پیوند: http://tinylink.ir/b9rf

ضریح جدید حرم مطهر اباعبدالله الحسین علیه‌السلام که با هنرمندی استاد فرشچیان و دیگر هنرمندان عزیز کشورمان ساخته شد، در ایام ماه محرم و عزاداری اباعبدالله علیه‌السلام در حال انتقال به کربلای معلاست‌ و مورد استقبال بسیاری از علاقه‌مندان اهل بیت (ع) قرار گرفته است. اما برخی اقدام به نشر این شبهه کرده‌اند که «ضریحی که صرفا از ترکیب چند فلز مانند طلا و نقره و آهن تشکیل شده و هنوز هم در حرم امام حسین (ع) قرار نگرفته، چطور می‌‌تواند ارزشمند باشد که مردم به استقبال از آن بروند و از آن تبرک بجویند؟»

معنای تبرک

تبرک به چیزى؛ یعنى طلب برکت (فزونی و فایده با دوام و ثابت) از طریق آن شى‏ء. و در اصطلاح به معناى طلب برکت از طریق چیزها یا حقیقت‌‏هایى است که خداوند متعال براى آنها امتیازها و مقام‌‏هاى خاصى قرار داده است؛ مانند لمس کردن یا بوسیدن دست پیامبر صلى الله علیه و آله، بوسیدن برخى از آثار آن حضرت بعد از وفاتش، بوسیدن و لمس حجر الاسود و …

مسلم است که میان آثار پیامبران، امامان و صالحان و خیراتى که انسان از این راه به دست مى‌‏آورد رابطه مادى وجود ندارد یا دست‌کم، این رابطه تاکنون، کشف نشده ولی فیض‏هاى الهى بر بندگان گاهى از غیر راه‌‌های طبیعى و مادی افاضه مى‌‏شود و آن زمانی است که اراده الهى بر این باشد که حاجت‏‌هاى یک انسان مؤمن را از راه تبرّک به پیامبر و امام یا آثار متعلق به او برآورده سازد.

آیات قرآن کریم و روایات فراوانى بر این حقیقت تأکید دارد. افزون بر اینکه هیچ مانع عقلى در این بین وجود ندارد.

تبرّک به مقام ابراهیم علیه‌السلام‏

خداوند، بعضى از سرزمین‏‌ها را که بدن دعوت‌گران توحید را لمس کرده، عبادتگاه به شمار آورده است، مثل «مقام ابراهیم» که نمازخانه قرار داده و فرموده است: «وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلًّى‏ …»

و (به خاطر بیاورید) هنگامى که خانه کعبه را محل بازگشت و مرکز امن و امان براى مردم قرار دادیم و (براى تجدید خاطره،) از مقام ابراهیم، عبادتگاهى براى خود انتخاب کنید!

بى‌‏شک، نماز از بعد ذاتى فرقى نمى‌‏کند که در این جایگاه خوانده شود، یا نقاط دیگر مسجد ولى «مقام ابراهیم» به سبب وجود ابراهیم پیامبر علیه‌السلام، امتیاز دیگرى یافته و جاى متبرّکى شده است. از این رو نمازگزار به خاطر تبرک به آن مکان پاک، نمازش را آنجا برگزار مى‌‏‌کند.

در جاى دیگرى از قرآن، خداوند متعال «مسعى‏» - مسافت میان صفا و مروه- را محلّ عبادت مى‌‏‌شمارد. چرا که بانوى پاکی همچون «هاجر»، با قدم‏‌هاى مبارک خود، هفت بار این زمین را در جستجوى آب، لمس کرده است و این مسأله علتى جز این ندارد که به این سرزمین مقدس که جزئى از بدن مادر حضرت اسماعیل را لمس کرده است، تبرک جویند.

برای خواندن ادامه مطلب روی صفحه زیر کلیک کنید

صفحات: 1· 2