سریال دودکش که در شب های ماه مبارک رمضان از شبکه یک سیما در حال پخش می باشد، با توجه به نظر سنجی های مردمی از اقبال بیشتری نسبت به سریال های دیگر شبکه ها برخوردار بوده است .

در کنار شخصیت پردازی مناسب و موجه این سریال، که با استفاده از دیالوگ های عامیانه و به دور از اغراق که در بیشتر سریالهای مناسبتی دیده می شود، دودکش توانست به عنوان یک سریال موفق شناخته شود.

اما در کنار این نکات مثبت، برخی نقاط ضعیف و منفی بارز هم در این سریال دیده می شود که قابل کتمان نیست. در بخش شخصیت پردازی، روحانی حاضر در این سریال بسیار ضعیف عمل شده است که حرکات و لحن حرف زدن روحانی سریال دودکش هیچ شباهتی به رفتارهای واقعی و تعریف شده از یک فرد دینی و روحانی در جامعه ندارد.

شاید نویسنده و کارگردان این سریال با چنین شخصیت و دیالوگهایی به دنبال نشان دادن سادگی و صمیمی بودن روحانیون مساجد بوده اند تا روحانیون را افرادی صمیمی و به دور از ریا و دروغ معرفی کنند اما واقعیت امر این است که شخصیت روحانی این سریال هرگز چنین موضوعی را به نمایش می گذارد و جز تحقیر و جسارت به روحانیت و هوش و آگاهی آنان، چیز دیگری را القا نمی نماید.

جدای از رفتار منگل مآبانه روحانی این سریال، در بخش هایی که این روحانی از دیالوگ های استفاده می کرد عموما میزان کم حافظی و کم هوشی خود را به نمایش می گذاشت. او هنگام تعریف کردن داستانهای پندآموز و بعضا سخیف همواره زمان را فراموش می کند و این موضوع مخاطب را نسبت به بسیاری از گفتارهای روحانیون درباره حخوادث تاریخی صدر اسلام و بعد از آن دچار تردید می کند.

شاید تصور کنیم که کارگردان فیلم بسیار سعی کرده است تا با نوع رفتار و چهره این روحانی، تصویری از یک روحانی ساده و صمیمی و مهربان را که برای مخاطب جذاب باشد را ترسیم کند اما حقیقتا نمی توان چنین باوری را بر یک فرد خوشبین و ساده انگار نیز قبولاند زیرا سادگی با شلختگی و افتادگی جسمی و فکری بسیار متفاوت می باشد و گفتار و رفتارهای این روحانی به سمت لودگی پیش رفت و ذهن مخاطب را به تعارض کشاند که روحانی سریال دودکش از کجا آمده بود.

علاوه بر موارد گذشته، سئوالی که اینجا برای اهل فهم مطرح می باشد اینکه چگونه یک روحانی که برای احترام به قانون همیشه از کلاه ایمنی استفاده می کند، در پوشیدن لباس روحانیت که بسیار مقدس و قابل احترام می باشد، هیچ نظم و انظباطی را رعایت نمی کند و همیشه لباسهایش نامرتب و نامنظم است.

در پایان باید اذعان کرد که این نقدها نباید پیامهای فراوان مثبت این فیلم و زحمات عوامل آن را بپوشاند اما با توجه به هوش و دقت بالای نویسنده و کارگردان این فیلم که در ساکانس های مختلف خود را به خوبی نشان می دهد نمی توان انتخاب نوع شخصیت و دیالوگ های روحانی سریال را سهوی و به اصطلاح از دست در رفته تلقی کرد. بنابراین به نظر می رسد در انتخاب نوع شخصیت و رفتار و گفتار روحانی سریال دودکش تعمدی در کار بوده است تا روحانیت در حد افرادی ساده لوح، کم حافظه و به دور از هوش و فهم زمانه تداعی شود و این مضوع تا حدی پررنگ می باشد که هیچ مخاطب عاقلی با مشاهده چنین شخصیتی نمی تواند پیام مثبتی را از جانب شخصیت روحانی سریال دریافت کند.