پیوند: http://davodabadi.persianblog.ir/post/589

قرار بود در آخرین روزهای مرداد ماه، انتخابات چهارمین دوره‌ی ریاست‌جمهوری برگزار شود. خیلی دوست داشتم در تهران باشم؛ هم به این دلیل که شناسنامه همراهم نبود تا رأی بدهم، هم این که در کنار بچه‌های محل در جریان برگزاری انتخابات باشم. وقتی از برادر “مصطفی عبدالرضا” (معاون گردان شهادت) درخواست کردم که مرخصی دو سه روزه‌ای بدهد تا بروم و برگردم، خندید و گفت:
- بین این همه رزمنده که این‌جا و جاهای دیگه‌ی جبهه هستند، فقط حضرتعالی می‌خوای رأی بدی؟
خوب که فکر کردم، دیدم راست می‌گوید. هیچ‌کدام‌مان شناسنامه همراه نداشتیم. پس تکلیف رأی دادن چی می‌شد؟ که عبدالرضا گفت:
- غصه نخور. قراره روز جمعه، صندوق ر‌أی سیار بیارن این‌جا تا همه رأی بدن.
وقتی پرسیدم: خب وقتی شناسنامه نداریم، چی‌کار کنیم؟
گفت: اون دیگه با خود مسئولانه. شما فقط رأیت رو بده.

صبح روز جمعه 25 مرداد 1364، کوه‌پیمایی صبحگاهی برگزار نشد و راحت‌باش دادند. صبحانه را که خوردیم، نزدیک ساعت 8 بود که دو دستگاه نیسان پاترول به اردوگاه آمدند. بلندگوی تبلیغات اعلام کرد:
“همه‌ی نیروها برای شرکت در انتخابات، در محوطه‌ی صبحگاه به‌خط شوند.”
اعلام شد که “کارت پلاک” خود را همراه بیاوریم. قبل از این که فرم مخصوص را پرکنیم و رأی خودمان را بدهیم، نمایندگان وزارت کشور تذکراتی دادند. از جمله این که هیچ‌کدام از برادران حق ندارد اطراف صندوق اخذ رأی، به تبلیغ برای کاندیدایی خاص بپردازد.

هر چند که همه‌ی بچه‌ها زیر لب نام آقای خامنه‌ای را زمزمه می‌کردند.
او تذکر داد: هر رزمنده فقط حق یک رأی دارد و اگر کسی تخلف کند، شرعا حرام است.
حتی اعلام کرد رأی خود را جلوی همدیگر ننویسیم.

بچه های گردان شهادت در اردوگاه کوزران کرمانشاه درحال رای دادن

شهید سیدمهدی تهرانی نژاد مسئول صندوق - قاضیها - حسن هرندی و شهید یوسف محمدی درحال رای دادن

قاضیها، سیدمهرداد حسینی، حاج حسن نوروزیان و شهیدان حمید فرخیان - حسین جعفری - علی مصطفازاده درحال رای دادن

به‌جای شناسنامه، پشت کارت پلاک مهر زدند. آن‌قدر سختگیر بودند که به نیروهایی که به هر دلیلی کارت پلاک نداشتند، اجازه‌ی رأی دادن ندادند.
مسئول صندوق، جوانی حدود 17ساله بود که خیلی خوش‌برخورد و خنده‌رو بود. نمی‌دانم چرا از او خوشم آمد و بنا گذاشتم تا هم از او و هم از صحنه‌ی ر‌أی دادن بچه‌ها چندتایی عکس بگیرم. نام او را که پرسیدم، خودش را “سیدمهدی تهرانی‌نژاد” معرفی کرد. وقتی پرسید از کدام محله‌ی تهران آمده‌ام، تا گفتم تهران‌نو، با خنده گفت که پسرخاله‌اش اهل آن‌جاست که او را شناختم و همین باعث شد زودتر رفیق شویم.
یوسف محمدی و جعفرعلی گروسی در کنار صف بچه‌ها ایستادند. یوسف گفت که دوست دارد موقع انداختن رأی به صندوق از او عکس بگیرم که گرفتم.

1 - سیدمهدی تهرانی نژاد جمعه 2 اسفند 1364 در عملیات والفجر 8 در فاو به‌شهادت رسید.
2 - یوسف محمدی تیر ماه 1365 عملیات کربلای 1 - در مهران به‌شهادت رسید.
3 - جعفرعلی گروسی متولد 1347 شهادت جمعه 17/7/1366 در کردستان به‌شهادت رسید.
4 - حمید فرخیان متولد 1345 پنج‌شنبه 25/10/1365 عملیات کربلای 5 - در شلمچه به‌شهادت رسید.
5 - حسین جعفری دی 1365 در عملیات کربلای 5 در شلمچه به‌شهادت رسید. (اگر درست یادم باشد)
6 - علی مصطفازاده دی 1365 در عملیات کربلای 5 در شلمچه به‌شهادت رسید. (اگر درست یادم باشد)

طالبی یكی از بهترین منابع ویتامین آ است و مملو از بتاكاروتن بوده كه در بدن تبدیل به ویتامین آ می‌شود. بتاكاروتن یك آنتی اكسیدان بسیار عالی است كه از سرطان پیشگیری می‌كند، كلسترول را كاهش می‌دهد و درصد بیماری‌های قلب و عروق را به طرز چشمگیری كم می‌كند. این ویتامین در بهبود بینایی وحفظ سلامت و طراوت پوست، نقش ارزنده ای دارد. به‌علاوه بتاكاروتن بالای طالبی، مانع بروز آب مروارید در سالمندان می‌شود.

طالبی همچنین حاوی ویتامین ث و علاوه بر آن، مواد مغذی دیگری مثل پتاسیم، اسید فولیك، فیبر، منیزیم، ید و ویتامین‌های ب6 است.وجود مجموعه‌ای از ویتامین ها، به خصوص ویتامین‌های گروه ب در این میوه، آن را به ماده ای بسیار خوب برای تنظیم متابولیسم در بدن تبدیل كرده و از این رو میوه ای بسیار مفید برای افزایش وزن كودكان و نوجوانان و افراد لاغر است.

طالبی میوه ای خنك و اشتها آور است و به دلیل دارابودن درصد بالای آب، فیبر و مواد معدنی مناسب، ادرارآور و ملین است.مصرف این میوه همچنین به افرادی كه از كم خونی رنج می‌برند، توصیه می‌شود. مطالعات نشان داده است كه افرادی كه از آسم رنج می‌برند، درصورت استفاده از میوه‌هایی كه خاصیت آنتی اكسیدانی بالایی دارند، كمتر دچار حملات تنفسی می‌شوند.

از این رو مصرف طالبی برای كسانی كه سل ریوی دارند، مفید است.طالبی و گرمك به دلیل دارابودن مقدار زیادی فیبر برای كسانی كه از یبوست رنج می‌‌برند، مفید است.همچنین میوه‌هایی كه پتاسیم بالایی دارند نظیر طالبی، موز، سیب و… از بروز نارسایی قلبی جلوگیری كرده و درصورت بروز، از شدت آن می‌كاهند.

از آنجا كه كلسترول، فشارخون و هموسیستیئن بالا، زمینه‌ساز بروز بیماری‌های قلبی هستند، مصرف طالبی به دلیل دارابودن مواد مغذی برای كنترل این سه فاكتور، مفید است و در سلامت قلب نقش كارآمدی دارد. البته افرادی كه از بیماری قند رنج می‌برند در مصرف طالبی باید جانب احتیاط را رعایت كنند.همچنین دانشمندان با تحقیق بر پوست میوه‌هایی مثل خربزه و طالبی دریافته‌اند كه پوست این میوه‌ها می‌تواند منبعی برای مسمومیت غذایی باشد؛ از این رو شستن كامل میوه‌ها بسیار توصیه می‌‌شود.

فواید تغذیه‌ای: طالبی یكی از بهترین منابع ویتامین آ است و مملو از بتا كاروتن است كه در بدن تبدیل به ویتامین آ می‌‌شود. در یك فنجان آب طالبی فقط 56 كالری انرژی وجود دارد ولی 129درصد نیاز روزانه ما به ویتامین آ را تامین می‌‌كند كه تاثیر آن در بهبود بینایی و پوست بدن بر همه واضح است.طالبی یكی از غنی‌ترین میوه‌های حاوی ویتامین ث است. طالبی علاوه بر ویتامین‌های آ و ث حاوی مواد مغذی مفید دیگری مثل پتاسیم، فولات، فیبر، منیزیم، ید و ویتامین‌های ب6،ب3،ب5 وب1 است.

خواص درمانی :

1- طالبی میوه‌ای اشتها آور است.

2- طالبی، ادرارآور، نرم كننده (ملیّن) و موجب طراوت و شادابی پوست بدن است.

3- خوردن طالبی، بعد از غذا برای درمان كم‌خونی مفید است.

4- مصرف طالبی برای كسانی كه سل ریوی دارند و یا مبتلا به یبوست و بواسیر هستند، مفید است.

5- گرمك سرشار از ویتامین‌های آ وث و سلولز است.

6- گرمك ملّین است؛ مخصوصاً برای كسانی كه از یبوست رنج‌ می‌برند مفید است.

7- گرمك و طالبی، تشنگی را در تابستان تسكین می‌‌دهد.

8- گوشت طالبی برای تسكین سوختگی‌های سطحی یا درمان ورم پوست موثر است.

9- آب طالبی برای نرم نمودن پوست مفید است.

احتیاط لازم : 1- كسانی كه مرض قند دارند باید در خوردن طالبی جانب احتیاط را رعایت كنند و کمتر مصرف كنند.

2- كسانی كه ورم معده دارند، نباید در مصرف طالبی زیاده‌روی كنند.

حجة السلام والمسلمین قدس از شاگردان آقا می گوید:

روزی آقا در رابطه با پاداش عمل صالح اگر چه اندک باشد، فرمود: یکی از علمای نجف روزی در مسیر راهش به فقیری یک درهم صدقه داد ( البته بیشتر ازآن نداشت ) شب در خواب دید او را به باغی مجلل و دارای قصری بسیار عالی و زیبا دعوت کرده اند که نظیر آن را کسی ندیده بود.
پرسید این باغ و قصر از آن کیست؟

گفتند: ازآن شماست تعجب کرد که من در برابر این همه تشریفات، عملی انجام نداده ام.

به او گفتند: تعجب کردی؟ گفت:آری.

گفتند: تعجب نکن. این پاداش آن یک درهم شماست. که خالصانه و با حسن عمل انجام گرفته است. »

روزهای بلند و گرم تابستان شاید انگیزه روزه گرفتن در ماه رجب را در میان ما کم رنگ کرده باشد؛ اما خواندن یک باره و چند باره احادیثی که در فضیلت ماه رجب و فیوضات این ماه از اهل بیت نقل شده است هر فردی را مشتاق می کند تا در حد توان و وسع خویش از فرصت‌های این ماه بهره مند شود. پنج حدیث شریف از کتاب «امالی» شیخ صدوق در فضیلت و شرافت ماه رجب در ادامه آورده شده که خواندن آن شور و اشتیاق بندگی و عبادت را در دل های رجبیون طنین انداز می کند.

یک روز روزه ماه رجب با قصد قربت…

روایت اول: رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «هر کس یک روز از ماه رجب را با ایمان و با قصد قربت، روزه بگیرد؛ خداوند متعال، بین او و جهنم هفتاد خندق را به عنوان مانع قرار می دهد تا او از جهنم در امان باشد؛ پهنای هر خندق هم به انداره فاصله آسمان تا زمین است. »

روایت دوم: علی پسر سالم از پدرش نقل می کند که در روزهای پایانی ماه رجب به محضر امام صادق علیه السلام شرفیاب شدم. حضرت نگاهی به من کردند و فرمودند: «سالم! چیزی هم از این ماه روزه گرفته ای؟» پاسخ دادم: نه. حضرت به من فرمودند: «ثوابی از تو فوت شده است که ارزشش را جز خدا کسی نمی داند.» بعد فرمودند: «این ماه را خداوند بر دیگر ماه‌ها برتری داده و قدرش را بزرگ دانسته و کَرمش را بر روزه‌داران این ماه ضروری کرده است».

سالم می گوید پرسیدم:« اگر در باقیمانده این ماه روزه بگیرم به بخشی از ثواب روزه داران این ماه دست پیدا می کنم؟»

امام فرمود علیه السلام فرمودند: «هر کس آخرین روز را روزه بگیرد از سختی جان دادن و ترس آغاز سفر قیامت و نیز از عذاب قبر در امان خواهد بود و هر کس دو روز پایانی این ماه را روزه بدارد اجازه نامه عبور از صراط به او داده می شود و هر کس سه روز پایانی این ماه را روزه بدارد از ترسها و سختی های روز قیامت در امان خواهد بود و به او نامه دوری از جهنم داده می شود.»

کسی که در رجب با قصد قربت صدقه دهد…

روایت سوم: امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: «هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد؛ گناهان گذشته او بخشیده می شود و هر کس سه روز از اول، سه روز از وسط و سه روز از پایان ماه رجب را روزه بگیرد گناه گذشته و آینده او بخشیده می شود و هر کس یک شب از شبهای این ماه را زنده نگه دارد، خداوند او را از جهنم آزاد کرده و شفاعت او را درباره هفتاد هزار گنهکار خواهد پذیرفت. کسی که در این ماه با قصد تقرب به خداوند متعال، صدقه ای دهد، در قیامت خداوند او را به پاداشی تکریم خواهد کرد که تا آن لحظه نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه به ذهن کسی خطور کرده است.»

ثواب روزه 27 رجب

روایت چهارم: امام صادق علیه السلام فرمود: «هر کس روز بیست و هفتم رجب را روزه بگیرد خداوند متعال پاداش هفتاد سال روزه را برای او منظور می کند.»

سه روز روزه رجب و اجازه شفاعت دوستان

روایت پنجم: امام باقر علیه السلام فرمود: «هر کس یک روز از رجب را روزه بگیرد خواه از ابتدا، خواه از وسط و خواه از پایان این ماه، خداوند بهشت را بر او واجب می گرداند و خداوند در روز قیامت او را در رتبه ما و در کنار ما قرار می دهد و هر کس دو روز از این ماه را روزه بگیرد به او گفته می شود اعمالت را از نو شروع کن؛ زیرا تمام گناهان گذشته تو آمرزیده شد و هر کس سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد به او گفته می شود گناهان گذشته و آینده تو بخشیده شد و تو اجازه داری دوستان و آشنایان گنهکار خود را شفاعت کنی و هر کس هفت روز از این ماه را روزه بگیرد هفت در از درهای جهنم بر روی او بسته می شود و هر کس که هشت روز آن را روزه بگیرد هشت در بهشت به رویش باز می شود و به او گفته می شود: از هر دری که دوست داری وارد شو».

محضر آیت‌الله العظمی بهاءالدّینی بودیم. موقع استراحت ایشان بود امّا یکی از آقایان - که روحانی بود -اصرار داشت که می­خواهم ایشان را ببینم و کسب تکلیف کنم.
ایشان فرمودند: بیا، آمدند، فرمودند: حرفتان را بگویید. آن شخص گفت: جلوی این دو نفر بگویم؟ آقا فرمودند: بله، جلوی همین‌ها بیان کنید.
گفت: می­خواهم برای مجلس، کاندیدا شوم.
آقا فرمودند: اگر احساس می­کنی بهتر از دیگران هستی و می­توانی کار کنی، نرو!

آن شخص تعجّب کرد. ما هم تعجّب کردیم؛ چون معمولش این است که می­گویند: اگر احساس کردی در کار کردن بهتر از دیگران هستی و احساس تکلیف می‌کنی؛ جلو برو امّا ایشان فرمودند: اگر احساس می­کنی که بهتر از دیگران هستی، جلو نرو!

گفت: آقا! چرا؟
آقا فرمودند: برای اینکه اگر گفتی: چون من بهتر می­فهمم و بهتر متوجّه می­شوم؛ پس باید خودم را در معرض رأی قرار بدهم؛ این، یعنی خودبزرگ‌بینی و خودبینی و بدان اگر در این حال، وارد شوی، دیگر نه تنها اثر مثبت برای تو ندارد، بلکه بر عجب و خودبینی و تکبّرت افزوده می­شود - تعبیر خیلی عجیبی بود که ایشان بیان کردند -

جرأت کردیم، عرضه داشتیم: آقا! پس چه کسانی باید وارد شوند؟

فرمودند: اگر به من باشد می­گویم آن عدّه که علمای ربّانی به آن‌ها تکلیف کند و خودشان برای خودشان احساس تکلیف نکنند. چون وقتی احساس تکلیف کردند، یعنی احساس کردند خودشان نسبت به دیگران برترند و همین احساس برتری نسبت به دیگران، خودبینی است که این همان شرّ اعظم است - تعبیر شرّ اعظم برای خودبینی را ایشان بیان فرمودند -

اگر کسی فکر کند من بهتر می­فهمم، من بهتر متوجّه می­شوم، من بهتر از دیگرانم و …؛ این یعنی در بستر اخلاق رشد نکرده است. لذا آن موقع است که دیگر همه شرارت‌ها آرام آرام، - به تعبیر امروزی‌ها- به صورت جنگ نرم، در وجودش ورود پیدا می­کند؛ همان چیزی که قرآن به عنوان وسواس بیان می­کند «وسواس الخنّاس»، همان چیزی که «همزات الشّیاطین» بیان می­شود، آن همزاتی که این‌قدر نرم و بی‌صدا است و چنان آرام نفوذ پیدا می­کند که یک‌دفعه می­بیند همه شرارت­ها در وجودش قرار گرفته؛ چون خودخواه و خودبین بوده است. لذا اولیاء خدا می­گویند: باید از شرّ اعظم (خودبینی) بیرون رفت.