پیوند: http://bia2mofid.persianblog.ir/post/749/

روزى پیامبر خدا(ص) در بین کوه‌‌هاى مکّه قدم مى‌‌زد، چشمش افتاد به مردى بلند قامت، به او فرمود: تو از جنّیان هستى، اینجا چه مى‌‌کنى؟

گفت: من «هام» فرزند «هیثم» فرزند «قیس» فرزند «ابلیس» هستم.

حضرت فرمود: بین تو و ابلیس دو پدر فاصله است؟

گفت: آرى.

فرمود: چند سال عمر کرده‌‌اى؟

پاسخ داد: به مقدار عمر دنیا، آن روزى که قابیل، هابیل را کشت، من نوجوان بودم و مى‌‌شنیدم که آن دو چه مى‌‌گویند؛ و کار من این بود که بین افراد تفرقه و دشمنى ایجاد مى‌‌کردم، و بر بام خانه‌‌ها و سر دیوارها مى‌‌رفتم و شور و شیون به راه مى‌‌انداختم، و سعى داشتم که افراد صله رحم نکنند، نیز خوراک و طعام انسان‌‌ها را فاسد مى‌‌گرداندم.

حضرت رسول(ص) فرمود: کارهاى بسیار زشت و خطرناکى را انجام داده‌‌اى.

هام گفت: مدّتها است توبه کرده‌‌ام و توسّط حضرت نوح(ع) هدایت گشتم و سوار کشتى او شدم، من همراه حضرت هود(ع)، در مسجد هنگام عبادت با دیگر مؤمنین حضور داشتم، و با حضرت إلیاس(ع) در جریان ریگ‌‌هاى بیابان بودم؛ و آن هنگامى که خواستند حضرت ابراهیم(ع) را در آتش بیندازند حضور داشتم؛ و چون خواستند حضرت یوسف(ع) را به چاه افکنند کنارش بودم، او را در بغل گرفته و آهسته در چاه نهادم، هچنین در زندان، مونس و همدم او بودم.

و نیز مدّتى با حضرت موسى(ع) بودم و مقدارى از تورات را به من تعلیم نمود و فرمود: چنانچه حضرت عیسى را ملاقات کردى، سلام مرا به او برسان، و حضرت عیسى(ع) مقدارى از انجیل را به من تعلیم داد و سپس فرمود: سلام مرا به حضرت محمّد(ص) برسان.

پس یا رسول اللّه! سلام حضرت عیسى بر تو باد.

رسول خدا(ص) فرمود: سلام خدا بر او باد و نیز سلام بر تو که سلام رسان هستى. اى هام! چنانچه خواسته‌‌اى دارى، بگو؟

هام گفت: آرزوى من آن است که خداوند تو را براى هدایت و نجات امّت نگه دارد و این که امّت، صادقانه مطیع وصىّ و خلیفه‌‌ات باشند، چون که امّتهاى گذشته به جهت مخالفت و دشمنى با اوصیاى پیغمبرانشان هلاک شدند و تقاضاى دیگر من آن است که مقدارى از قرآن را به من بیاموزى تا در نماز بخوانم.

حضرت رسول به امام على(ع) فرمود: یا على! هام راتعلیم ده و با او مدارا کن.

هام اظهار داشت: یا رسول اللّه! این شخص کیست؟ تا همدم او باشم، چون جنّیان فقط تابع پیغمبر و یا خلیفه او هستند.

حضرت فرمود: اى هام! خلیفه‌‌ی انبیاء دیگر، چه کسانى بودند؟

گفت: خلیفه‌‌ی آدم؛ فرزندش شیث بود، خلیفه‌‌ی نوح؛ سام، خلیفه‌‌ی هود؛ یوحنّا پسر عموى هود بود و خلیفه‌‌ی ابراهیم؛ اسماعیل، خلیفه‌‌ی اسماعیل؛ اسحاق، خلیفه‌‌ی موسى؛ یوشع، خلیفه‌‌ی عیسى؛ شمعون، و اینها خلیفه‌‌ی پیغمبران خود گشتند، چون زاهدترین افراد نسبت به دنیا و راغب‌‌ترین آنها در آخرت بودند.

پیامبر خدا(ص) فرمود: در کتاب‌‌هاى آسمانى چه کسى خلیفه من معرّفى شده است؟

گفت: در تورات، شخصى به نام «ایلْیا» ذکر شده؛ پس حضرت فرمود: این شخص، همان «ایلیا» است؛ و یکى از نامهاى دیگر او، حیدر است.

سپس هام بر حضرت علىّ(ع) سلام کرد.

پس از آن، حضرت علىّ(ع) بعضى از سوره‌‌هاى قرآن را به هام(نبیره شیطان) تعلیم نمود.

(منبع: بصائر الدّرجات: 121)