مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم علیه السلام

آیا خداوند من و تو را دوست دارد ؟

19 دی 1393 توسط عبدالعظیم حسنی (ع)

خدا

شعری که استاد علی معلم برای رهبرانقلاب سرود

19 دی 1393 توسط عبدالعظیم حسنی (ع)

استاد علی معلم دامغانی سروده‌ای به پیشگاه رهبر فرزانه انقلاب تقدیم کرده‌اند که در ادامه می‌آید:

امام(قدس سرّه) بر سریر اقتدار بود و رهبر زمره حضور. آقا رئیس‌جمهور بود و مثل همیشه بنا به سرشت خدای آفریده دو معنی را تحت حمایت و هدایت داشت؛ دو مورد آسمانی. لیکن یکی آنچنان والا که دیگری ظل آن هم نمی‌شایست. لیکن به عنایت نبی اکرم(ص) و شرط قرآن این جماعت نیز مقبول واقع شدند.

آقا علمدار اشاعه و رشد فرهنگ قرآنی و شعر پارسی بود و این معنی هنوز هم و تا هر‌ جا که خدا بخواهد در انحصار ایشان است. این شعر را در ایامی که استاد اوستا، آقای ستوده، گلشن کردستانی و محمود شاهرخی زنده بودند و استاد سبزواری و مشفق کاشانی(که عمرشان دراز باد) حضور داشتند تقدیم ایشان کردم. به تواضع سیادت، فرمودند: شایسته رهبر است، به ایشان تقدیم شود. بایگانی شد تا امروز که رهبر خود ایشان است. من از حرف خود برنگشته‌ام تا ایشان چه می‌فرمایند.

ای شیخ زمان و پیر عالم // مولای جهان و میر عالم

استاد و حکیم و شیخ مطلق//علامه کل و حجت الحق

مفتاح خزائن و مسائل // مصباح یقین ابوالفضائل

آئینه صولت حسینی // سامان ده دولت خمینی

سبط صفی و سلیل آگاه // یعنی خلف و خلیفةالله

هم شیخ قبیله در نسب تو // هم سید ما به ماکسب تو

آنی که یگانه‌ای جهان را // زی اهل نظر مِهی مهان را

صاحب نظری و بی نظیری // هم خادم قوم هم امیری

فرزانه فری قویم پویی // ایثارگری کریم خویی

هم وام نه‌ای به هر چه داری // هم خام‌ نه‌ای به پخته کاری

آنی که ندارم آن بصارت // تا گنج گهر کنم نثارت

ای قُدوه اهل فضل و بینش // مصنوع شریف آفرینش

فالی زدم از پی حکایت // زیر و بم او چو نی شکایت

ای میر زمان و پیر ما تو// در واقعه دستگیر ما تو

گر جذبه پیر اگر حمیدیم// خود پیر تویی و ما مریدیم

در حضرت تو بهانه‌جو ما// پشمینه قبای تندخو ما

گر زانکه سفر نکرده بودیم //از دیده عَبر نکرده بودیم

در محضر رأفتت به غایت// می‌رفت ز ما سه تن شکایت

لیکن نه چنان نبهره رائیم// کاین راست به کج روی سرائیم

زین است که راه کژ نپوییم// در پرده راستی بموئیم

زین درد به همرهی بنالیم// گر زانکه امان دهی بنالیم

منبع:فارس

جهنمی های بهشت چه کسانی هستند؟

18 دی 1393 توسط عبدالعظیم حسنی (ع)

حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان، در حسینیه آیت الله حق شناس گفت:

روایتی از امام حسن عسگری (ع) ما را در فضایی قرار می دهد که بالاترین فضا برای تنفس هر انسان است و صرفا مانند لیوان آبی نیست که تشنگی را برطرف کند و یا مانند لقمه غذایی که گرسنگی را رفع نماید بلکه همچون هواست، این روایت عبارت است از ای جماعت شیعیان ما حتما وارد بهشت می شوید لذا در فکر درجات رضوان و بهشت الهی باشید، بالاترین درجه شما در بهشت برای کسی است که بهترین قصرها را دارند و این درجه برای کسانی مهیا می شود که قشنگ تر از همه به نیازهای برادران دینی شان جواب می دهند و با فقرا همراهی می کنند و خدا بعضی اوقات با یک کلمه قشنگ و مهربانانه بنده اش را صد هزار سال به خودش نزدیک می کند لذا اگر کسی به فقیری کمک کند حتی اگر آن فقیر آدم خوبی نباشد صد هزار سال به خدا نزدیک می شود، ای جماعت شیعیان هیچ وقت خوبی به برادران دینی تان را فراموش نکنید و خدا نفعش را زمانی به شما می رساند که هیچ چیزی مثل این به درد شما نمی خورد.

وی افزود: این روایت از امام حسن عسگری (ع) خوف را به کناری می گذارد البته خوف به این معنا که نکند به بهشت وارد نشوم لذا خوف از خدا آنچنان که در قلب مومن است لذت بخش نیز می باشد.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان با تاکید بر اینکه این روایت، یک روش تربیتی می باشد، خاطرنشان کرد: با شنیدن این روایت این سوال مطرح می شود که آیا انگیزه مان برای انجام کارهای خوب کم نمی شود که در پاسخ باید گفت کسی که عاشق معبودی می باشد برای اینکه مبادا معشوقش به او اخم کند حواسش را جمع می کند و این روش تربیتی خاص است.

وی خطاب به حضار افزود: رفقا التماس می کنم اینگونه زندگی کنیم که به فکر درجات بهشت باشیم.

این پژوهشگر حوزه های دین و فرهنگ با اشاره به اینکه آدم از نعمت های آن دنیا اصلا خسته نمی شود و هر لحظه شیرینی لذات بیشتر می شود، خاطرنشان کرد: قدرت خدا در بهشت دیده می شود برای مثال تصور کنید آدمی را که هر روز جوان تر می شود و این جوان تر شدن برای او عادت نمی شود و یا تصور کنید که عذاب هر روز برای جهنمیان شدیدتر می شود اما انها نیز به این عذاب عادت نمی کنند در حالی که در این دنیا درد و لذت حد و آستانه خاصی دارد که بیشتر از آن برای انسان عادت می شود.

خطیب این مجلس در ادامه با بیان اینکه اولین درخواست مومن پس از مرگ این است که خدایا اجازه بده یک لحظه به دنیا برگردم تا به مردم بگویم در کجا زندگی می کنم، تصریح کرد: تصور کنید عالم برزخ آنچنان برای مومن لذت بخش است که از خدا می خواهد او را به دنیا برگرداند حال تصور کنید بهشت چه لذتی خواهد داشت.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان گفت: آیا در چنین فضایی آدم از تماشای چهره سیدالشهدا (ع) و مهدی فاطمه (طاووس اهل بهشت) خسته می شود؟

وی در همین ارتباط اظهار داشت: گروهی در بهشت از اطراف خانه امام حسین (ع) دور نمی شوند ملائکه می گویند بفرمایید بروید ولی آنها می گویند می خواهیم کنار امام حسین (ع) باشیم و در این لحظه دستور می آید به آنها کاری نداشته باشید و این گروه تنها کاری که می کنند این است که تنها به تماشای ابا عبدالله (ع) مشغول می شوند.

وی خطاب به حضار گفت: شما دیوانه اید که اینگونه برای حضرت مهدی (عج) گریه می کنید زیرا مصائب بسیاری بر ابا عبدالله (ع) وارد آمده است که وقتی اسم حضرت را می شنوید اینگونه گریه می کنید ولی از مهدی (عج) که در پنج سالگی غیبت کردند چه دیده اید که اینگونه با شنیدن اسمش گریه می کنید لذا همه ما به گونه ای قاطی کرده ایم زیرا آدمی را که ندیدیم چگونه برایش گریه می کنید.

این پژوهشگر حوزه دین با بیان اینکه آقایان از اینکه آقایان را دیوانه خطاب کرده ام، ناراحت نشوند زیرا این مطلب عین کلام حضرت امیر (ع) در خطبه همام است. خطیب این مجلس با اشاره به اینکه آیا دلت می آید از مهدی (عج)، فاطمه (س) و حسین فاطمه (ع) جدایت کنند، اظهار داشت: لذا باید به فکر درجات بهشت باشیم.

وی ادامه داد: تنوع در بهشت فراوان است زیرا خدا خودش معماری کرده و نمی دانید در بهشت چه خبر است همچنان که قرآن دو بهشت را توصیف می کند، یک بهشت برای اصحاب الیمین و بهشت دیگر برای السابقون السابقون است. حجت الاسلام والمسلمین پناهیان گفت: در آخرت مردم سه دسته اند خیلی خوبان، خوبان و بدان و آنقدر بین خیلی خوبان و خوبان فاصله است که خدا برای آنها بهشت های مجزایی خلق کرده است اما همه بدان در یک جهنم جای دارند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بعضی ها صرفا به فکر ورود به بهشت هستند و برایشان فرقی نمی کند در کدام درجه و مرتبه بهشت جای بگیرند که به تعبیر من این گروه جهنمی های بهشت هستند.

رازهای‌ شوهرداری‌ به سبک‌ حضرت‌ خدیجه (س)

18 دی 1393 توسط عبدالعظیم حسنی (ع)

امروزه بسياري از اختلافات، چالش ها و مشاجراتي که طعم زندگي را به کام زن و شوهرها و فرزندان شان تلخ مي کند،از نداشتن الگويي کامل براي اداره صحيح خانواده نشأت مي گيرد. بهترين اسوه و راهنما را قرآن کريم در اين زمينه به ما معرفي مي کند: «لقد کان لکم في رسول ا… اسوه حسنه؛ قطعا براي شما در [روش و رفتار] به رسول خداسرمشقي نيکو است.(سوره احزاب، آيه 21)» پيامبر اکرم(ص) که کامل ترين نسخه انسانيت در عالم هستي است از هر لحاظ براي تمام انسان ها ، الگو و اسوه محسوب مي شود.

در ادامه اين مطلب، فرازهايي از سيره خانوادگي رسول خدا (ص) و حضرت خديجه(س) بازگو شده است.

حضرت محمد(ص) الگوي برتر همسرداري

سيره پيامبر اسلام(ص) نشان مي دهد که شيوه همسرداري و اخلاق خانوادگي نزد ايشان از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است. در ادامه ، گوشه اي از اصول اخلاق خانوادگي و همسرداري پيامبر(ص) را بررسي خواهيم کرد.

کمک به همسر در کارهاي خانه

پيامبر(ص) در ميان خانواده اش با مهرباني، عطوفت، حلم و تواضع رفتار مي کرد. هيچ فردي از آن حضرت در خانواده اش خوش اخلاق تر نبود.

هريک از اعضاي خانواده اش که ايشان را صدا مي زد، در پاسخ با کمال نشاط و خوشرويي مي فرمود: لبيک. (سنن النبي، ج 1، ص 5) پيامبر اکرم(ص) در منزل، گوشت خرد مي کرد. بز، گوسفند و شتر را مي دوشيد. لباس خود را وصله مي کرد. به همراه اهل خانه گندم را آسياب کرده و خمير مي ساخت. خانه خويش را نظافت مي کرد. لوازم زندگي را به دوش کشيده و از بازار به منزل مي برد.

خريدن هديه براي اهل خانه

کارشناسان امور تربيت و خانواده بر اين باورند که هديه دادن به همسر، تاثير فراواني بر تحکيم روابط خانواده دارد؛ زيرا هديه نوعي اظهار محبت و اثبات صداقت در زندگي مشترک است. گذشته از آن، هديه مصداق بارز سپاس گزاري است. پيامبر(ص) در اين زمينه اين جملات را فرموده‌اند: «هديه کينه را مي برد»، «هديه محبت و دوستي به همراه دارد و ارتباط طرفين را تقويت مي کند» و «هديه، در بسته را باز مي کند».

رسول گرامي اسلام(ص) در کلام زيبايي فرمود: «هرکس وارد بازار شود و هديه اي بخرد و آن را براي خانواده خود ببرد، پاداش او همانند کسي است که براي گروهي نيازمند صدقه اي ببرد و بايد در دادن هديه از دختران شروع کند.»(امالي صدوق، ص 57)

خشم فقط در برابر ظالم

عصبانيت و بدخلقي درخانواده، سمي مهلک براي روابط زن و شوهر است که گاهي عوارض ناشي از آن هرگز جبران نمي شود.

پيامبر(ص) درباره مفاسد خشم و غضب فرمود: «خشم، ايمان را فاسد مي کند همچنان که سرکه عسل را از بين مي برد.» مهرورزي و حسن خلق آن حضرت در خانواده و اجتماع چنان درخشان است که دوست و دشمن را به تحير واداشته است؛ اما مهم ترين نکته آموختني از سيره نبي مکرم اسلام(ص) اين است که آن وجود باعظمت با اين حال، همواره دعا مي کرد:«اللهم حسن خلقي؛ خدايا! اخلاقم را زيبا گردان!» و «اللهم جنبني منکرات الاخلاق؛ پروردگارا مرا از اخلاق زشت دور بگردان!»

دنيا و ناملايمات آن هرگز پيامبر را به خشم نمي آورد و چون حقي پايمال مي شد از هيچ چيز پروا نداشت، تا آن که حق را ياري کند. آن حضرت با آن همه عظمت و بزرگي، علاوه بر اين که در منزل کار مي کرد و به نگهداري و پرستاري از کودکان مي پرداخت، اما در مسائل شخصي عصباني نمي شد و فقط براي خدا و در برابر ظالم خشمگين مي شد.

حضرت خديجه(س) الگوي برتر شوهرداري

يکي از ابعاد مهم سبک زندگي اسلامي که سهم بسزايي در نشاط و تحرک خانواده و در نتيجه جامعه و حرکت آن به سوي کمال و سعادت دارد، سبک شوهرداري براي خانم‌هاست. در ادامه به چندين نمونه از سبک شوهرداري حضرت خديجه(س) اشاره خواهيم داشت؛ چراکه حضرت خديجه(س) يکي از الگوهاي برتر شوهرداري هستند.

احترام هميشگي به شخصيت همسر

حضرت خديجه(س) با وجود داشتن اموال فراوان و موقعيت اجتماعي ويژه در رفتار و مواجهه با رسول اکرم(ص)، کوچک ترين رفتاري که نشاني از اظهار برتري داشته باشد، از خود بروز نمي دادند. به گزارش باشگاه خبرنگاران جلوه اي عالي از اين رفتار را مي توان در پايان مراسم عقد و زماني که پيامبر(ص) مي خواستند به خانه عموي شان ابوطالب برگردند، مشاهده کرد.

در آن لحظات حضرت خديجه(س) اين گونه همسر خود را مخاطب قرار مي دهد: «به خانه خودتان وارد شويد، خانه من خانه شماست و من کنيز شما هستم.» بنابراين موقعيت مالي و اجتماعي زن هيچ گاه نبايد سبب برتري جويي بر شوهر شود بلکه خانم ها بايد موقعيت مالي و اجتماعي را در خدمت پيشرفت و رشد خانواده قرار دهند.

تلاش براي جلب رضايت همسر

حضرت خديجه(س) تمام سعي و توان خود را به کار مي برد، تا امور منزل را مطابق ميل و خواسته پيامبر اکرم(ص) اداره کند؛ به طور مثال، آن حضرت چون از ميزان علاقه پيامبر(ص) به عبادت آگاه و مطلع بود، چنان رفتار مي کرد که پيامبر(ص) به راحتي به عبادت و راز و نياز با خداوند مشغول باشند. اگر زن مسلمان در تمام ابعاد زندگي بکوشد تا رضايت خاطر شوهر را فراهم آورد، کانون خانواده به محيطي امن و آرام براي رسيدن به سعادت و خوشبختي تبديل خواهد شد.

بيان غيرمستقيم انتظارات و خواسته ها

بدون شک هر زني از شوهر خويش انتظارات و توقعاتي دارد. حضرت خديجه(س) خدمات زيادي را در خانه پيامبر اکرم(ص) انجام داده بود و از اين رو به صورت طبيعي مي توانست توقعاتي را نيز از آن حضرت داشته باشد، اما هيچ گاه خواسته هاي شخصي خود را مستقيم بيان نمي کرد بلکه اهتمام داشت که آن ها را به عنوان يک پيشنهاد يا خواهش و با کمال ادب و احترام مطرح کند؛ به طور مثال حضرت خديجه(س) وصيت هاي خود را در قالب يک گفت وگوي صميمانه مطرح مي کند و مي گويد: «يا رسول ا…! مي خواهم خواسته اي را توسط دخترم فاطمه(س) به شما برسانم و شرم دارم آن را مستقيم بازگو کنم.» پيامبر از منزل حضرت خديجه(س) بيرون رفت.

آن گاه حضرت خديجه(س)، دخترش فاطمه(س) را صدا کرد و به او گفت: «عزيزم! به پدر بزرگوار خود بگو که مادرم مي گويد: دوست دارم مرا در لباسي که هنگام نزول وحي به تن داشتي کفن کني و در قبر بگذاري.”

اظهار علاقه و احساسات به همسر

يکي ديگر از نمونه هاي بارز سبک شوهرداري حضرت خديجه(س)، ابراز محبت به همسر گرامي خويش بود. حضرت خديجه(س) در اشعاري که منسوب به ايشان است، همسر خويش را با چنين مضاميني خطاب مي کند: «اگر تمام نعمت هاي دنيا و سلطنت هاي پادشاهان را داشته باشم و ملک آن ها هميشه از آن من باشد، در نظر من به اندازه بال پشه اي ارزش ندارد زماني که چشم من به چشم تو نيفتد.»

منبع سایت الف

پیامکهای ویژه میلاد پیامبر(ص) و امام صادق(ع)

18 دی 1393 توسط عبدالعظیم حسنی (ع)

امشب سخن ازجان جهان بایدگفت / توصیف رسول(ص) انس و جان باید گفت
در شـــــام ولادت دو قــطب عالم / تبریک به صــاحب الزمان (عج) باید گفت . . .