خدمت آيت الله بهاالديني رسيدم. گفتم: آقا راز مقام و رتبه سيد سکوت چه بود؟ آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهدست الان مردم خيلي دست کم گرفته اند آبرو بردن را.

ببينيد خدا چند گناه را نمي بخشد:1- عمدا نماز نخواندن.2- به ناحق آدم کشتن.3- عقوق والدين.4- آبرو بردن.

اين گناهان اين قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهي موفق به توبه نمي شوند. پسر يکي از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، براي من تعريف مي کرد: “به پدرم گفتم پدر تو درياي علم هستي. اگر بنا باشد يک نصيحت به من بکني چه مي گويي؟

مي گفت پدرم سرش را انداخت پايين. بعد سرش را بالا آورد وگفت آبروي کسي را نبر!”

الان در زمان ما هيئتي ها، مسجدي ها و مقدس ها آبرو مي برند.

عزيز من اسلام مي خواهد آبروي فرد حفظ شود. شما با اين مشکل داري؟ دقت کنيد که بعضي ها با زبانشان مي روند جهنم.

روايت داريم که مي فرمايد اغلب جهنمي ها، جهنمي زبان هستند. فکر نکنيد همه شراب مي خورند و از ديوار مردم بالا مي روند. يک مشت مومن مقدس را مي آورند جهنم. اي آقا تو که هميشه هيئت بودي! مسجد بودي! بله. توي صفوف جماعت مي نشينند آبرو مي برند.

اميرالمؤمنين به حارث همداني مي فرمايد: اگر هر چه را که مي شنوي بگويي؛ دروغ گو هستي.

منبع:منتظران ظهور

مرحوم شیخ انصاری ایشان لباس طلبه ها را میگرفتند می شستند، از حیث تقوا مثل ایشان بنده نشنیدم،کتابهایی را که نوشتند کسانیکه بخوانند و بفهمند را، اجازه اجتهاد به آنها میدهند، از اولیای الهی بود، تشرف اختیاری محضر امام زمان داشت، لباس طلبه ها رو می گرفت می شست، من لباسهاتون رو بشورم شما درستان را بخوانید، عجیب بوده است، تواضع ها؛ اینها بزرگان ما بوده اند ، اینا سرمشق به ما می دادند، حالا اهل بیت بجای خود، همین اخیرا همین جاها همینطوری بودند، ما باید همینطور باشیم متواضع باشیم .

آن وقت ضد این صفت تواضع ، تکبر است، آیات متعددی در مذمت تکبر ، خود پسندی و خودمحوری است، خودش را بزرگتر از همه بداند ، تکبر اینست، وقتی هم راه میرود هی شانه هایش را تکان بدهد و حاضر نیست یه خورده بگردید با هم، ای بابا با این حالت میخواهی بروی بهشت؟ کی راهت میده؟ خیلی حرفه، والا بخدا.

آیاتی که هست ( وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ) خدا دارد میگه ها ، چیه در زمین داری راه میری ؟ متکبرانه راه میری؟ نمی توانی زمین را بشکافی، نمی رسی هر مقدار هم تکبر کنی به اندازه کوهها نمیشی ، کوهها از تو بزرگتره، خدا میگه ها،من نمیگم ، مذمت میکنه متکبرین را، چی داری آقا ؟ چهارتا اصطلاح بلد شدی حالا افتخار میکنی به بنده های خدا؟ کمال خودته ، یاد گرفتی، خودت داری استفاده میکنی،چه کار داره به من؟

آیه دیگری هست (ادْخُلوا أَبوابَ جَهنَّمَ خالِدینَ فیها فَبِئْسَ مَثَوی المُتکبِّرین ) متکبرین را داخل کنید در جهنم اینها را، بد جایگاهی است جهنم برای متکبرین، در روایات متعدد دارد در روز قیامت متکبرها بصورت مورچه خلق میشوند، این مورچه ریز زرد رو دیدی همانها، زیر دست و پا مردم، آنجا هم که خیلی شلوغه ؛انشاالله میریم می بینیم ، اولین و آخرین جمع شده اند برای حساب و کتابهایشان ، با آن وحشت و اینها، کسی به کسی نیست، این متکبران هم مثل مورچه زیر دست و پای مردم دارن له میشوند اما دیگه اونجا مرگ نیست، فریاد میکشد ولی خبری نیست، بعد که اهل بهشت میروند در بهشت و اهل جهنم میروند در جهنم ، بعد یک عده ای جاروب میکنند عالم قیامت را، این مورچه ها را میریزند در جهنم.

پی نوشت:
(آیت الله ناصری)
منبع:پارسینه

هیچ‌گاه دستور ذکر نمی‌دادند. آن چیزی که می‌فرمودند و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم مراقبه بود. مراقب چشمت باش. مراقب گوشت باش. مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری؛ البته هیچ گاه نشده بود که چیزی را خودشان عمل نکرده به دیگران توصیه کرده باشند.

ما از قدیمی‌ها شنیده بودیم که ایشان فرموده‌اند: من اگر بخواهم در یک جلسه برای مردم موعظه‌ای بگویم، قبلاً بیست و چهار ساعت خودم به آن دستور عمل کرده‌ام. حالا بیست و چهار ساعت که چه عرض کنم. شاید آن را به عنوان مثال گفته‌اند.

آن اوایل که ما جوان تر بودیم، و کمی پاک بودیم، مثال ما با مواعظ ایشان مانند مثال هوا و انسان‌‌ بود. نه مثال آب و انسان. چگونه اگر هوا نباشد انسان به خفگی دچار می‌شود، این‌گونه بودیم. با این مواعظ زندگی می‌کردیم. اما چرا چنین بود؟ ایشان می‌فرمودند: «من چه بگویم برای شما که وقتی می‌خواهم برای شما صحبت بکنم تمام سراسر وجودی خودم را بررسی می‌کنم، مبادا غیر خدا در آن باشد. مبادا غیر خدا در این صحبت‌ها باشد. مبادا اظهار معلومات باشد. مبادا یک الفاظی حساب نشده باشد. با این که تمام قلب از گذشته و آینده در تحت نظر بوده است. این را بدانید آقا!!»

پی نوشت:
(یخش هایی از خاطرات آیت الله جاودان)
منبع:سبک زندگی

رهبر انقلاب:

رژيم صهيونيستى در واقع يك رژيمى است كه پايه‌هاى آن بشدّت سست است،

رژيم صهيونيستى محكوم به زوال است؛ رژيم صهيونيستى يك رژيم تحميلى است،

با حركتِ زور به‌وجود آمده است، هيچ پديده‌اى و موجودى كه با زور به‌وجود آمده باشد

قابل دوام نيست و اين هم قابل دوام نيست.

متن پرسش مطرح شده و پاسخ این این عالم وارسته بدین شرح است:

چند سال است که در کارهایم دچار مشکل می شوم که راهها به رویم بسته می شود، از جمله در زمینه اشتغال و ازدواج، و هر چه از خدا طلب یاری می کنم، راه مساعدی گشوده نمی شود؟

جواب:
بسمه تعالی
زیاد از روی اعتقاد کامل بگویید: «أستغفر الله»، هیچ چیز شما را منصرف نکند غیر از ضروریات و واجبات تا کلیه ابتلائات رفع شود، بلکه بعد از رفع آنها هم بگویید، برای اینکه امثال آنها پیش نیاید؛ و اگر دیدید رفع نشد، بدانید یا ادامه نداده اید، یا آنکه با اعتقاد کامل نگفته اید. والله العالم.

منبع:شفقنا