چندی پیش، سازمان حقوق بشر با انتشار گزارشی درباره وهابیت اعلام کرده بود وهابیت از نازیسم خطرناک‌تر است.

نمایان شدن جریانات تروریستی و تکفیری در سطح جهان عرب و اسلام، پس از شکل‌گیری موج بیداری اسلامی در کنار فعالیت‌های تفرقه‌جویانه این گروه‌ها در ضمینه جنایات و کشتارهایی که در حق مردم منطقه انجام می‌دهند، باعث شده است تا نام این گروه‌ها بیش از پیش در رسانه‌ها و هم‌چنین محافل سیاسی مطرح شود.

اما آنچه اهمیت دارد این است که تروریست‌های موجود و کسانی که در سطح کشورهای عربی و اسلامی، دست به اقداماتی جنایت‌کارانه می‌زنند، صرفا مجری و پیاده‌کننده اوامر و طرح‌های مفتی‌هایی هستند که با فتواهای غیر معمول خود، راه را برای این گونه فجایع می‌گشایند.

در همین زمینه؛ چندی پیش حضرت “آیت‌الله سبحانی"، مرجع تقلید شیعی، خبر از برگزاری کنفرانسی در عربستان با محوریت “تکفیر سایر مذاهب اسلامی” داده و گفته بود “طی این کنفرانس، 80 مقاله در موضوع تکفیر نوشته شده است".

ایشان ضمن ابراز نگرانی از روند موجود در مدارس دینی عربستان خاطر نشان کرده بودند “اگر عربستانی‌ها بخواهند ریشه تکفیر را نابود کنند، باید کتاب‌های درسی خود را بسوزانند".

اما این ابراز نگرانی قابل تامل، تقریبا همزمان شد با اظهارات جالب توجه “وائل عبداللطیف"، وزیر سابق عراقی که هشدار داده بود “در حال حاضر 280 مدرسه دینی در عربستان، در راستای تحریک به قتل شیعیان فعالیت می‌کنند".

وائل عبداللطیف، فعال سیاسی و عضو مجلس نواب عراق

موضوع زمانی نگران‌کننده می‌شود که رژیم آل سعود، در قبال فعالیت این حجم از مدارس دینی، هیچ موضعی اتخاذ نمی‌کند.

وی همچنین تاکید کرده بود “در این مدارس، به جوانان القا می‌شود که کشتن شیعیان واجب است".

گفتنی است؛ این سخنان عبداللطیف، در پی واکنش “نوری المالکی"، نخست وزیر دولت عراق، به اقدامات تروریستی در این کشور بود که گفته بود “این اقدامات تروریستی در عراق، در چارچوب تلاش‌های خطرناک یکی از کشورهای عربی همسایه، برای شعله‌ورتر کردن آتش فتنه مذهبی در منطقه شکل می‌گیرد".

با نگاهی به تحولات منطقه، به سختی می‌توان منظور مالکی از کشور همسایه را متوجه نشد.

“عربستان سعودی” یکی از کشورهای منطقه و صاحب عظیم‌ترین ذخایر نفتی جهان، همسایه عرب عراق است که با سازمان‌دهی گسترده جریانات تروریستی در دو محور “نظری” و “عملی"، دست به بازی خطرناکی زده است.

ارتباط گروهک‌های تروریستی منطقه از عراق گرفته تا افغانستان، سوریه، مصر و حتی گروهک‌های تروریستی در چچن، با عربستان سعودی بر کسی پوشیده نیست، اما با نگاهی به تاریخ می‌توان دید که پیوند وهابیت با حکومت عربستان و خاندان آل سعود از ریشه‌های عمیق‌تری برخوردار است.

در سال 1744 پیمانی تاریخی میان “عبدالعزیز آل‌سعود"، که به تازگی قدرت خود را بر بخش مرکزی عربستان و “نجد” توسعه داده بود، و “محمد بن عبدالوهاب” برقرار شد، پیمانی که آینده سرزمین وحی را به شدت تحت تاثیر خود قرار داد و تا به امروز منافع بسیاری را برای فرزندان هر دو طرف این معامله در بر داشته است.

عبدالعزیز آل‌سعود، موسسه رژیم سعودی

محمد بن‌عبدالوهاب، موسس وهابیت

به این ترتیب، فرزندان وهاب در ازای اعطای مشروعیت دروغین به حکومت آل سعود، قدرت پنهانی را در دستگاه‌های قضایی، آموزشی و مذهبی دولت از طریق کسب مناصب کلیدی، همچون وزارت دادگستری و مفتی اعظمی تجربه کرده‌اند.

پس از آن و در سال 1801، وهابیان جنایت‌کار، طی اقدامی در حمله به عراق، به شهر مقدس “کربلا” یورش برده و در این بین، طی جنایتی که از خاطره تاریخ محو نخواهد شد، 400 تن از شیعیان را قتل عام کردند.

به عقیده کارشناسان، این یورش وهابی-سعودی به کربلا، یکی از اولین نشانه‌های اتحاد سیاسی-مذهبی این دو طایفه بود.

همچنین پس از سیطره کامل آل‌سعود بر “مکه” و “مدینه” در سال 1925، این جنایت‌کاران به “قبرستان بقیع” یورش برده و دست به هتک حرمت‌های متعددی زدند.

به این ترتیب، از سال 1933 وهابیون توسط آل سعود، از امکانات و همچنین مصونیت گسترده و بی نظیری در دستگاه حاکمیت عربستان بر خوردار شدند.

به عقیده نویسنده Middle East Monitor، زمینه حضور و تحرکات این جریان ضد انسانی در خارج از مرزهای عربستان، زمانی آغاز شد که برخی از جریانات مصری، به دلیل مخالفت با “جمال عبدالناصر"، به عربستان پناه آورده و به سرعت، جذب وهابیت شدند.

همچنین، در پی حوادث خشونت‌بار سال 1971 در مکه و اشغال حرم توسط وهابیون، آل‌سعود برای اولین‌بار از قدرت‌نمایی‌های این جریان احساس نگرانی کرده و برای جلوگیری از ادامه این وضعیت، اقدام به تاسیس مدارس دینی در کشورهایی همچون “افغانستان” کردند و بخش قابل توجهی از وهابیون را به خارج از مرزهای عربستان فرستادند و به این ترتیب، به نوعی دست به “صدور بحران” زدند.

چندی پیش روزنامه “الاتحاد"، در مطلبی با عنوان “خطر مدارس دینی در افغانستان و پاکستان"، دست به افشاگری‌هایی زد که جامعه اسلامی را در حیرت فرو برد.

در این گزارش آمده بود، “متاسفانه در برخی از مدارس دینی، به طلاب نحوه ساختن بمب و استفاده از سلاح آموزش داده می‌شود".


این گزارش در ادامه افشاگری‌های خود نوشته بود “در این مدارس، کودکان مجبور به حمل سلاح شده و از آنان برای عملیات انتحاری مخصوصا در روز عید قربان استفاده می‌شود".

“این مدارس در جذب نوجوانان و همچنین کودکان یتیم و خانواده‌های فقیر بسیار موفق عمل کرده چرا که از زمان ورود کامل این کودکان به مدارس، تمام هزینه‌های زندگی آن‌ها به عهده متولیان مدارس است".

این مقاله، با اشاره به نکته‌ای نگران‌کننده گفته است “منابع مالی این مدارس، توسط یکی از کشورهای عرب خلیج فارس تامین می‌شود".

همچنین خبرهای نگران‌کننده‌ای از تجاوز جنسی معلمان این مدارس به طلاب به گوش می‌رسد.

نویسنده این گزارش، در پایان، ضمن اشاره به ارسال فوری بخش قابل توجهی از طلاب این مدارس به عراق گفته بود “آینده طلابی که از یک سو، تحت آموزه‌های افراطی و غیر انسانی وهابیت بوده و از سوی دیگر مورد سو استفاده‌های مکرر جنسی واقع می‌شود بسیار نگران‌کننده خواهد بود".

ابعاد این فاجعه، صرفا در رابطه با مورد پاکستان، زمانی مشخص می‌شود که بدانیم در حال حاضر در این کشور، 13 هزار مدرسه دینی وجود داشته که حدود 2 میلیون طلبه، یا بهتر بگوییم تروریست، را در خود پرورش می‌دهند.

البته ابراز نگرانی‌های جهانی از شیوع این پدیده، به منطقه خاورمیانه محدود نمانده، به طوری که چندی پیش، “سازمان حقوق بشر” با انتشار گزارشی درباره وهابیت اعلام کرده بود “وهابیت از نازیسم خطرناک‌تر است".

“اگر جهان ما با تفکر نازی‌های می‌جنگید و همچنان نیز نگرانی بازگشت آن‌ها را در دل دارد، باید بدانید که تفکر وهابی موجود در عربستان خطری به مراتب بزرگ‌تر از نازیسم را تشکیل می‌دهد، چرا که مانند سرطان در هر نقطه‌ای در عالم در حال انتشار است که ریشه آن در مساجد و مدارسی است که از سوی عربستان سعودی حمایت مالی می‌شوند".

البته باید گفت مردم داخل عربستان نیز از شر این جنایات در امان نیستند.

عناصر وهابی و تندرو که در داخل عربستان مانده‌اند، با شرکت در گروه‌هایی موسوم به “مطوعین” به‌ آزار و اذیت مردم و مخصوصا شیعیان می‌پردازند.

پلیس دینی، حسبه (حسابرس)، یا هیئت امر به معروف و نهی از منکر به تشکیلاتی گفته می‌شود که شامل عناصر تندرو و سرکوبگر وهابی است.

این تشکیلات، برای اولین‌بار در “ریاض” و توسط “عبدالعزیز آل‌سعود"، آغاز به کار کرد و در حال حاضر رهبری آن به دست “عمربن‌ حسن‌آل‌شیخ” است.

اعضای این تشکیلات عمدتا ضد شیعی، بالغ بر ۵ هزار وهابی هستند که در ۴۸۶ قسمت در مناطق گوناگون عربستان تقسیم شده‌اند.

همچنین، علاوه بر کادر رسمی این سازمان، اشخاصی که به صورت داوطلبانه با آن همکاری کرده و به عبارتی دیگر برای آن جاسوسی می‌کنند، نیز پاداش خوبی را دریافت خواهند کرد.

گفتنی است؛ در آوریل ۲۰۱۱ افرادی از این هیئت وهابی در مدینه یک شهروند شیعی به نام “طالب صالح‌الغدیر” را از جوار حرم نبوی بازداشت کرده و به طرز غیر انسانی در انظار عمومی شکنجه کردند و پس از آن نیز وی را به محل نامعلومی منتقل کردند.

همچنین در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۱ پلیس وهابی عربستان یک زائر شیعی عراقی‌الاصل با تابعیت کانادایی به نام “اسامه العطار” را به طرز وحشیانه‌ای شکنجه کرد.

گفتنی است؛ تنها گناه العطار خواندن زیارتنامه در جوار قبرستان بقیع بود.

اسامه العطار، شهروند شیعی عراقی که در عربستان شکنجه شد

شدت شکنجه وی در‌‌ همان محل به حدی بود که موجب واکنش برخی از حجاج بیت الله الحرام شده بود.

ماموران هیئت امر به معروف عطار را در حالی که صورتش غرق خون بود، از محل تجمع حجاج دور کردند.

میزان غیر انسانی و شنیع بودن اقدامات این سازمان در عربستان به حدی است که حتی واکنش برخی مقامات آل سعود را نیز به دنبال داشته است، به طوری که دست به افشای ماهیت این گروه‌ها زده‌اند.

“عبدالمحسن العبیکان"، مشاور دفتر پادشاهی عربستان سعودی گفته بود “برخی افراد منتسب به هیئت امر به معروف و نهی از منکر، معتاد به مواد مخدر یا افرادی سارقی هستند که توبه کرده و به امر به معروف ونهی از منکرات روی آورده‌اند".

عبدالمحسن العبیکان، مشاور دفتر پادشاهی عربستان

العبیکان با بیان اینکه اکثر اعضای هیئت امر به معروف و نهی از منکر عربستان از سطح علمی پایینی برخوردار هستند خواستار به کارگیری افرادی دارای مدارج علمی بالا در این هیئت شد تا بتوانند وظایف خود را به شیوه مناسب ایفا کنند!

گفتنی است؛ به دلیل ارتباط تنگاتنگ این مراکز به اصطلاح دینی با نهادهای امنیتی و استخبارات سعودی، اطلاعات چندانی از آن‌ها در دست نیست، اما منابع آگاه از نقش فعال 3 دانشگاه علوم دینی و مدارس تربیت دینی وابسته به آن‌ها خبر می‌دهند.

جامعة ام‌القری

این دانشگاه اسلامی که در مکه واقع شده است در سال 1369 هـجری قمری، ابتدا به صورت “کلية الشريعة"(دانشکده شریعت) تأسيس و در سال 1401 هـجری قمری با موافقت مجلس‌الوزراء به جامعة ام‌القرى تغيير نام داد.

در سایت آموزش عالی عربستان، هدف از تاسیس این دانشگاه، آموزش زبان عربى و گسترش فرهنگ اسلامى براى برادران و خواهران بیان شده است!

این مرکز اسلامی در شهرهای جده و طائف نیز دارای پایگاه است.

گفتنی است این دانشگاه در چاپ و انتشار کتب ضد شیعی، مخصوصا برای زائران بیت‌الله الحرام نقش ویژه‌ای دارد.

الجامعة الاسلامیة

این مرکز اسلامی نیز که در مدینه واقع شده است از سال 1380 هجری قمری، بنا به گفته سایت آموزش عالی عربستان با هدف خدمت به جهان اسلام و کمک به آموزش و تربيت علما و مبلّغان مذهبى در شهر تأسيس شده است.

این مرکز اسلامی، یکی از اصلی‌ترین مراکز ارسال طلبه‌های وهابی به سایر نقاط منطقه خاورمیانه است.

گفتنی است بخش قابل توجهی از طلبه‌های ارسالی به مناطق مهم شیعی(از جمله ایران) در این مرکز پرورش می‌یابند.

الجامعة الامام محمدبن‌سعود الاسلامیة

دانشگاه اسلامی نیز از دیگر مراکز تربیت طلبه وابسته به آل‌سعود است که در احسا، مدینه، قصیم و ریاض پایگاه دارد.

گفتنی است این مرکز اسلامی، وظیفه ارسال طلبه به مناطقی همچون آمریکا، ژاپن، اندونزی و برخی از کشورهای اروپایی را دارد.

یکی از سئوال‌های که همیشه ذهن کارشناسان خاورمیانه را به خود درگیر کرده این است که با وجود اعلام دشمنی صریح برخی از رهبران وهابیت نسبت به آل‌سعود و عربستان، چرا هیچ‌گاه گزندی از این گروه‌ها به حاکمیت فرزندان سعود وارد نمی‌شود.

شاید برای پاسخ به این ابهام، ذکر این ضرب‌المثل مناسب باشد؛ “چاقو هیچ‌گاه دسته خودش را نمی‌برد".

منبع:رجانیوز

روى دندانها را روپوشى محكم بنام مينا پوشانده است اين روپوش دندان را از نفوذ بسيارى از مواد مضره كه يكى از آنها خود بزاق دهان است نگهدارى مي كند وقتى اين روپوش به عللى شكست سوراخى در آن ايجاد مي گردد كه از آن تعبير به كرم خوردگى مى‏ كنند.
موادى كه از بقاياى غذا و شيرينى در لابلاى دندانها مي ماند پس از مدتى تبديل به اسيد شده ميناى دندانها را فاسد ميكند.

وقتى دندان شكاف برداشت مواد شيميائى غذاها شكاف را توسعه داده تا به ريشه دندان يا به رشته‏ هاى عصبى فك مي رساند. رسيدن آن مواد به رشته‏ هاى عصبى باعث تحريك آنها و دردهاى سخت ميگردد گاهى در ميان شكافها بقاياى غذا مانده تبديل به ميكرب مى‏ شود و ميكربهائى هم كه با غذا وارد دهان مي گردند داخل شكافها شده شروع برشد و فعاليت ميكنند در اين موقع است كه بيماريهاى مختلف دهان‏و دندان پديد مى‏ آيد.
خوردن و آشاميدن غذاى سرد بعد از خوردن غذاى گرم يا گرم بعد از سرد موجب تركيدن ميناى دندان و فساد آن ميگردد.

پی نوشت:
طب الرضا عليه السلام / ترجمه امير صادقى، ص: 250.
منبع:افکارنیوز

انتشار تصاویر «مالک اوباما» برادر ناتنی «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا که چفیه‌ای فلسطینی که عبارت «قدس از آن ماست و ما باز می‌گردیم» بر آن نقش بسته را به گردن انداخته خشم رسانه‌های آمریکایی را برانگیخت.

بسیاری از رسانه‌های آمریکایی و اروپایی از جمله پایگاه اینترنتی روزنامه آمریکایی «امریکن تینکر» از این عکس منتشر شده برای حمله و انتقاد از اوباما استفاده کرده‌اند.

این در حالی است که عکس جنجالی مربوط به سال ۲۰۱۰ است که مالک اوباما در کنفرانس اسلامی در یمن حضور پیدا کرده بود اما برادر ناتنی اوباما این عکس را اخیرا در پایگاه اینترنتی خیریه که به نام باراک اوباما تأسیس کرده منتشر کرده است.

برخی پایگاه‌های آمریکایی این عکس را تحت عنوان «برادر اوباما چفیه‌ای با شعار نابودی اسرائیل به گردن انداخته» را منتشر کرده‌اند. و توضیح داده‌اند که این چفیه مربوط به جریان حماس است که از سوی دولت در فهرست گروه‌های تروریستی قرار گرفته است.

پایگاه اینترنتی خیریه «موسسه باراک حسین اوباما» که یک دفتر در شهر «الکسندریا» در ایالت ویرجینیا و یک دفتر دیگر در کنیا دارد حاوی ده‌ها تصویر و گزارش از فعالیت‌های خیریه و اسلامی در فاصله سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ است که مالک اوباما در آنها حضور داشته است.

مالک اوباما که رابطه نزدیکی با برادر ناتنی خود نیز دارد و بارها در کاخ سفید حضور پیدا کرده شاهد ازدواج باراک اوباما و همسرش بوده است.

منبع : خبرگزاری فارس

غوره همان انگور نارس است که در روایات ما از آن به عنوان یکی از میوه های بهشتی یاد شده است. فواید انگور بی شمار است و تأثیرات روانی خارق العاده ای دارد و ضد افسردگی است .

این میوه، در زدودن غم و اندوه و رفع استرس و اضطراب ، موثر است و از آن فرآورده های غذایی مختلفی به دست می آید که شامل : کشمش ، شیره انگور ، روغن هسته انگور ، سرکه ، غوره و آبغوره است. غوره به علت داشتن اسیدهای آلی نظیر آسکوربیک و اسید تارتاریک و اسیدهای آلی دیگر هم به صورت غذا و هم بعنوان دارو مصرف می‌شود.
در طب سنتی از آب غوره به عنوان میوه ای قابض، رفع کننده ورم مخاط دهان و نرمی لثه ها یاد شده که بعلت وجود تارتارات اسید و پتاسیم در آن، برای سیاتیک و روماتیسم بسیار نافع بوده و برای تقویت معده و کبد و تصفیه کننده خون از آن استفاده می شود. غوره برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضد عفونی کننده بدن نیز هست. این میوه نارس، حرارت خون و صفرا در بدن را کم کرده و باعث از بین رفتن صفرا و بلغم موجود در معده می‌شود.

امام رضا (ع) در طب الرضا غلبه مزاج بلغم در فصل زمستان را محتمل برشمرده اند که با عنوان مزاج زمستانی از آن یاد می شود . از اینرو مطابق تدابیر غذایی امام رضا (ع) بر اساس ماهها و فصلها کسانی که طبع سرد دارند، نباید از غوره و فرآورده‌های آن استفاده کنند. ولی افراد گرم مزاج که مبتلا به بیماری های حرارتی می‌شوند می توانند از آن استفاده کنند چرا که غوره مزاج را سرد و خشک کرده و حرارت خون و صفرا در بدن را کم می کند و باعث از بین رفتن صفرا و بلغم موجود در معده می‌شود.از این رو کارشناسان طب اسلامی معتقدند فردی که به چاقی دموی مبتلا است برای لاغر کردن باید از مواد غذایی سرد و خشک استفاده نماید چرا که این افراد دارای طبیعتی گرم و تر هستند و برای لاغری باید به روش درمان به ضد استفاده کرد که مصرف غذاهای سرد و خشک می‌تواند موجب لاغری فرد شود و آبغوره یکی از غذاهای سرد و خشک است.

امام رضا (ع) همچنین در بخشی از رساله ذهبیه خطاب به مأمون همراه داشتن آب غوره را برای مسافر لازم دانسته می فرماید: … ان المسافر ینبغی له ان یتحرز بالحر اذا سافر و هو ممتلی من الطعام و لاخالی الجوف، ولیکن علی حد الاعتدالی و لیتناول من الاغذیه البارده مثل القریص و الهلام و الخل و الزیت و ماء الحضرم و نحو ذالک من الاطعمه الباره؛ بدان که همانا شخص مسافر باید در هنگام حرکت اعتدال هوا را در نظر داشته باشد وقتى در هواى گرم ناچار بمسافرت شد شکم خود را از طعام پر نکند و نیز با شکم خالى حرکت نکند اعتدال در شکم را رعایت کند در هواى گرم غذاى سرد و مرطوب بخورد از قریص(گوشت تازه) و هلام(گوشت بدون چربی) و سرکه و روغن زیتون و آب غوره و نظیر آنها استفاده کند. (1)
یکی از خواص آب غوره رفع تشنگی و تعدیل اشتها است و برای همین در عیون اخبار الرضا(ع) این سخن از امام رضا آمده است که شخص مسافر لازم است در حین مسافرت آب غوره و سرکه و زیتون خام بخورد. (2)
باید در نظر داشت که افرادی که به زخم معده و یا زیادی اسیدمعده مبتلا هستند و یا شش‌های آنها ناراحت است خوردن غوره برای آنان ممنوع می‌باشد.

پی نوشت ها:
1. بحار الانوار ـ ج 62 ـ باب آخر الرساله الذهبیه ـ ص 325
2. عیون اخبار الرضا، ج 2 ، ص 30

منبع: قدس

بین دخترهای مذهبی اغلب این بحث پیش می‌آید که «حاضری زن یه آخوند بشی؟»
جواب‌ها متفاوت‌اند. بعضی‌ها با وجود مذهبی بودنشان، تا اسم «آخوند» می‌آید، انگار برق گرفته باشدشان می‌گویند: «نع»! بعضی‌های دیگر صراحتا می‌گویند: «بعله». اما یک تعدادی هم جواب منطقی‌تر «بستگی داره» می‌دهند. بستگی به خود طرف دارد. به روحیات و خلقیاتش. مثل هر خواستگار دیگر که باید در موردش صحبت بشود و شرایطش بررسی شود.

اما اغلب آن‌هایی که جوابشان «نع» هست، مشکل‌شان نفس روحانیت نیست؛ لباس آخوندی است. آن هم نه مشکل خودشان، مشکل جامعه با این لباس. خب سخت است آدم همسر کسی بشود که به خاطر طرز تلقی مردم از لباسش، نتواند راحت توی جامعه حضور داشته باشد. یک عده توهین می‌کنند، یک عده هم آن‌قدر این لباس را افراطی مقدس می‌دانند که به قول دوستان حتی ساندویچ خوردن یک آخوند را هم در یک غذاخوری تقبیح می‌کنند.

این خیلی محدودیت می‌آورد. نمی‌خواهم به این بپردازم که بعضی از این محدودیت‌ها فی نفسه خوب، و بلکه لازم است. اما اینجا منظورم محدودیت در مسائل مباح و بی‌اشکال است که بعضی‌ها حساسیت بیخودی نسبت بهش دارند. محدودیت‌هایی که نمی‌گذارد آدم‌ها آن‌طور که دوست دارند تصمیم بگیرند و زندگی کنند.

بی‌تعارف بگویم، یک عده‌ی زیادی هم به خاطر مسائل اقتصادی، آن «نع» محکم را می‌گویند. خیلی از طلبه‌ها به خاطر شرایط تحصیل، وضع اقتصادی خوبی ندارند؛ یعنی حجم زیاد درس‌ها اجازه‌ی انجام کارهای درآمدزای آنچنانی به‌شان نمی‌دهد.

البته در این مورد طلبه‌ها دو دسته می‌شوند، آن‌هایی که سطوح را حضوری می‌گذرانند و آن‌هایی که غیرحضوری ادامه می‌دهند. دسته‌ی دوم طبعا زمان بیشتری دارند برای اینکه شغلی دست و پا کنند و فکری به حال درآمدشان کنند. شاید در مورد پایه‌های تحصیلی طلبه‌ها هم بعدا چیزهایی بنویسم.

ولی حالا مگر طلبه‌ها درآمدشان چقدر است که خیلی از خانواده‌ها راضی نمی‌شوند دختر به طلبه بدهند؟ اصلا طلبه مگر درآمد دارد؟ از کجا؟

به طلاب سهی از خمسی که به مراجع داده می‌شود، تعلق می‌گیرد. اگر کسی با دروس حوزه آشنایی داشته باشد، می‌داند که انصافا دروسش، دروس مشکلی است. اگر بخواهی خوب درس بخوانی، خیلی باید وقت بگذاری. فکر کنم اهمیت نهاد روحانیت در جامعه آن‌قدر روشن باشد که نیاز نباشد به بحث روی این بپردازیم که چرا به طلبه‌ها چیزی از خمس تعلق می‌گیرد و مثلا به دانشجوها تعلق نمی‌گیرد.

حالا مگر روی‌هم‌رفته به طلبه‌ها چقدر می‌دهند؟ حدودا ماهیانه از ۱۱۰ هزار تومان تا ۲۳۰ هزار تومان؛ بستگی به پایه‌ی تحصیلی‌شان دارد. تازه برای متأهل‌هایشان! دیگر خودتان حساب کنید ببینید ماهی ۲۰۰ تومان به کجای زندگی می‌رسد؟!

اما… با همه‌ی این سختی‌ها، خیلی‌ها دارند با طلبه‌ها زندگی می‌کنند و از زندگی‌شان هم راضی هستند. این حرف را همین‌طوری نمی‌گویم. نمونه‌هایش را دیده‌ام.

از پارسال که دانشجوی قم شدم، تازه فهمیدم که ما تقریبا هیچ چیز از زندگی طلبگی نمی‌دانیم. ضمن تشکر از نهادهای فرهنگی کشور که در مبهم بودن زندگی طلبگی از هیچ کوششی فروگذار نکرده‌اند!

کوثرانه