وقت افطار، چقدر عطش خوردن آب داریم؟ چقدر لحظه شماری می‌کنیم تا منادی، اذان را شروع کند؟ برای شنیدن صدای انالمهدی و ظهور حضرت مهدی ارواحناله‌الفداء چقدر تشنه و آماده ایم؟

برای کدام یک تشنه‌تریم؟ برای کدامیک عطشناک تر؟

نه اینکه قصد کلیشه‌ای حرف زدن داشته باشم.نه! همینقدر که این دو فراز را بخوانیم گویی همه حرفها زده شده.

در کتاب شیفتگان حضرت مهدی ارواحناله‌الفداء نقل شده: حاج محمد علی فشندی فرمود: «در مسجد جمکران قم اعمال را بجا آورده و با همسرم می آمدم. دیدم آقایی نورانی داخل صحن شده و قصد دارند طرف مسجد بروند.گفتم: «این سید در این هوای گرم تابستان از راه رسیده تشنه است ».ظرف آبی به دست او دادم تا بنوشد؛ پس از آنکه ظرف آب را پس داد گفتم: «آقا شما دعا کنید و فرج امام زمان را از خدا بخواهید تا امر فرجش نزدیک گردد». فرمود: شیعیان ما به اندازه آب خوردنی، ما را نمی خواهند، اگر بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد ».این را فرمود و تا نگاه کردم آقا را ندیدم. فهمیدم وجود اقدس امام زمان علیه السلام را زیارت کردم و حضرتش امر به دعا نموده است.

در یکی از احادیثی که از آن حضرت نقل شده، ایشان فرموده‌اند: اگر شيعيان ما - که خداوند توفيق طاعتشان بخشد - با دلهايي متحد ويکپارچه، به پيماني که با ما دارند وفا مي کردند، هرگز سعادت وفيض ملاقات ما از آنان به تأخير نمي افتاد وبه زودي، سعادت ديدار ما با معرفتي کامل وشناختي راستين، نصيبشان مي گرديد.

بی هیچ چرتکه انداختنی، دلانه حساب کنیم ببینیم چند چندیم!

یوسف من خبرت هست که در چشم فلک
اولین جمعه ی ماه رمضان بی تو گذشت

مطلب از +