حضرت جواد الأئمه (ع) بنابر مشهور در دهم رجب سال ۱۹۵ه به دنيا آمدند. اقوال ديگر در ولادت آن حضرت ۱۷ و ۱۵ ماه رمضان و آخر ذي القعده و به قولي هم در ۱۳ رجب ولادت آن حضرت واقع شده است.

پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا (ع) و مادر آن حضرت جناب سبيكه يا دره است كه حضرت رضا (ع) نام ايشان را «خيزران» نهادند. نام آن حضرت محمد و كنيه ايشان ابوجعفر و مشهورترين القاب آن حضرت تقي و جواد است.
حضرت امام رضا (ع) آن حضرت را با كنيه ياد مي‌كردند و مي‌فرمودند: «أبوجعفر به من نامه نوشته است» و نامه هايي كه از آن حضرت مي‌رسيد در نهايت جلالت و زيبايي بود و هنگامي كه امام (ع) مي‌خواستند نامه براي امام جواد (ع) بنويسند آن حضرت را به بزرگي و احترام مورد خطاب قرار مي‌دادند.

احاديث زيادي از امام نهم براي پيروان و رهروان مكتب تشيع و ارادتمندان خاندان رسول خدا (ص) رسيده است كه عمل به آنها مايه سعادت در دنيا و آخرت خواهد شد. در ادامه به چند حديث گهربار از امام جواد(ع) اشاره مي‌كنيم:
آنحضرت در حديثي فرمودند: «اعتماد به خدا بهاى هر چيز گران بها است، و نردبانى به سوى هر بلندايى».
امام جواد (ع) در جايي ديگر مي‌فرمايند: «به دل آهنگ خدا داشتن برتر است تا خسته كردن جوارح به عبادت». (بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۶۴).

همچنين چند كلام گهربار ديگر از آن امام همام را در موضوعات مختلف مرور مي‌كنيم:
«مؤمن به توفيق از جانب خدا، پند دهنده‏اى از درون خويش و پذيرش خيرخواهىِ آن كه خيرخواه اوست، نيازمند است» (همان، ص ۴۵۷).
«ديدار برادران مايه سلامتى و رشد عقل است؛ اگرچه بسيار اندك باشد» (الأمالى، مفيد، ص ۳۲۹).
«هر كه پيش از آزمودن، به كسى اطمينان كند، خود را در معرض هلاكت و فرجامى رنج آور قرار داده است» (بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۶۴).
«خشم كسى كه خشنودى‏اش ستم‏گرى است، به تو زيان نمى‏رساند» (همان، ج ۷۵، ص ۳۸۰).

امام جواد(ع) همچنين «توان‏گرى مؤمن را در بى نيازى از مردم مي‌دانند و مي‌فرمايند:» آن كه براى پيروى از هوس تو، راه پيشرفت را از تو پنهان كند، با تو دشمنى كرده است” (بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۶۴).
در حديث ديگري از امام نهم داريم كه فرمودند: «روزگار رازهاى نهان را بر تو آشكار مى‏كند».

منبع:حج