كوه‌پیمایی
ولیّ خدا جسم را مرکب روح می‌داند و مِلکِ خدا و به همین خاطر است که برای بدنش ارزش قائل است و برنامه دارد.
ولیّ خدا همان چیزی را به مردم توصیه می‌کند که خودش مصداق کامل آن در عمل است.
به امید بهره‌گیری بیش از پیش و عمل به توصیه‌های مشفقانه‌ی مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در مورد ورزش، علی‌الخصوص کوه‌پیمایی و کوهنوردی:

«به نظر من كوهنوردى از چند جهت مهم است كه:
يكى از آن جهات اصل ورزش است. من ورزش را براى همه لازم مى‌دانم. كوهنوردى يك ورزش سنگين، خيلى باابهّت و خوب است؛ بنابراين لازم است.
دوم ..از همه توقّع نداريم كه قلّه‌هاى رفيع را بروند؛ اما از همه توقّع داريم كه به كوه بروند. در اين مرحله، ورزش كوه‌پيمايى - راهپيمايى در كوه - كارى است كه مى‌تواند عمومى، يعنى براى زن و مرد و بچه و بزرگ باشد؛ از همه‌ى ورزش‌هاى ديگر هم كم‌خرج‌تر است،خرجی ندارد.
..خوشبختانه كشور ما هم كوه، كم ندارد؛ بخصوص شهر تهران بزرگ، در طرف شمال و شرقش، شايد مقدارى هم غربش، كوه‌هاى خيلى خوبى دارد. مردم در اين كوه‌ها بروند؛ جوان‌ها هفته‌اى دو، سه بار و پيرها هفته‌اى يك‌بار، بخصوص از اوايل بهار تا اواسط پاييز، همه به كوه بروند و از اين هواى پاك و تميز، از اين ورزش دمِ دست، همه استفاده كنند. كارى كنيد كه اين ورزش، همه‌گير شود و همه اين ورزش را دنبال كنند.
سوم اينکه كوهنوردى، امتيازات بزرگى دارد. البته هر ورزشى امتيازاتى دارد، نه اينکه مختص اين ورزش باشد؛ اما اين ورزش، امتيازات برجسته و ممتازى دارد. مهم‌ترينش همان عزم و اراده‌ى بين انسان و انگيزه‌هاى درونى خود او است.1377/4/10
من از حدود عيد نوروز، كوه‌پيمايى را شروع مى‌كنم تا اواسط پاييز؛ يعنى وقتى كه يخ مى‌بندد و در كوهستان خطر لغزيدن هست. بعد از آن ديگر به كوه نمى‌آيم. در واقع در هر سال، چهار، پنج ماه اين كار را تعطيل مى‌كنم. اما در آن هفت، هشت ماه ديگر، تا اواسط پاييز، بنايم بر اين است كه هفته‌اى سه مرتبه بيايم. البته اغلب اوقات پيش نمى‌آيد كه بتوانم هفته‌اى سه بار بيايم. يعنى هفته‌اى دوبار يا هفته‌اى يك بار مى‌شود؛ لكن كمتر از هفته‌اى يك بار نمى‌شود.
البته اينجا را كه ملاحظه مى‌كنيد، راه طولانى است. براى من، مسير «كُلَك چال» مقدارى زياد است. از اين‌رو هميشه به «كُلَك‌چال» نمى‌آيم. هر سال يك يا دو بار اين‌طور راه‌هاى طولانى را مى‌آيم و در غيرِ اين يكى، دو بار معمولاً راه مى‌افتم از طرفى، يكى از همين راه‌هايى كه معمول هست و مردم مى‌روند، يا بعضى راه‌هاى خلوت‌تر، حدود يك ساعت مى‌روم بالا و برمى‌گردم. خوب؛ شما سنّ مرا هم ملاحظه كنيد. جوان‌هايى كه در كوهستان راه مى‌روند، در حدود سنين سى‌سال و سى‌ودو، سه سال و كمترند. اينها همه جاى فرزندان من محسوب مى‌شوند. وقتى كه من با اين سنّ و با اين همه اشتغالات ـ واقعاً وقت گذاشتنِ من براى ورزش يك مجاهدت است ـ بتوانم از لابلاى كارهاى فراوان و متراكم، وقتى براى ورزش باز كنم و با وجود بالا رفتن سن و انحطاط مزاجى، مقيّدم به كوهستان بيايم، شما ببينيد كه جوان‌ها چه وظيفه‌اى دارند!

برای دیدن عکس در سایز بزرگ روی تصویر کلیک کنید

توصيه‌ى من اين است كه جوان‌ها به من نگاه كنند. من وقتى به كوه مى‌آيم و گاهى مى‌بينم حتّى از من مسن‌تر هم كسانى مى‌آيند كه با استحكام و استقرار جسمانى و قرص و محكم اين راه را طى مى‌كنند، واقعاً لذّت مى‌برم. البته اين نكته را تأكيد كنم كه وقتى مى‌گوييم جوان‌ها، معنايش اين نيست كه ورزش مخصوص جوان‌هاست. نخير؛ همان‌طور كه ورزش براى جوان‌ها لازم است، براى مسن‌ترها هم لازم است. بلكه مى‌شود گفت براى جوان‌ها لازم است، براى مسن‌ها واجب مؤكّد است. توجّه كرديد؟ چون اگر كسانى كه پا به سن گذاشته‌اند، ورزش نكنند، پيرى زودرس به سراغشان خواهد آمد و قطعاً دچار عوارض پيرى خواهند شد و از كار خواهند افتاد. چرا كسى كه مى‌تواند كار و تلاش كند و عمر خود را ده، بيست سال با ورزش، بر حسب روال طبيعى استمرار بخشد، اين كار را نكند؟ من حرفم اين است.
از اين رو توصيه مى‌كنم همه ورزش كنند؛ هم جوان‌ها، هم پيرها، هم ميان‌سال‌ها، هم مردها و هم زن‌ها. زن‌ها هم بايد ورزش كنند. گاهى من در همين راه «كُلك چال» كه از پايين به بالا مى‌آيم، يا بعكس به طرف پايين مى‌روم، خانم‌هايى را مى‌بينم كه با چادر مشكى اين راه را طى مى‌كنند. با اين‌كه قسمتى از اين راه، بسيار ناهموار و يا به قول ما مشهدي‌ها قلب است، درعين‌حال خانم‌ها اين راه ناهموار را تحمّل مى‌كنند و با چادر مشكى مى‌آيند. خوب؛ اين همّت است ديگر. من اين‌طور زن‌ها و همچنين افراد مسنّى كه اين راه‌هاى طولانى را طى مى‌كنند و مى‌روند، بسيار تحسين مى‌كنم.
بنابراين توصيه‌ى ما به همه‌ى مردم اين است كه ورزش كنند. البته از ميان همه‌ى ورزش‌ها توصيه‌ى ورزش خاصّى را نمى‌كنيم. هر كس به هر ورزشى كه دوست دارد و با وضع و طبيعت و امكانات او متناسب است، بپردازد. منتها بى‌خرج‌ترين ورزش‌ها كوهنوردى است. اين را كه ما امتحان كرده‌ايم، هيچ خرجى ندارد؛ حتّى يك توپ كوچك هم لازم ندارد. آدم كفشش را پايش مى‌كند و مى‌زند به كوه و راه مى‌رود و ورزش مى‌كند و از اين هواى خوب و مناظر طبيعى استفاده مى‌كند. توصيه مى‌كنم كه حتماً ورزش را فراموش نكنيد.1375/6/2»