مطالب این نوشته برگرفته  از کتاب های مربوط به زبان شناسی و نیز تحقیقات خانم اعظم فعال-کارشناس خلاقیت در کودکان - می باشد .

- کودکان زیر دو سال به طور مشترک  اصواتی از دهان خود خارج می کنند که معنایی ندارد و مشتمل بر هیچ حرف و کلمه ای نیست .اما وقتی به کلمات اطرافیان گوش می دهد صوت های خود را در قالب آن کلمات شکل می دهند .

- در نتیجه اطرافیان و محیط پیرامون کودک به هر زبانی صحبت کنند کودک همان زبان را یاد می گیرد و اگر چند زبان در اطرافش باشد البته به طور مرتب هر چند زبان را می آموزد .

- جناب آقای سید محمدحسین طباطبایی (علم الهدی) که در پنج سالگی با قرآن تکلم می کرد ،مصداق این نظر است چون در اطراف ایشان آیات قرآن بسیار تلاوت می شده و نیز صحبت ها قرآنی بوده که ایشان به راحتی زبان عربی را آموختند .البته دلایل دیگر نیز در این درخشش وجود داشته ولی بحث ما شکل گیری اصوات نوزاد است.

- اما برای خواندن شکل کلمات نوشتاری نیز خانم فعال در برنامه ی سیمای خانواده روشی ارائه دادند .

- ابتدا شی ای مثل گل را به کودک نشان می دهیم و چند بار تکرار می کنیم این گل است

- سپس کلمه ی ” گل ” را با خط درشت در یک کاغذ می نویسیم و همراه با همان گل واقعی به کودک نشان می دهیم .مثلا شی را به کاغذ می چسبانیم .تا کنار همان باشند .

- بعد در صورت امکان مصنوع آن شی مثلا گل مصنوعی را هم با آن نوشته به کودک نشان می دهیم که این کارها باعث می شود نوشتار کلمه همراه با تصویر شی ء در ذهن کودک بماند .

- بعد از مدتی تمرین، نوشته ی کاغذ را به تنهایی و بدون شیء به کودک نشان می دهیم  و از او می خواهیم کلمه را بخواند می بینیم که واژه در ذهنش جای گرفته است . و می گوئیم ” حالا می تونی یک گل به من نشون بدی یا واسه من بیاری ؟ “

- با این روش می توانید واژه های زبان های دیگر را نیز به او آموزش دهید .

- نکته ی مهم : در حین آموختن، کودک باید صد در صد آزاد باشد یعنی دست بسته جایی ننشیند و کودکی کند و اگر علاقه ای نشان نمی دهد تحت فشار قرار نگیرد چون اوج خلاقیت کودک از دو تا هفت سالگی است .که نباید با برنامه ریزی سنگین این خلاقیت را محدود کرد.