همه شواهد و روایات و آیات رسیده نشان می دهد اگر در این دنیا نتوانیم آنگونه که مرضی خداوند است به اعمال شایسته بپردازیم زندگی بعد از مرگ، زندگی دشواری برای انسان خواهد بود

به هر اندازه که زندگی این دنیا رنگ خدایی داشته باشد به همان میزان آسایش و راحتی در سرای اخروی برای انسان رقم خواهد خورد؛چراکه هر عمل نیک مان موجب نجات مان از مهلکه های آخرت خواهد بود.
در روایتی از امام المتقین علی(ع) به چهار آتش که همزمان با در قبرگذاشتن هر جسدی به سراغ او می آید اشاره شده و کلید نجات از آن نیز معرفی شده است.

ایشان می فرمایند:

هرگاه مرده ای را در قبرش بگذارند چهار آتش او را در میان می گیرند:

1- نماز می آید و یکی از آن چهار آتش را خاموش می کند

2- روزه می آید و یکی دیگر را خاموش می کند

3- صدقه می آید و آتش دیگر را خاموش می سازد

4-و علم و دانش می آید و آتش چهارم را خاموش می سازد و سپس (علم )می گوید :اگر من به انها می رسیدم حتما خودم همه آنها را خاموش می کردم ،پس چشمت روشن باد که من با تو هستم و هرگز بدی و ناگواری نخواهی دید.(1)

البته طبیعی است که مراد از علم و دانش در این روایت، دانشی است که در مسیر خیر باشد و در جهت رضایت الهی باشد.چنین دانشی هم می تواند خود عالم را در جهت اهداف الهی و خدایی حرکت دهد و هم جامعه را به سمت صلاح و نیکی هدایت کند.

پی نوشت :

1_(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج20 ص 247)

منبع: قدس آنلاین