله با چنین اجتماعی میلیونی روبرو بود با آن چه می کرد؟

لطفا مسئولین فرهنگی و هنرمندان به این سوال کمی فکر کنند.

لینک دانلود فیلم پیاده روی اربعین حسینی