علامه حسن زاده فرموند:

آقای من،پیشانی صدق و اخلاص در دیدگاه دولت نِه و از صمیم قلب بگو آمدم …
اگر گفتند: اینجا چرا آمدی؟ بگو به کجا بروم و به کدام در رو کنم ؟
اگر گفتند :تا به حال کجا بودی؟ بگو راه گم کرده بودم !
اگر گفتند :چه چیزی آورده ای؟
بگو : «دل شکسته» که از شما نقل است:
در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس ..بازار خود فروشی از آن سوی دیگر است ..
اگر گفتند بیرونش کنید ! بگو:
نمی روم ز دیار شما به کشور دیگر .. برون کنید از این در،در آیم از در دیگر !
اگر گفتند: این جرأت را از که آموختی ؟
بگو: از حلم شما
اگر گفتند قابلیّت استفاضه نداری، بگو:قابلیت را هم افاضه می فرمایید!

اگر گفتند:مُذنبی (گناهکاری)
بگو:اوّلاً شنیدم شما غفّارید … ثانیاً من ملک نیستم و آدم زاده ام ! و ثالثاً:
ناکرده گنه در این جهان کیست بگو! .. آنکس که گنه نکرده و زیست بگو
من بـد کنــم و تو بــد مکافات دهـی.. پس فرق میـان من و تو چیست بگو !
اگر گفتند:چه می خواهی؟بگو:

جز تو ما را هوای دیگر نیست .. جز لقای تو هیچ در سر نیست..

حضرت علامه حسن زاده آملی (حفظه الله )-تازیانه سلوک