(( فرمول اینشتین در نِسبیّت عقل بشری ))

( اثبات مرحله به مرحلۀ فرمول توسّط  خود اینشتین: )

……… من (=اینشتین) تعقـّل را در محدوده ای که خداوند برای آن قرار داده طرد نمیکنم و آن همان محدوده ای است که فیزیک نظری و ریاضیّات آنرا دنبال میکنند؛ و شرط آن نیز در تبیین فرمول من در (بنیاد) فیزیک نظری – که شرحش گذشت – آمد:

{{ r . e = a }}

***************************************************

اکنون فرمول دوم را اثبات میکنم ……((x)) (ایکس) را مجهول ذهنی میدانیم که با تعقل، در مورد آن کنکاش میکنیم.

***************************************************

((Limit : لیمیت)) – که حدّ و مرز هر چیز است – را با حرف ((L)) بزرگ نشان میدهیم.

***************************************************

((شناخت)) را در فرمول اوّل بشکل ((a)) آوردیم؛ که حاصل تفکر تجربی است.

***************************************************

اکنون ((L)) را- که محدودۀ تعقل است – بر سر ((r)) – که در فرمول اوّل، نماد

تفکر و تعقل بود – می آورَم:

{{ Lr . e = a }}

***************************************************

خواننده خود اذعان میکند که:

وقتی محدودیّت برای ((r)) آمد، قطعاً برای ((a)) – که حاصل آن است – نیز خواهد آمد و فرمول مرحلۀ بعدی آن اینگونه می شود:

{{Lr . e = a}} >>>> {{r . e = La}}

یعنی: {{ شناختِ ناشی از تفکر تجربی، محدود است }}.

***************************************************

(مرحلۀ دوّم اثبات فرمول “نِسبیّت عقل” // اینشتین در ادامه چنین میـنویسـد) :

***************************************************

و هر شخص دینداری اعتراف دارد که خداوند و آنچه از هر چیز (گوناگون) آفریده، نامحدود هستند و شناخت آنرا باید نامحدود (آنلیمیتِد unlimited) نامید. این شناخت نامحدود را با حرف بزرگ “U” نشان می دهم؛ که آن مختصّ فرستادگان و پیامبران خدا خواهد بود – آن هم باز به نحوی محدود – چون آنها (= پیامبران و امامان ) نیز خدا ( و نامحدود ) نیستند.

پس: (( Ua )) شناخت نامحدود الهی است که اندکی از آن در اختیار پیامبران و پیشوایان (= امامان) است که با توضیح ما اینگونه میشود:

(( LUa ))

(= شناخت محدود متّصل به نامحدود).

ولی آنچه ما (غیر معصومین ) داریم فقط همان: (( La )) (= شناخت کاملاً محدود) است و برای اینکه به: (( LUa )) برسیم، محتاج فرستادگانی از جانب خدای نامحدود هستیم – که همان پیامبران و پیشوایان (= امامان) باشند.

و چون ما انسان هستیم خداوند باید درخور:(( La )) (یعنی شناخت محدود خودمان) برای ما پیام بفرستد تا بفهمیم (یعنی با همان (( LUa )) که “L” و”a” آن با ما – غیر پیامبران و غیر پیشوایان – مشترک است و توسّط “U” از جانب خداوند برای ما پیام می آورند و احکام شریعت را بیان میکنند. پس در واقع، معصومان برای ما مردم، واسطۀ میان “شناخت بشری” و “شناخت الهی” هستند).

***************************************************

(مرحلۀ سوّم اثبات فرمول “نِسبیّت عقل”// اینشتین در ادامه چنین میـنویـسد) :

***************************************************

و “ایکس” مجهول من نوعی – اینشتین – است در جستجوی مذهب حقّ، که تفکر محدود من در این زمینه:((Lr_x)) است؛ که بنا به توضیح سابق، منتهی میشود به شناخت محدود: (( La_x )) از همان چیز(= ایکس).

و محتاج میشوم به پیامی از طرف آن موجود نامحدود، که برای ما دین و مذهب را فرستاده – که خدا باشد (چون در غیر این صورت، ما از شناخت مذهب حق نیز ناتوان می شدیم؛ زیرا ادراک نامحدود برای ما ممکن نیست).

و آن نیز – با توضیحی که گذشت – پیام پیامبران و پیشوایان (= امامان) است که

“بُعدی از نامحدود” در آنها راه یافته:

(( LUa_x ))

***************************************************

(مرحله چهارم اثبات فرمول نسبیّت عقل // اینشتین در ادامه چنین میـنویـسـد) :

***************************************************

اشتراک آن افراد معصوم (= امامان و پیامبران) با  ما،  در : ((L)) (= محدودۀ تعقل) بشری، برای “ایکس” مجهول است؛ که ایشان با همین ((L)) با ما بحث و مناظره کرده و ما را هدایت می نمایند. پس:

(( L . L = L ² ))

(یعنی: اِل به توان دو)؛ که: “دین، تعقل انسان را قویتر میسازد” ( چون تعقل پیشوای معصوم، تکیه گاه و تقویت کنندۀ تعقل انسان دیندار است).

و چون ((L)) دارای متعلق (( a _x )) – یا همان شناخت مجهول – نیز بود، پس می نویسم:

La _x . La _x =  (La _x)²

که این ²(La_x) “شناخت محدود بشری” است که با استدلال های معصومان قوّت و توان (2) یافته است.

***************************************************

(مرحله پنجم و ارائۀ صورت نهایی فرمول”نسبیّت عقل”// اینشتین مینویـسد) :

***************************************************

و چون “بُعد نامحدود” ((U)) – که طیف محدودی از آن به معصومین رسیده -

ضرب در آن شود:

(La_x)² . U  =  U . (La_x)²

…… چون متعلق ” آ – ایکس”(a_x) – که شناخت مذهبی است – همواره ثابت و بدون توان میباشد، پس (برابر است با: U.L²a_x یعنی: تضارب شناخت محدود ما: La_x در شناخت متصل به نامحدود معصومین: LUa_x ) (که در نهایت، چنین می دهد: “شناخت کامل مذهبی” یا: L²Ua_x) :

LUa_x . La_x = L²Ua_x

بنابراین، ارزش عقل معلوم شد؛ که یکی از ستونهای بنای اسلام و ایمان مذهبی است؛ ولی انتظار خداوند از ما، فقط در محدودۀ همان “وجدان مُحرِّک عقلی بشری”: Lr_x می باشد؛ که چون به ندای آن گوش فرا دهد و تحقیق کند به: La_x و”شناخت دین حقّ” خواهد رسید.

پس همین که آن دین را به عقل خود پذیرفت، مابقی آن بر عهدۀ: Lua_x و معصومان و پیشوایان (= امامان) آن دین و مذهب است. به عبارت بهتر: ” دیگر، محدودۀ عقل، پایان پذیرفته و راه به جائی نخواهد برد؛ مگر بکمک آن معصومان”.

همانند خانه ای که آدرس آن را پرسان پرسان جویا می شویم و بالاخره به درب آن میرسیم؛ ولی راهنمائی داخل آن، دیگر، وظیفۀ آدرس نیست؛ بلکه وظیفه صاحِب خانه است.

و به نظر من (= اینشتین) یکی از دانشمندان اسلامی به نام “محمد امین اِستَرآبادی” (احیاگر مکتب”اخباری ها”- که دخالت عقل را در حریم شرع ممنوع می دانند- فوت: 1033 قمری) مطلب مورد نظر من (= اینشتین) را خوب فهمیده بوده و پیش از من این را در کتاب “فوائد” (= الفوائد المَدَنیّة) -  که نسخۀ ترجمۀ انگلیسی آن نزد من (=اینشتین) است – تشریح نموده بود؛ ولی حملات ناآگاهانۀ “عقل پرستان” به او مهلت نداد که بیش از این راز “عقل محدود بشری” را بازگو کند.

و طرز تفکر (علاّمه)”مجلسی” نیز همانند او (=استرآبادی) است و من (=اینشتین) نیز همین را پذیرفته ام. (ادامه دارد)