نشاندن عشق خدا در دل در پی عبادت حاصل می شود و چه بسا در این باره تمرین و تلاش برای جلب رضایت، درک خدا و لمس عشق به پروردگار بسیار موثر است.
یکی از راههای نشاندن عشق الله در دل، قرائت قرآن و حفظ آیات قرآنی است، کسانی که در قرائت قرآن و حفظ آیات استمرار دارند حب الهی را به وضوح احساس می کنند.

گزاردن نمازهای مستحب به خصوص نماز شب و روزه داری باعث می شود تا عشق الهی در دل بنشیند.
خدواند به قلب انسانی که خود را برای عبادت ملزم به سختی می کند، از خواب و خوراک می گذرد و در سختی می افتد، نزدیک است.
خدا را در هر زمانی صدا زدن؛ به شکر و یا به استمداد و طلب یاری؛ این امر باعث می شود تا عشق خدا در دل شکل بگیرد، همانگونه که پروردگار می فرماید من بنده ای را که مرا یاد می کند، یاد می کنم.

راه دیگر درک عشق الهی، ارجح دانستن خواست خدا بر خواست نفس است اگرچه انسان در کنار گذاشتن خواسته های خود دچار رنج و دلخوردگی شود، به تدریج حب الهی جانشین حب دنیا می شود، و همه مادیاتی که روزی برای وی از اهمیت بالایی برخوردار بود به یکباره در چشم وی کوچک و خرد می نماید.همانگونه است که در عشق های زمینی عاشق همه تمایلات معشوق را به خواسته هایش ارجح می داند.
اصرار بر دستیابی به آنچه که نفس خواهان آن است موجب می شود آرامش درونی انسان بر هم بریزد و بی توجهی نسبت به مصلحت الهی هرگز رضایت انسان از دستیابی به خواسته هایش را حاصل نمی کند و حس زیاده خواهی را در او پرورش می دهد، در حالی که نفس هر چه بیشتر می خواهد و هر چه بیشتر به خواسته هایش می رسد، حریص تر و طماع تر می شود.
راه چاره سرکشی نفس در برابر خواسته هایش، گزینش را معکوس و حرکت به سمت اموری است که انسان در آن تمایلی ندارد اما از دستورات الهی است که خداوند به انجام آن تاکید دارد.

ترس از خدا، لازمه و مقدمه پیدایش عشق خدواند در وجود انسان است، باید در عصر کنونی حس رقابت جلب رضایت پروردگار در میان انسانها بوجود آید.
براساس این گزارش، یکی از راههای تجربه عشق الهی، شناخت اسامی خدواند و سپردن آنها به ذهن است، خوب است که انسان در هر لحظه خدواند را با نامهای کثیر ذات الهی مورد خطاب قرار دهد و به این ترتیب هر بار بُعد ارزنده و بی کرانی از الله را به وجود خود القاء کند.

منبع:شبستان