محدّث قمی نقل میکند:

شخصی نزد مرحوم کلباسی، برای امر مهمّی شهادت می داد، جنب پرسید: پیشه تو چیست؟ پاسخ داد: من غسّالم. مرده را به خاک می سپارم، مطلبی در گوشش می گویم. ایشان سؤال کرد چه می گویید؟

غسّال جواب داد: می گویم: خوشا به حال تو، که از دنیا رفتی، و برای ادای شهادت خدمت حاجی کلباسی نرفتی.