مصطفی لعل شاطری: اگر شما نیز از آن گروه از افراد می باشید که تنها حروف «ابجد»، «هوز»، «حطّی»، «کلمن»، «سعفص» و «قرشت» را شنیده اید، جالب است بدانید که این دسته از کلمات هر کدام دارای معنای خاص می باشد!؟

در باب معنای این گروه از کلمات در حدیثی معتبر که علامه مجلسی آن را نقل فرموده است، از امام محمد باقر(ع) نقل شده که ایشان فرموده اند: چون حضرت عیسی(ع) متولد گردید، در طی یک روز آنقدر رشد می نمود که اندازه ی رشد کودکان در طی دو ماه بود و چون هفت ماه از تولد عیسی (ع) گذشت، حضرت مریم او را به مکتب خانه و نزد معلم راهی گردانید…پس معلم به او گفت: بگو «ابجد».

عیسی(ع) سر بالا کرد و فرمود: می دانی معنای «ابجد» چیست؟

معلم تازیانه ای بالا برد تا او را تنبیه نماید، و در آن حال عیسی(ع) فرمود: ای معلم؛ مرا مزن، اگر می دانی بگو، و اگر نمی دانی از من بپرس تا به تو معنای آن را بگویم.

پس معلم گفت: بگو.

عیسی (ع) فرمود: «الف» آلاء و نعمت های خداست؛

«با» بهجت و صفات کمالیه ی خداست؛

«جیم» جمال الهی است؛

«دال» دین خداست؛

«ها» هول جهنم است؛

«واو» اشاره است به «ویلٌ لاَهل النار» یعنی وای بر اهل جهنم؛

«زا» زفیر و فریاد جهنم است و خروشیدن آن بر عاصیان؛

«حطی» یعنی کم می شود و برطرف می گردد گناهانِ استغفارکنندگان؛

«کلمن» کلام خداست و یعنی کلمات و وعده های خداوند بر حق است؛

«سعفض» یعنی در قیامت صاعی را نسبت به صاعی و وزن هر عملی را براساس میزان آن عمل پاداش می دهند؛

«قرشت» یعنی همه در قبرها می باشند و در قیامت زنده می گردند.

معلم پس از شنیدن این سخنان روی کرد به حضرت مریم و فرمود: ای بانو؛ دست پسرت را بگیر و از نزد من ببر، چرا که او علم ربانی و پیامبران را دارد و احتجاج به معلمی برای تعلیم ندارد.

پی نوشت ها:

1_(توحید شیخ صدوق: 236.)

2_(معانی الاخبار: 45.)

3_(قصص الانبیاء راوندی: 267.)

4_(حیوة القلوب (تاریخ پیامبران)، ج2: 1100- 1101.)

منبع:قدس آنلاین