حجت الاسلام سیدعلی سجادی زاده، عضو هیئت دانشگاه علوم اسلامی رضوی در خصوص حقیقت داشتن یا خرافه بودن نحوست ماه صفر گفت: در قرآن نسبت به برخی ایام و لیالی واژه نحس به کار رفته است مانند آیاتی از سور مبارکه قمر و فصلت: «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً صَرْصَرأ فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمر؛ ما تند باد وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم.»( سوره قمر، آیه 19) و«فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً صَرْصَرأ فی أیامٍ نَحساتٍ؛ سرانجام تندبادی شدید و هول‏انگیز و سرد و سخت در روزهای شوم و پرغبار بر آنان فرستادیم.» سوره فصلت، آیه(16)

وی ادامه داد: اما آنچه از گفته مفسران و حدیث شناسان و بزرگان دین بر می آید، این است که روز یا ماه به خودی خود نحوستی ندارند و آنچه موجب نحس بودن آنها می شود، اعمال و رفتار انسان ها و بازتاب عملکرد آنها است که دامن گیرشان می شود و همین امر باعث تلقی نحوست آن روز شود؛ به طور مثال در قومی مانند عاد در اثر گناه، هفت روز و شب بر آنها بادی همراه با عذاب وزیدن گرفت و موجب هلاکت آنها شد. این هلاکت در روزی اتفاق افتاد که در قرآن از آن به عنوان روز نحس یاد شده و آن هم تنها به دلیل نازل شدن عذاب در آن روز است نه اینکه خود روز به خودی خود نحس باشد و این بیان که فلان روز نحس است در روایات نهی شده است.

حجت الاسلام سجادی زاده تصریح کرد: اما اینکه ماه صفر به نحوست و سنگینی مشهور است بنا به اعتباری است که برای آن قائل شده ایم. طبق نظر مشهور به دلیل اینکه در این ماه بزرگترین مصیبت یعنی رحلت پیامبر(ص) بر بشر نازل شده است و البته بنا به دلایل دیگری مانند شهادت امام رضا و امامان حسن(ع) و وقوع جنگ صفین همراه با شهادت زیادی از اصحاب امام علی(ع)، این ماه به نحوست شهرت یافته است. اما باید دانست در واقع این ماه به خودی خود نحوستی ندارد هر چند ماه های سال هر یک با یکدیگر تفاوت هایی دارند.

این استاد دانشگاه عنوان کرد: بنابراین مومنان این ماه را به دلایل یاد شده نحس می شمارند اما از متهم کردن ایام به نحوست در روایات نهی شده و اگر روزی برای کسی به اصطلاح نحس باشد به دلیل اعمالی است که از او سر زده و این نحوست عارض شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی یاد آور شد: اما برای دفع نحوست اعمالی که مرتکب شده ایم می توان از نماز که در قرآن نیز اشاره شده:” واستعینوا بالصبر و الصلاة"، صدقه و اعمال خیر عبادی و خدمت به خلق خدا کمک گرفت تا بلاهای احتمالی که حتی مهندسی و طارحی شده و قرار است اتفاق بیفتد، از بین رود.

منبع:شبستان